თალაათ-ფაშა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 42:
თალაათ-ფაშა თავის მემუარებში, რომლებიც [[1946]] წელს გამოქვეყნდა, აღიარებდა სომხების იძულებით დეპორტაციასა და განადგურებას, მაგრამ ამის მოტივად აღიარებდა თურქების ეროვნული ინტერესების დაცვას და ამით უნდოდათ თავიდან აეცილებინათ სომხეთის სახელმწიფოს შექმნა რუსეთთან მოსაზღვრე ვილაიეთებში. [[1918]] წლის 7 ოქტომბერს თალაათ-ფაშამ აღიარა ახალგაზრდა თურქების მარცხი და გადადგა თანამდებობიდან. მოგვიანებით გაიქცა [[გერმანია]]ში, სადაც ცხოვრობდა ალი-სალი-ბეის სახელით. საგანგებო საველე სასამართლომ, რომელიც გაიმართა [[1919]] წელს კონსტანტინოპოლში, თალაათ-ფაშას დაუსწრებლად მიუსაჯა სასიკვდილო განაჩენი „ოსმალეთის იმპერიაში სომხური მოსახლეობის განადგურებისათვის“.
თალაათ-ფაშა დახვრიტა სომეხმა [[სოღომონ ტელირიანი|სოღომონ ტელირიანმა]] ბერლინში, [[ოპერაცია ნემესისი]]ს ფარგლებში, რომელიც ითვალისწინებდა სომხეთის გენოციდში დამნაშავეების დასჯას, რომელთა სიაშიც თალაათ-ფაშას ეკავა პირველი ადგილი. ბერლინის სასამართლომ ტელირიანს გამამართლებელი განაჩენი გამოუტანა. თალაათ-ფაშა 1943 წელს გადაასვენეს სტამბოლში.
==რესურსები ინტერნეტში==
|