ზმნა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით
95.104.120.227-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა ArsenalAtletico2017-ის მიერ რედაქტირებული...
ხაზი 1:
{{წყარო}}
'''ზმნა''' — სრულმნიშვნელოვანი, უღლებადიფორმაცვალებადი [[მეტყველების ნაწილები|მეტყველების ნაწილი]]. აღნიშნავს საგნის მოქმედებას ან მდგომარეობას. ზმნას გააჩნია პირი, დრო და რიცხვი. ქართულ ენაში ზმნას აქვს სამი პირი (I, II, III,იშვიათად გვხვდებიან ოთხპირიანი ზმნებიც,მაგალითად დავითმიჭმიე), კლდიაშვილსსამი აქვსდრო მიმიბი(წარსული, აწმყო, მომავალი) და ორი მიჭმიერიცხვი (მხოლობითი და მრავლობითი).
 
ქართული ზმნა რთული მეტყველების ნაწილია. სირთულეს უპირველესად ზმნურ კატეგორიათა სიმრავლე განაპირობებს. მნიშვნელობასთან მიმართების თვალსაზრისით ზმნის კატეგორიები შეიძლება ორ ჯგუფად დალაგდეს: უღლების და წარმოთქმის კატეგორიებად (ა.შანიძე). უღლების კატეგორიად მიჩნეულია ის, რომელიც ცვლის ზმნის გრამატიკულ მნიშვნელობას; ასეთებია [[პირი]], [[რიცხვი]], [[დრო]], [[კილო]], [[გზისობა]], [[აქტი]], [[თანამდევრობა]]; [[მწკრივი]]. წარმოთქმის კატეგორიებად მიჩნეულია ის, რომელიც ცვლის ზმნის ლექსიკურ მნიშვნელობას. ასეთებია [[გეზი]], [[ორიენტაცია]], [[ასპექტი]], გვარი, ქცევა, [[კონტაქტი]]. შესაძლებელია ძველ ქართულში ასპექტი უღლების კატეგორია იყო, ახალში კი იგი წარმოთქმის კატეგორიაა ([[შანიძე აკაკი|ა.შანიძე]]).
 
== კატეგორიების დაყოფა ==
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ზმნა“-დან