მესამე ჯვაროსნული ლაშქრობა: განსხვავება გადახედვებს შორის

მეორე ჯვაროსნული ლაშქრობის შემდეგ, აღმოსავლეთში მოხდა მთელი რიგი თვალსაჩინო ცვლილებები, ფრიად საზიანო ჯვაროსანთათვის.

 

 

ამავე [[1174]] წელს იერუსალიმის მეფე [[ამალრიკ I (იერუსალიმი)|ამალრიკ I]] კვდება, და ტახტზე ადის მისი 13 წლის ვაჟი [[ბოლდუინ IV (იერუსალიმი)|ბოლდუინ IV]]. მიუხედვად იმისა რომ იგი იტანჯებოდა მძიმე დაავადება [[კეთრი]]თ, მაინც მოახერხა და შექმნა კარგად ორგანიზებული და დიდი არმია, რომლითაც [[1177]] წელს, 16 წლის ასაკში, [[მონჟისარის ბრძოლა]]ში დაამარცხა მანამდე უძლეველი სალადინი. ბოლდუინს ბრძოლაში ეხმარებოდა [[რენო დე შატიიონი]], კაცი, რომელსაც მთელ მუსლიმურ სამყაროში იცნობდნენ როგორც კაცთმოძულე პიროვნებას. შატიიონი ძალიან ხშირად ესხმოდა თავს არაბულ სავაჭრო ქარავნებს, წითელ ზღვაში ძარცვავდა გემებს და აწიოკებდა მშვიდობიან მოსახლეობას.

როდესაც ეს ამბავი პაპ [[ურბან III]]-ს მოახსენეს, ნერვიულობისაგან გარდაიცვალა. მის მაგივრად პაპი გახდა გრიგოლ VIII, რომელმაც ევროპის მონარქებს გაერთიანებისაკენ და ახალი ჯვაროსნული ომისაკენ მოუწოდა.

 

 

ბიზანტიის იმპერატორი [[ისააკ II (ბიზანტია)|ისააკ II]] სალადინთან ფარულად მოკავშირეობდა, მაგრამ როდესაც მან გაიგო ბარბაროსას არმიის სიძლიერე, უკან დახევა არჩია და მშვიდობიანად გაატარა ჯვაროსნები [[ბოსფორის სრუტე]]ზე. როდესაც ჯვაროსნები [[მცირე აზია]]ში გადავიდნენ ზაფხული ახლოვდებოდა, ამიტომ საჭირო იყო სწრაფად მიეღწიათ დასახლებული პუნქტებისათვის, რათა ამხელა არმიის დაბანაკება შესაძლებელი გამხდარიყო. ჯვაროსნები [[რუმის სასულთნო]]ს დედაქალაქ [[იკონია]]ს მიადგნენ, სადაც თურქთა საკმაოდ სოლიდური გარნიზონი იმყოფებოდა, თუმცა ფრიდრიხმა [[1190]] წლის [[18 მაისი|18 მაისს]] აიღო და შემდეგ დაიცვა ქალაქი. ამ წარმატებიდან მალევე ლაშქარი [[ანტიოქია|ანტიოქიისკენ]] დაიძრა, თუმცა გზაში, [[10 ივნისი|10 ივნისს]], მდინარე [[სალეფი]]ს გადალახვის დროს ფრიდრიხი დაიხრჩო. გერმანელთა დიდი ნაწილი უკან გაბრუნდა, მცირე ნაწილი კი - ანტიოქიისაკენ დაიძრა.

 

[[ფაილი:Map Crusader states 1190-ka.png|მინი|300პქ|მარცხნივ|ახლო აღმოსავლეთი მესამე ჯვაროსნული ლაშქრობის დასაწყისში]]

მართლაც, [[1189]] წლის მეორე ნახევარში ინგლისის მეფე [[რიჩარდ I]] და საფრანგეთის მეფე [[ფილიპ II ოგიუსტი]], [[რომის პაპი]]ს თხოვნით შერიგდნენ და მოემზადნენ ლაშქრობისათვის.