რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1568-1570): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ clean up, replaced: წინაისტორ → წინარეისტორ using AWB |
|||
ხაზი 30:
[[1568]] წელს, [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]] დიდმა ვეზირმა, [[სოკოლუ მეჰმედ-ფაშა]]მ [[სულთანი|სულთან]] [[სელიმ II]]-ს ურჩია [[რუსეთი|რუსეთთან]] ომი დაეწყო [[ყაზანის სახანო]]სა და [[ასტრახანი]]ს დასაკავებლად. საბრძოლო გეგმა [[1569]] წლის ზაფხულში დაისახა. იმავე წლის [[ოქტომბერი|ოქტომბერში]], [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]] ვასალმა, [[ყირიმის სახანო|ყირიმის]] ხანმა, [[დევლეთ I გირეი|დევლეთ გირეიმ]] დაარბია და გადაწვა [[კიევი]]. [[ივანე IV|ივანე მრისხანემ]] [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]] ომი გამოუცხადა.
[[1570]] წელს [[სელიმ II]]-მ 20,000 კაციან არმიას სათავეში ქაზიმ-ფაშა ჩაუყენა და ჩდილოეთისკენ დაძრა. [[ყირიმი|ყირიმში]] მათ [[დევლეთ I გირეი]] შეუერთდა. ყირიმელთა არმია 30
დამარცხებულმა ოსმალები მალევე უკუიქცნენ, მაგრამ ქაზიმ-ფაშას [[სტამბოლი]]დან მოუვიდა ბრძანება, [[აზოვის ზღვა|აზოვის ზღვის]] პირას მცხოვრები რუსებისთვის შეეტია. მან გადარჩენილი არმია ორ ნაწილად გაყო, 10,000 მეომრით თავად დაიძრა აღმოსავლეთით და მარბიელი ლაშქრობა მოაწყო რუსულ სოფლებში, ხოლო [[დევლეთ I გირეი|დევლეთ გირეი]] 12,000 ყირიმელით [[კასპიის ზღვა|კასპიის ზღვის]] აღმოსავლეთ ნაწილს მიადგა და რუსები აიძულა მდინარე [[თერგი|თერგზე]] არსებული ფლოტი გაენადგურებინათ. ამ ლაშქობებში [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთის]] არმიამ უამრავი მებრძოლი დაკარგა, რის გამოც სულთანმა, [[სოკოლუ მეჰმედ-ფაშა]]ს რჩევით ომის დამთავრება გადაწყვიტა.
| |||