ჰობიტი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 10:
|დედაქალაქი =[[დიდსოროეთი]]
|მშობლიური სამყარო =[[შუახმელეთი]]
|მოქმედება = [[მაზრა (შუახმელეთი)|მაზრა]], [[ბრისერი (შუახმელეთი)|ბრისერი]], [[ანდუინი]]ს ველები
|ენა = [[ვესტრონი]]
|ფული =
|დროშა =
ხაზი 18:
}}
{{შუახმელეთის რასები}}
[[ფაილი:Colina de Hobbiton.jpg|მინი|მარჯვნივ|ჰობიტების საცხოვრებელი ჰობიტონში - ისეთი, როგორიც იგი წარმოდგენილია [[პიტერ ჯექსონი]]ს კინოტრილოგიაში [[ბეჭდების მბრძანებელი (ფილმების სერია)|ბეჭდების მბრძანებელი]]]]
 
'''ჰობიტები'''<ref name="NYT-20160620">{{cite [[ჯონnews ტოლკინი|ჯონlast=Zimmer რონალდ|first=Carl |authorlink=Carl Zimmer |title=Are Hobbits Real? |url=https://www.nytimes.com/2016/06/20/insider/are-hobbits-real.html |date=20 June 2016 |work=[[New რუელYork ტოლკინისTimes]] |accessdate=21 June 2016 }}</ref> — გამოგონილი არსებები, რომლებიც[[ჯ.რ.რ. გვხვდებიანტოლკინი]]ს მის ნაწარმოებებში[[ლეგენდარიუმი|ლეგენდარიუმში]], „[[ჰობიტი (რომანი)|ჰობიტიჰობიტის]]“, „[[ბეჭდების მბრძანებელი|ბეჭდების მბრძანებლის]]“, „[[დაუსრულებელი მოთხრობები]]ს“, დაისევე, ასევეროგორც „[[შუახმელეთის ისტორია|შუახმელეთის ისტორიის]]“ პერსონაჟები. მათ გადამწყვეტი როლი ითამაშესშეასრულეს [[შუახმელეთი]]ს III[[მესამე ეპოქაშიეპოქა]]ში, ბეჭდის ომის დროს. გამოჩნდნენ, როგორც თვლიან, მაშინ, როდესაც არიენმა გაანათა მსოფლიო და გაჩნდნენ პირველი [[ადამიანი (შუახმელეთი)|ადამიანები]].
 
ჰობიტები, მცირე ზომის არსებები, იყვნენ მიწის მოყვარულნი, სოროში მცხოვრებნი. ბევრი თვლის, რომ ისინი ენათესავებოდნენ ადამიანებს. თუმცა, აღწერის მიხედვით, ისინი [[ჯუჯა (შუახმელეთი)|ჯუჯებზე]] უფრო მცირე ზომის იყვნენ, მათი ცხოვრების ხანრგძლივობა კი 100 წლამდე აღწევდა.
== ჰობიტების შესახებ ==
 
[[მეოთხე ეპოქაშიეპოქა]]ში მაზრა, ისევკვლავ გაერთიანებულიგაერთიანებულ სამეფოს ვასალი გახდაექვემდებარებოდა. მეფე [[არაგორნი|არაგორნ]] II ჰობიტებს მშვიდობას შეჰპირდა, რომელიც დიდხანს გაგრძელდა მაზრაში და მთელს [[შუახმელეთი|შუახმელეთში]].
როდესაც ადამიანები გაჩნდნენ, მათში ერთი სრულიად განსხვავებული ერი იყო, ჰობიტები. ჰობიტები [[მაზრა (შუახმელეთი)|მაზრის]] მშვიდობიანი მოსახლეები არიან. მათ არც ომი უყვართ და არც ჩხუბი. ყოველთვის გაურბიან უცხო ერებს, აქვთ დამალვის ნიჭი, არ აცვიათ ფეხსაცმელები, რადგან ფეხზე ბალანი და სქელი ტერფები აქვთ. ტანით [[ჯუჯები|ჯუჯებზე]] პატარები არიან. ისინი დღეში ექვსჯერ ჭამენ. ჩვეულებრივი ჰობიტი მეტრსა და ოც სანტიმეტრზე მაღალი არ იზრდება.
 
