შოთა მანაგაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''შოთა ილიას ძე მანაგაძე''' (დ. 19 მარტი, 1901, ქუთაისი, — გ. 22 ივნისი, 1977, თბილისი) — ქართველი კინორეჟისორი, საქართველოს სახალხო არტისტი (1966). დაამთავრა რუსთაველის თეატრის სტუდია (1925) და სსრკ კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტთან არსებული კინოაკადემიის სარეჟისორო ფაკულტეტი (1938). 1919-35 წლებში მუშაობდა თეატრის მსახიობად და რეჟისორად ([[მოსკოვი]], [[თბილისი]], [[ქუთაისი]]). 1935 წლიდან მოღვაწეობდა კინოსტუდია „[[ქართული ფილმი|ქართულ ფილმში]]“. გადაიღო ფილმები: „[[ჭირვეული მეზობლები]]“ (1945), „[[ქართული ბალეტის ოსტატები]]“ (1955, [[ვახტანგ ჭაბუკიანი|ვახტანგ ჭაბუკიანთან]] ერთად), „[[საბუდარელი ჭაბუკი]]“ (1957, მოსკოვის I საკავშირო და საფრანგეთის საერთაშორისო კინოფესტივალების პრემიები, 1958), „[[კეთილი ადამიანები]]“ (1961), „[[ხევსურული ბალადა]]“ (1965, [[კანის კინოფესტივალი|კანისა]] და [[ვენეციის კინოფესტივალი|ვენეციის]], [[შვეიცარიის საერთაშორისო კინოფესტივალი|შვეიცარიისა]] და [[სან-ფრანცისკოს საერთაშორისო კინოფესტივალი|სან-ფრანცისკოს საერთაშორისო კინოფესტივალების]] პრემიები, 1966, 1957), „[[ჯვარცმული კუნძული]]“ (1968), „[[მოლოდინი]]“ (1970, რეჟისორ [[ნოდარ მანაგაძე]]სთან ერთად, [[ვარნის საერთაშორისო კინოფესტივალი]]ს პრიზი), „[[წუთისოფელი]]“ (1971, რეჟისორ [[ნოდარ მანაგაძე]]სთან ერთად, [[თბილისის საკავშირო კინოფესტივალი]]სა და [[სორენტოს საერთაშორისო კინოფესტივალი]]ს პრიზები), „[[თვალი პატიოსანი]]“ (1976, [[გურამ ფანჯიკიძე|გურამ ფანჯიკიძის]] ამავე სახელწოდების რომანის მიხედვით). დაჯილდოებულია [[ოქტომბრის რევოლუციის ორდენი]]თა და მედლებით. დაკრძალულია [[საბურთალოს პანთეონი|საბურთალოს პანთეონში]].▼