'''იცხოკ ლეიბუშ პერეცი''' ({{lang-he|''יצחק־לייבוש פרץ''}}; დ. [[1830 მაისი]] <small>[ ძვ. სტ. 18 მაისი]</small>, [[1851]], [[ზამოსტიე]], [[პოლონეთი]] –— გ. [[3 აპრილი]], [[1915]], [[ვარშავა]], [[პოლონეთი]]), — [[ებრაელი]] [[მწერალი]], თანამედროვე ებრაული ლიტერატურის ერთ-ერთი ფუძემდებელი. წერდა [[ებრაული ენა|ებრაულ ენასა]] და [[იდიში|იდიშზე]]. 1890-იან წლებში საფუძველი ჩაუყარა პერიოდულ გამოცემებს იდიშზე ("ებრაული„ებრაული ბიბლიოთეკა"ბიბლიოთეკა“, "ლიტერატურა„ლიტერატურა და ცხოვრება"ცხოვრება“). მისი პირველი თხზულებები დაიბეჭდა 1875 წელს. ავტორია ლექსებისა, მოთხრობებისა, ფელეტონებისა, დრამატული და პუბლიცისტური თხზულებებისა. 1900-იან წლებში მის შემოქმედებაში ჭარბობს რომანტიკული საწყისები ("ხასაიდური„ხასაიდური მოთხრობები"მოთხრობები“ (1900), "ხალხური„ხალხური თქმულებები"თქმულებები“ (1904-091904–1909) და სხვა).