== ისტორია ==
საკუთარ თავს ჰობიტები ქუდუქს უწოდებენ ([[ვესტრონის ენა]], საერთო ენა). ადამიანები მათ უწოდებენ მოკლეტანიანებს, [[ელფები]] კი სინდარინის ენაზე - Perianath.
 
===წარმოშობა===
ჰობიტები ლაპარაკობენ ვესტრონის ენაზე, თუმცა აქვთ საკუთარი დიალექტი, ამ დიალექტიდან მომდინარეობს სიტყვა ''ჰობიტი''.
 
[[ფაილი:Colina de Hobbiton.jpg|მინი|მარჯვნივ|ჰობიტების საცხოვრებელი [[ჰობიტონი|ჰობიტონში]] - ისეთი, როგორიც იგი წარმოდგენილია [[პიტერ ჯექსონი]]ს კინოტრილოგიაში [[ბეჭდების მბრძანებელი (ფილმების სერია)|ბეჭდების მბრძანებელი]]“.]]
ჰობიტები იყოფიან სამ რასად . ესენია:
 
თავის ნაშრომებში ტოლკინი წერს, რომ ჰობიტები ადამიანებს ენათესავებიან<ref>ჯ. რ. რ. ტოლკინი: ''ბეჭდების მბრძანებელი''. პროლოგი. "აშკარაა, რომ მიუხედავად ბოლოდროინდელი გაუცხოებისა, ჰობიტები ყველაზე მეტად გვენათესავებიან. ისინი უფრო ახლოს არიან ჩვენთან, ვიდრე ელფები, ან თუნდაც ჯუჯები. [...] თუმცა ჩვენ შორის ზუსტი კავშირის გარკვევა უკვე შეუძლებელია."</ref>. ამასთან მწერალი მათ აღწერს, როგორც ადამიანების „ნაირსახეობას“<ref name="variety">ტოლკინი, ჯ. რ. რ. ''ბეჭდების მბრძანებლის სახელების მეგზური'', "პირველშობილნი"</ref> ან ცალკე შტოს<ref name= "branch">კარპენტერი, ჰამფრი: ''[[ჯ. რ. რ. ტოლკინის წერილები]]'', #131</ref>. მიუხედავად ამისა, თავად „ბეჭდების მბრძანებლიდან“ ჩანს, რომ ჰობიტები საკუთარ თავს ცალკე ხალხად თვლიან<ref>ტოლკინი, ჯ. რ. რ.: ''ბეჭდის საძმო''. შეხვედრები. „თუ ადამიანისა და ჰობიტის დაწერილს ვერ ასხვავებთ, მაშინ დიდი ვერაფერი შემფასებლები ყოფილხართ. ეს რა მესმის, შეადარო ადამიანი და ჰობიტი იგივეა, რაც შეადარო ატამი და ვაშლი“</ref>.
* '''ტერფბალნიანები'''
* '''თეთრონები'''
* '''ჯანიანები'''
 
მესამე ეპოქის 1050 წლამდე ჰობიტებზე არავინ არაფერი იცოდა, მაგრამ ამ დროიდან წყაროებში ჩნდება მათი ხსენება - თურმე ჰობიტები ცხოვრობდნენ ჩრდილოელებთან ერთად, ანდუინის ჩრდილო ტერიტორიაზე, ნისლიან მთებსა და [[ბნელტევრს|ტყემწვანეს]] შორის. ბოროტმა ძალებმა შეაღწიეს და სულ მალე მას უკვე [[ბნელტევრი]]ს სახელით იცნობდნენ. ვარაუდობენ, რომ ჰობიტებმა სწორედ ამიტომ მიატოვეს საკუთარი მიწები და შემდეგ ასწლეულებში გადაინაცვლეს ნისლიანი მთების დასავლეთით, ერიადორში, სადაც [[ელფი (შუახმელეთი)|ელფები]] და [[ადამიანი (შუახმელეთი)|ადამიანები]] გაიცნეს. ჰობიტური წელთაღრიცხვა იწყება 1601 წლიდან. ამ დროისთვის ერიადორული ჰობიტების უმრავლესობა სერის ირგვლივ დასახლდა. შემდეგ ისინი გადავიდნენ ბრენდივაინის მდინარის მიღმა და სწორედ იქ დაფუძნდა მაზრა, რომელიც იქცა ჰობიტების სამშობლოდ.
ამ რასებს შორის მხოლოდ ფიზიკური განსხვავებებია, მაგალითად, ზოგ ჰობიტს წვერები აქვს, ზოგს ფეხსაცმელი აცვია, ზოგს ცურვაც კი შეუძლია, რაც იშვიათია ჰობიტებისთვის, ასევე ზოგიერთს შეუძლია [[ნავი]]ს მართვა.
 
