ბერიძეები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 25:
აღნიშნული ცნობები ეკუთვნის XII-XVI საუკუნის ქართული წარჩინებული გვარების, კერძოდ მთავრების (თავადების) სიას. ნაშრომში არაა მოცემული აზნაურების სია, ვინაიდან ნაშრომში მოცემულია მხოლოდ (მთავართა) თავადთა გვარები. [[ვახუშტი ბატონიშვილი]] ძველთა მთავართა გუართათვის (XII-XVI სს) ბერიძეებს ასახელებს გურიის მკვიდრ (მთავრებად) თავადებად. გურიის გარდა, ბერიძეები [[საქართველო]]ს სხვადასხვა კუთხეში იყვნენ სატახტო (სამეფო) და სათავადო აზნაურები. კერძოდ, ბერიძეები [[ქართლი|ქართლში]] საციციანოში ციციშვილების აზნაურები იყვნენ, [[იმერეთი|იმერეთში]] იხსენიებიან, როგორც წერეთლის აზნაურებად და სვერის ციხის მეციხოვნეებად, სათავადო აზნაურებად ჩანან ბერიძეები — აგრეთვე ლეჩხუმსა და [[სამეგრელო]]ში.
 
ბერიძეები, როგორც თავადები (გურიის შტო)<ref>http://hosting.iliauni.edu.ge/wptutor/pro08/2017/05/21/%E1%83%A5%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%9A%E1%83%98-%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%9B%E1%83%97%E1%83%90%E1%83%95%E1%83%A0%E1%83%9D%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98-%E1%83%92%E1%83%A3%E1%83%A0/</ref> და აზნაურები (ქართლის, სამეგრელოს, ლეჩხუმის და იმერეთის შტო<ref>http://goldarms.narod.ru/imeretia.htm</ref>) შეტანილი არიან აგრეთვე ქალაქ [[პეტერბურგი|პეტერბურგში]] 1850 წელს რუსეთის იმპერატორის მიერ შედგენილ „ხავერდის წიგნში“წიგნში<ref>http://goldarms.narod.ru/imeretia.htm</ref>“, რომელიც ქართველი თავად-აზნაურები არიან დაფიქსირებული. განსაკუთრებული სოციალური სტასუსი ბერიძეთა ფეოდალურ სახლს გააჩნდა [[გურია]]ში, მათ გააჩნდათ საგვარეულო ციხე — [[ვახუშტი ბატონიშვილი]] ბერიძის ციხის შესახებ გადმოგვცემს: {{ციტატა|„ბახვის წყლის შესართავს ზეით არს ციხე ბერიძისა, სამხრითკენ მას ზეით ხეობა სურები, ვენახ-ხილიანი, მოსავლიანი“|}}<ref>(ქართლის ცხოვრება ც 4: 790,19)</ref>
 
ყველაზე გავრცელებული გვარი ბერიძე წერილობით ისტორიულ წყაროებში საკუთარ არსებობას მეთორმეტე საუკუნეში იწყებს. მაშინ თამარ მეფის დროს ბერიძეებს სახლის აზნაურობა ებოძათ, თუმცა ზეპირსიტყვიერი გადმოცემებით ბერიძეები საკუთარი გვარის დასაწყისად მეცხრე-მეათე საუკუნეს მიიჩნევენ.მათი წარმოშობის ადგილი ტაო-კლარჯეთია.ტაო კლარჯეთიდან მთელ საქართველოში გავრცლებმდე ამ გვარმა საქართველოს უამრავი საზოგადო მოღვაწე და მეცნიერი შესძინა <ref>http://sstv.ge/vrcladis_arqivi.php?sec=3&dat=1264276279</ref> მესხეთში ბერიძეზე ასეთი თქმულება არსებობს: „სოფელ ერკოტის უმრავლესობა გვარად არიან ბერიძეები, რომლებიც ერთი ბერისაგან მოშენებულან. რა წამს ჟამიანობის დროს ტაო-კლარჯეთში - ზარზმელი ბერებისათვის უბრძანებიათ, რომ თქვენი ბერმსახურება აღარ შეიძლება, უნდა გამრავლდეთო. ყოფილა სამი ძმა, ერთი ძმა წასულა აჭარაში, მეორე მესხეთში და მესამე გურიაში <ref>http://legion.ge/index.php?/topic/2278-%E1%83%A5%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%97%E1%83%A3%E1%83%9A%E1%83%98-%E1%83%92%E1%83%95%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%A1-%E1%83%AC%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%9B%E1%83%9D%E1%83%A8%E1%83%9D%E1%83%91%E1%83%90-%E1%83%98%E1%83%A1%E1%83%A2/</ref>, გვარად კი დაწერილან ბერიძეები.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ბერიძეები“-დან