[[1931]] წელს დაამთავრა თბილისის კონსერვატორია (პროფ. ვილშუას სავიოლინო კლასი), [[1932]] წლიდან სწავლობდა [[ლენინგრადი]]ს კონსერვატორიის ასპირანტურაში (ალტის კლასი, ხელმძღვანელი პროფ. სოსინი). [[1925]]-[[1928]] წლებში უკრავდა „[[ახალგაზრდა ქართველ მუსიკოსთა საზოგადოება|"ახალგაზრდა ქართველ მუსიკოსთა საზოგადოების"]]“ ორკესტრში, საოპერო სტუდიისა და [[რუსთაველის თეატრი]]ს ორკესტრში. [[1928]]-[[1945]] წლებში იყო საქართველოს პირველი სახელმწიფო კვარტეტის შემადგენლობაში (ალტი). როგორც სოლისტი და კონცერმაისტერი სისტემატურად გამოდიოდა საქართველოს ფილარმონიისა და რადიოს ორკესტრში. [[1935]] წლიდან ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას თბილისის კონსერვატორიაში და ცენტრალურ სამუსიკო ათწლედში. 1935 წელს კონსერვატორიაში დააარსა სპეციალობა ალტის კლასი. მისი მოწაფეები არიან: ი. ლეუსი, ს. აინშტაინი, პ. შავერდიანი, გ. მელიქიშვილი, თავისი ქალიშვილები - [[მარინე იაშვილი|მარინე]], ირინე და ნანა იაშვილები; ალტისტი ა. ბეჰალიშვილი და სხვა. [[1967]]-[[1974]] წლებში იაშვილი მივლინებული იყო [[ეგვიპტე]]ში ქ. [[კაირო]]ს კონსერვატორიაში პედაგოგად. დაჯილდოებულია „[[საპატიო ნიშანი|საპატიო ნიშნის]]“ ორდენით.
