გრიგოლ დადიანი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1:
{{მმ*|გრიგოლი}}
'''გრიგოლ დადიანი''' (დ. [[1770]]; გ. [[23 დეკემბერი]], [[1804]]) — [[ოდიშის სამთავრო|ოდიშის]] მთავარი [[1788]]-[[1804]] წლებში, [[კაცია II დადიანი]]ს ძე. დედა – ანა პაატას ასული წულუკიძე.
 
== მმართველობა ==
ხაზი 26:
 
==ოჯახი==
დაქორწინებული იყო ნინო ბატონიშვილზე (დ. [[15 აპრილი]], [[1772]] გ. [[5 ოქტომბერი]], [[1847]], [[პეტერბურგი]]), საქართველოს უკანასკნელი მეფის, გიორგი XII–ს ასულზე. ქმრის სიკვდილის შემდეგ, შვილის, ლევანის სრულწლოვანებამდე გამოცხადდა რეგენტად. შემდეგ გაიწვიეს პეტერბურგში, სადაც იმყოფებოდა საიმპერატორო კარზე, გარდაცვალებამდე. ჰქონდა სტატს–დამის სტატუსი და იყო წმინდა ეკატერინეს ორდენის (орден святой Екатерины малого креста) კავალერი. დაკრძალულია ალექსანდრე ნეველის ლავრაში.
 
გრიგოლ დადიანს და ნინო ბაგრატიონს ჰყავდათ 6 შვილი:
ხაზი 46:
* ნონა ჟველია, ოდიშის სამთავროს შიდაქართული და საგარეო ურთიერთობების ისტორიიდან, ქუთ., 1995
* ს. მაკალათია, სამეგრელოს ისტორია და ეთნოგრაფია, თბ., 2006
{{ქსე|3|267|ბერაძე თ.}}
*''ბერაძე თ.,'' ქსე, ტ. 3, გვ. 267, თბ., 1978
 
==რესურსები ინტერნეტში==
ხაზი 58:
[[კატეგორია:სამეგრელოს (ოდიშის) მთავრები]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1770]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 23 დეკემბერი]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1804]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/გრიგოლ_დადიანი“-დან