შეკვეთილი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 49:
შეკვეთილი დასავლეთ საქართველოს ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი სავაჭრო პუნქტი იყო XVIII საუკუნის განმავლობაში. 1723 წლიდან შევკეთილის ციხეში [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის იმპერიის]] გარნიზონი იდგა. 1788-92 წლებში [[სიმონ III გურიელი|სიმონ III გურიელმა]] „ერმენის მებაჟეობის უფლება“, რომელშიც შეკვეთილიც შედიოდა, [[ნაკაშიძეები|ნაკაშიძეებს]] გადასცა.
1812 წლიდან, [[ბუქარესტის საზავო ხელშეკრულება (1812)|ბუქარესტის ზავი]]ს მიხედვით, შეკვეთილი ფაქტობრივად [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის იმპერიის]] გამგებლობაში მოექცა<ref>„საქართველოს ისტორიის ნარკვევები“ გვ. 478, 678, 876 — „საბჭოთა საქართველო“, თბილისი, 1973 წ</ref>შეკვეთილის შემდეგ იწყებოდა ოსმალეთის იმპერიის საზღვარი. 1813 წელს საქართველოს მთავარმმართებელ [[ნიკოლაი რტიშჩევი
1853 წლის დასაწყისში გახშირდა ყაჩაღების თავდასხმები შეკვეთილზე, ამიტომ მთავრობამ გაამაგრებინა ციხესიმაგრე და მის დასაცავად გამოყო შავი ზღვის მე-12 სახაზო ბატალიონის ორი შენაერთი 255 ადამიანის შემადგენლობით და 2 ზარბაზნით. [[ყირიმის ომი]]ს დროს 1853 წლის 15 ოქტომბერს წმინდა ნიკოლოზის საგუშაგოს თავს დაესხა თურქთა რეგულარული ჯარი და სახალხო ლაშქარი [[თავდგირიძეები#ჰასან-ბეგ თავდგირიძე|ჰასან-ბეგ თავდგირიძის]] მეთაურობით, სულ 5 ათასი კაცი. მათ წინააღმდეგობას უწევდნენ რუსი ეგერები და გურულთა სახალხო ლაშქარი, სულ 500 კაცი, აქედან 345 გურული. გურულებს მამა-შვილი გიორგი და ესე გურიელები მეთაურობდნენ. 7 საათი მიდიოდა ბრძოლა, სასიკვდილოდ დაჭრილმა გიორგი გურიელმა სარდლობა 16 წლის შვილ ესეს გადაულოცა. ბრძოლაში თავი გამოიჩინეს და გმირულად დაიღუპნენ გიგინეიშვილი და წითლიძე, ზაქარია ანდრონიკაშვილი. ბრძოლაში თავი გამოიჩინეს ლევან, დავით, დიმიტრი, მალაქია გურიელებმა. შეკვეთილის ციხეში რუსეთის ჯარი ჩადგა.
|