ედუარდ დალადიე: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
|||
ხაზი 33:
[[1924]]-[[1928]] წლებში დაიწყო პოლიტიკური კარიერა. იკავებდა პოსტებს სხვადასხვა სამინისტროებში, ხოლო რადიკალური სოციალისტების პარტიაში გაწევრიანების შემდეგ პარტიის ერთ-ერთი ლიდერიც გახდა. [[1933]] და [[1934]] წელს დალადიე ხელისუფლებას ედგა თავში. მისი მმართველობის დროს პარიზში ხშირი იყო შეიარაღებული შეტაკებები ულტრამემარცხეენებსა და ულტრამემარჯვენეებს შორის. [[1934]] წლის [[6 თებერვალი|6 თებერვალს]], პროფაშისტური ორგანიზაციების მიერ პარლამენტის შენობის წარუმატებელი შტურმის შემდეგ დალადიემ თანამდებობა დატოვა.
სახალხო ფრონტის ახალ ხელისუფლებაში [[1936]] წელს დალადიემ სამხედრო მინისტრის პოსტი დაიკავა. სახალხო ფრონტის ხელისუფლების დაცემის შემდეგ [[1938]] წლის [[10 აპრილი|10 აპრილს]] დალადიე კვლავ პრემიერ-მინისტრი გახდა. „დალადიე სუსტი და გაუბედავია“ — წერდა მასზე სსრკ-ს ელჩი [[იაკობ სურიცი]].<ref>[http://www.ng.ru/style/2001-03-01/16_listed.html <nowiki>[1]</nowiki>] // <nowiki/>[[Независимая газета|НГ]]</ref> [[1938]] წელს ხელი მოაწერა [[მიუნხენის შეთანხმება|მიუნხენის შეთანხმებას]], რითიც უარი თქვა შეესრულებინა [[ჩეხოსლოვაკია|ჩეხოსლოვაკიასთან]] დადებული შეთანხმება. [[1940]] წლის მარტში დატოვა თანამდებობა.
საფრანგეთის [[მესამე რაიხი|ნაცისტური გერმანიის]] მიერ ოკუპაციის შემდეგ დალადიე ფრანგულ მაროკოში გაიქცა, სადაც იგი დაპატიმრებული იქნა და [[ვიშის რეჟიმი|ვიშის რეჟიმის]] მიერ ინიციცირებულ სასამართლოზე იქნა გასამართლებული. [[1943]] მოხდა მისი დეპორტაცია [[მესამე რაიხი|გერმანიაში]], სადაც ის [[მეორე მსოფლიო ომი|მეორე მსოფლიო ომის]] დასრულებამდე [[ბუხენვალდის საკონცენტრაციო ბანაკი|ბუხენვალდის კსაკონცენტრაციო ბანაკში]] იმყოფებოდა.
| |||