'''ევერესტი''', (აგრეთვე ცნობილი როგორც '''ჩომოლუგმა''', '''ჯომოლუნგმა''', ''საგარმატხა'საგარმათხა''') — დედამიწის უმაღლესი მთაწერტილი. სიმაღლე 8848 მეტრიანიმ. პიკით,მდებარეობს [[ჰიმალაი]]ს მთებშიში, [[ნეპალი]]სა და [[ჩინეთი]]ს [[საზღვარი (სახელმწიფო)|საზღვარზე]]. სიმაღლე [[ზღვის დონე|ზღვის დონიდან]] 8 848 მეტრს შეადგენს. საფუძველი აგებულია კამნრიულისწინაკამბრიულისწინა [[გნაისი|გნაისებითა]] და [[გრანატები]]თ, 7000 [[მეტრი]]ს ზევით — [[მეზოზოური ჯგუფი|მეზოზოური]] კრისტალური ფიქლებითა და კირვებით. მასივიდან ყველა მხარეს ეშვება [[მყინვარი|მყინვარები]], რომელთა ბოლოები 5 0005000 მეტრ სიმაღლეზე მდებარეობენ. ევერესტს [[პირამიდა|პირამიდის]] ფორმა აქვს, [[სამხრეთი]] კალთა უფრო ციცაბოა, [[თოვლი]] და [[ფირნი]] არ ჩერდება და გაშიშვლებულია. ევერესტი პირველად დაიპყრეს [[1953]] წლის [[29 მაისი|29 მაისს]] ჯ. ჰანტის ინგლისელი ექსპედიციის წევრებმა: [[ტენცინგ ნორგეი]]მ ([[ნეპალი]] [[შერპები|შერპა]]) და [[ედმუნდ ჰილარი]]მ ([[ახალი ზელანდია|ახალზელანდიელი]] [[ალპინიზმი|ალპინისტი]]). [[1982]] წლის [[4 მაისი|4 მაისს]] ევერესტის დაულაშქრავი მარშრუტით მიაღწიეს [[სსრკ|საბჭოთა]] [[ალპინიზმი|ალპინისტებმა]] ვ. ბალიბერდინმა და ე. მისლოვსკიმ, იმავე ღამით (რაც უნიკალური შემთხვევაა ჯომოლუნგმაზე ასვლის ისტორიაში) მწვერვალი დალაშქრეს ს. ბერშოვმა და მ. ტურკევიჩმა.
სახელის დარქმევა ერთგვარი პრობლემა გახდა. კანდიდატებს შორის ბევრი ადგილობრივი სახელი იყო, ერთ–ერთი ყველაზე ცნობილი მრავალსაუკუნოვანი ასეთი სახელი ტიბეტში იყო ჯომოლუნგმა. მოხსენება ამის თაობაზე, [[1733]] წელს პარიზში ფრანგმა გეოგრაფმა ანვილმა გამოაქვეყნა. ნეპალში კი ამ მთას დღემდე საგარმატხას ეძახიან. ბოლოს [[ენდრიუ ვო]]მ განაცხადა, რომ ადგილობრივი სახელების სიმრავლე გაართულებდა მათ შორის ერთ–ერთის არჩევას, ამიტომ [[ჯორჯ ევერესტი]]ს პატივსაცემად წარადგინა ევერესტის სახელწოდება. საგულისხმოა, რომ მთის ზუსტი სიმაღლე სწორედ ევერესტმა განსაზღვრა.
