'''არქანჯელო ლამბერტი''' ({{lang-it|Arcangelo Lamberti}}), — [[იტალიელი]] [[მისიონერობა|მისიონერი]], თეატინელთა ორდენის ბერი, ქ. [[ნეაპოლი]]ს მკვიდრი. [[1630]]-[[1649]] წლებში [[რომის კათოლიკური ეკლესია|რომის კათოლიკური სარწმუნოების]] პროპაგანდის კონგრეგაციის დავალებით ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა [[საქართველო]]ში, [[ოდიშის სამთავრო]]ში. სამშობლოში დაბრუნების შემდეგ, [[1655]], გამოაქვეყნა წიგნი, რომელშიც მოცემულია [[XVII საუკუნე|XVII საუკუნის]] შუა წლების ოდიშის სამთავროსა და საერთოდ საქართველოს პოლიტიკური და სოციალურ-ეკონომიკური ვითარების, ყოფისა და კულტურის, ადგილობრივი წეს-ჩვეულებებისა და ქვეყნის ბუნებრივი სიმდიდრეების ვრცელი მიმოხილვა. არქანჯელო ლამბერტის ნაშრომი ამ სახის პირველი თხზულებაა [[საქართველო]]ს შესახებ. იგი XVII საუკუნის საქართველოს ისტორიის პირველხარისხოვანი წყაროა და მკვლევართა დიდი ყურადღებით სარგებლობს. არქანჯელო ლამბერტს ეკუთვნის აგრეთვე ნაშრომი „წმინდა კოლხიდა“, რომელშიც ავტორი ეხება ოდიშის სამთავროს სარწმუნოებრივ მდგომარეობას. ეს წიგნი [[ქართული ენა|ქართულად]] არ თარგმნილა. ზოგიერთი ცნობით, არქანჯელო ლამბერტი თავისი დროისთვის საკმაოდ დახელოვნებული ექიმი და მხატვარიც ყოფილა.
