ნიკოლო მაკიაველი: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''ნიკოლო დი ბერნარდო მაკიაველი''' ({{lang-it|Niccolò di Bernardo dei Machiavelli;}} დ. [[3 მაისი]] [[1469]], [[ფლორენცია]] — გ. [[21 ივნისი]] [[1527]], [[ფლორენცია]]) — რენესანსის დროინდელი [[იტალიელები|იტალიელი]] პოლიტიკური მოაზროვნე, ისტორიკოსი, სამხედრო თეორეტიკოსი, დიპლომატი, ფილოსოფოსი, მწერალი და ჰუმანისტი. გაღარიბებული დიდგვაროვანი ოჯახიდან. ითვლება [[პოლიტიკური რეალიზმი]]ს ერთ-ერთ ყველაზე ცნობილ წარმომადგენლად. მაკიაველი ცხოვრობდა და მოღვაწეობდა [[ფლორენცია]]ში, იმ დროს, როდესაც [[იტალია]] დაქუცმაცებული იყო რამდენიმე მეტოქე ქალაქ–სახელმწიფოდ, რომლებსაც ახასიათებდათ არასტაბილურობა და [[რელიგია|რელიგიური]] კონფლიქტები. 1498 წელს ფლორენციის რესპუბლიკის „ათთა კოლეგის“ მდივანი. 1512 წელს, მედიჩების ტირანიის აღდგენის შემდეგ, მაკიაველი გადაიყვანეს თანამდებობიდან და გადაასახლეს საშ–კაშინოს მახლობლად მისსავე მამულში, სადაც ცხორობდაცხოვრობდა სიკვდილის ბოლომდე. მაკიაველის უმნიშვნელოვანესი თხზულებებია: „მსჯელობა ტიტუს ლივიუსის პირველი დეკადის გამო“, „მთავარი“, „ფლორენციის ისტორია“. [[1559]] წელს კათოლიკურმა ეკლესიამ მაკიაველის თხზულებები „აკრძალული წიგნების სიაში“ შეიყვანა.