იოანე პეტრიწი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
'''იოანე პეტრიწი''', XI-XII საუკუნეების [[ქართველები | ქართველი]] ფილოსოფოსი, ნეოპლატონიკოსი (გადმოცემით იოანე ფილოსოფოს ჭიმჭიმელსაც უწოდებდნენ). ბიოგრაფიული ცნობები არ მოგვეპოვება, მხოლოდ XVIII საუკუნის მწიგნობარნი იუწყებიან, რომ იოანე პეტრიწი [[სამცხე | სამცხიდან]] იყო, დიდგვაროვანი ჩამომავლობისა. ახალგაზრდობაში სწავლობდა [[კონსტანტინოპოლი | კონსტანტინოპოლში]], მანგანის აკადემიაში, სადაც მას ასწავლიდნენ ბიზანტიური რენესანსის წარმომადგენლები: [[მიქაელ ფსელოსი]] და [[იოანე იტალოსი]]. იოანე პეტრიწს აქტიური მონაწილეობა მიუღია იდეურ მოძრაობაში, რომელსაც იტალოსი მეთაურობდა. იტალოსის გასამართლებისა (1083) და მისი მიმდევრების დევნის შემდეგ იოანე პეტრიწი [[პეტრიწონის მონასტერი | პეტრიწონის მონასტერში]] გადასახლდა. ერთ ხანს შავ მთაზე [[ეფრემ მცირე | ეფრემ მცირესთან]] იყო, შემდეგ [[საქართველო | საქართველოში]] დაბრუნდა და სათავეში ჩაუდგა [[გელათის აკადემია | გელათის აკადემიას]]. იოანე პეტრიწის ფილოსოფიური მემკვიდრეობა წარმოდგენილია თარგმანებითა და ორიგინალური თხზულებით ("განმარტება პროკლესთვის დიადოხოსისა და პლატონურისა ფილოსოფიისად"). თარგმნა [[არისტოტელე | არისტოტელეს]] ორი თხზულება: "
იოანე პეტრიწის ფილოსოფიური შეხედულებანი განსაზღვრულია არა იმდენად ანტიკური ფილოსოფიური მემკვიდრეობით, რამდენადაც XII საუკუნის ქართული კულტურული და იდეური სფეროთი, საერო განწყოფილებათა და მისწრაფებათა მზარდი აღმავლობით, რაც ყველაზე თანამიმდევრულად [[რუსთაველი | რუსთაველის]] ჰუმანიზმში გამოიხატა.
| |||