ჯოვანი სკუდიერი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ჯოვანი სკუდიერი'''<ref>რუსეთში ივანე ბორისის ძედ იყო ცნობილი;</ref> (დ. [[1817]], [[პადუა]] — გ. [[5 ივნისი]], [[1851]], [[თბილისი]]) — არქიტექტორი, ეროვნებით იტალიელი. მოღვაწეობდა [[რუსეთის იმპერია]]ში, კერძოდ [[ოდესა]]სა და [[თბილისი|თბილისში]].

1831 წელს დაამთავრა უმაღლესი საიმპერატორო–სამეფოსაიმპერატორო-სამეფო სასწავლებელი პადუაში. 1837 წანას გაემგზავრა [[რუსეთის იმპერია|რუსეთში]]. თავდაპირველად მუშაობდა [[ოდესა]]ში. 1846 წელს კავკასიის მეფისნაცვალმა [[მიხეილ ვორონცოვი|მ.ვორონცოვმა]] გადმოიყვანა თბილისში და დანიშნა თბილისის საქალაქო არქიტექტორის მოვალეობის შემსრულებლად. 1847–დან იყო მეფისნაცვლის კანცელარიის საკარანტინო ნაწილის არქიტექტორი. დაიღუპა ხარაჩოებზე სამხედრო ტაძრის მშენებლობის დროს (შენდებოდა მისი პროექტით).

სკუდიერი ძირითადად იმ დროს რუსეთის იმპერიაში გავრცელებულ ისტორიულ სტილებში მუშაობდა: იტალიური [[რენესანსი]], [[ბაროკო]], რუსული [[კლასიციზმი]]. მისი პროექტით აშენდა ყოფილი ვორონცოვის ხიდი (იგივე მიხეილის ხიდი, ახლანდელი –— [[მშრალი ხიდი]]ს გაგრძელება<ref>ხიდი შეცვლილია</ref>;), [[ქარვასლა]] და [[თეატრი]] ([[თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრი|ოპერის ]] ძველი შენობა) ყოფილ ''ერევანსკის'' მოედანზე (ახლანდელი [[თავისუფლების მოედანი (თბილისი)|თავისუფლების მოედანი]]). შენობა მონუმენტური მასშტაბის, შესრულებული იტალიურ რენესანსის სტილში, იმ დროინდელ თბილისში ერთ–ერთიერთ-ერთი საუკეთესო ნაგებობას წარმოადგენდა<ref>[[ალექსანდრე დიუმა (უმცროსი)]] მოხიბლული იყო თეატრის სილამაზით და ყველაზე ლამაზ თეატრად ასახელებდა ნანახთა შორის;</ref>. ინტერიერი მოხატა და გააფორმა რუსმა მხატვარმა გ.გაგარინმა. შენობა [[1874]] წელს დაიწვა, აღადგინეს მხოლოდ ქარვასლა<ref>შენობის მიწისზედა ნაწილი, სადაც იყო განთავსებული ქარვასლა</ref>. [[1934]] წელს შენობა აიღეს, მოედნის რეკონსტრუქციის მიზნით.