ნოე რამიშვილი: განსხვავება გადახედვებს შორის

დაიბადა გლეხის ოჯახში. [[დიდივანი|სოფლის სკოლის]] დამთავრების შემდეგ ნოე რამიშვილმა სწავლა [[ოზურგეთის სასულიერო სასწავლებელი|ოზურგეთის სასულიერო სასწავლებელში]] და ქუთაისის სასულიერი სემინარიაში გააგრძელა, რომლის დამთავრების შემდეგ, [[1901]]<nowiki/> წელს, შევიდა [[ტარტუს უნივერსიტეტი|იურიევის უნივერსიტეტში]], იურიდიულ ფაკულტეტზე, საიდანაც რევოლუციური გამოსვლებისათვის გარიცხეს და გადაასახლეს კავკასიაში. საქართველოში დაბრუნებულმა ნოე რამიშვილმა დაიწყო აქტიური პოლიტიკური მოღვაწეობა. [[1902]]<nowiki/> წელს შევიდა [[რსდმპ|რუსეთის სოციალ-დემოკრატიულ პარტიაში]]. არალეგალური მუშაობისთვის დააპატიმრეს, საიდანაც გაიქცა და წავიდა ემიგრაციაში. [[1907]]1907 წელს, ლონდონში რსდმპ-ის V ყრილობაზე აირჩიეს ცკ-ის წევრად [[მენშევიკი|მენშევიკებისგან]]. [[1908]]–[[1909]] წლებში სწავლობდა ლაიფციგის უნივერსიტეტში. მისი ინტერესის სფერო იყო ეკონომიკური მეცნერება და ფილოსოფია. [[1910]] წელს იყო რსდმპ საოლქო კომიტეტის წევრი თბილისში. რეაქციის წლებში რამიშვილი ლიკვიდატორი, ხოლო [[პირველი მსოფლიო ომი]]ს დროს „ობორონეცი“ იყო.

მისი ხელმძღვანელობით მიმდინარეობდა ჯარის რეორგანიზაცია, სკოლის რეფორმა, კავშირგაბმულობის სფეროს განვითარება, განსაკუთრებულ ყურადღებას იჩენდა [[თსუ|თბილისის უნივერსიტეტი]]ს მიმართ. რამიშვილი ებრძოდა თბილისის [[სომხები|სომხურ]] ბურჟუაზიას, ჩაახშო [[1918]]<nowiki/> და [[1919]]<nowiki/> წლების გლეხთა გამოსვლები [[აფხაზეთი]]სა და [[სამხრეთ ოსეთი]]ს ტერიტორიაზე, რომელიც ბოლშევიკური რუსეთის მიერ იყო ორგანიზებული. დამფუძნებელ კრებას დააშვებინა [[სიკვდილით დასჯა]]. მას ხშირად აკრიტიკებდნენ მკაცრი რეაქციის და დიქტატორული მისწრაფებების გამო.