მესამე ეპ.ეპოქის 1600 წელს ართედაინის მეფემ, [[არგელებ II]]-მ დაუთმო ჰობიტებს მისი მიწები, რადგან დიდმა [[შავი ჭირი|ჭირმა]] ეს მიდამოები მთლიანად გააუკაცრიელა. ამ გაუკაცრიელებაში [[ანგმარისანგმარი]]ს გრძნეულთა სამეფო]]მაცსამეფომაც მიიღო მონაწილეობა, მანდა მთლიანად გაანადგურა სამეფო [[არნორი]].
ოდესღაც ჰობიტები [[როვანიონის]] ტერიტორიაზე ცხოვრობდნენ, მდინარე [[ანდუინი]]ს გარშემო, ზამბახის ველზე, მაგრამ როდესაც მესამე ეპოქაში, მწვანე ტყეში მგლები და [[ორკები]] მომრავლდნენ (რაც [[საურონი]]ს გამოჩენამ გამოიწვია), ჰობიტებმა გადაწყვიტეს ამ ადგილების მიტოვება და დაიწყეს დასaვლეთში მიგრაცია.
 
===გარეგნობა, ცხოვრების წესი და ტრადიციები===
მესამე ეპ. 1300 წელს ჰობიტები [[ბრი]]ში დასახლდნენ.
 
ჰობიტებს როგორც მამრობითი, ასევე მდედრობითი სქესის რამდენიმე ფაქტორი აერთიანებს. სიმაღლე ორ და ოთხ ფუტს შორის მერყეობს. ფეხები საკმაოდ გრძელია, სახე - ყოველთვის გაღიმებული. თმები - ხუჭუჭა და ბნელი. ყურები - წაწვეტებული<ref name= letters27>კარპენტერი, ჰამფრი: ''[[ჯ. რ. რ. ტოლკინის წერილები]]'', #27</ref>. ფეხებზე ბევრი თმა აქვთ, ხოლო ტერფები არაჩვეულებრივად სქელია, რაც საშუალებას აძლევთ, ნებისმიერ, თუნდაც ყველაზე უხეშ ზედაპირზე გაიარონ.
მესამე ეპ. 1600 წელს ართედაინის მეფემ, [[არგელებ II]]-მ დაუთმო ჰობიტებს მისი მიწები, რადგან დიდმა [[შავი ჭირი|ჭირმა]] ეს მიდამოები მთლიანად გააუკაცრიელა. ამ გაუკაცრიელებაში [[ანგმარის გრძნეულთა სამეფო]]მაც მიიღო მონაწილეობა, მან მთლიანად გაანადგურა სამეფო [[არნორი]].
 
ჰობიტები აღწერილები არიან, როგორც [[მაზრა (შუახმელეთი)|მაზრის]] მშვიდობიანი მოსახლეები. მათ არც ომი უყვართ და არც ჩხუბი. ისინი არაჩვეულებრივად მორიდებულები არიან და ნებისმიერ ჰობიტს აფასებდნენ მხოლოდ მისი მაზრაში თუ მის შემოგარენში ცხოვრების წესის მიხედვით. ამის იქით სასაუბრო თემები მათ არ აქვთ - თუკი საქმე ეხება სხვა ჰობიტის განხილვას. დაპყრობა, კაცისკვლა და ძალაუფლებისკენ ლტოლვა ჰობიტებისთვის უცხოა.
მაზრაში ჰობიტები თავიანთვის მშვიდად არიან, მათი მეურნეობა მეტნაწილად მებაღეობა, ხელოსნობა და ვაჭრობაა.
მაზრაში არსებობს [[თაინის თანამდებობა]]. თაინები ყოველთვის ტუკების საგვარეულოდან იყვნენ, ისინი მთავარ-სარდლები არიან. თუმცა მშვიდობიან მაზრაში უსაქმოდ რჩებიან, რადგან როგორც აღვნიშნე ომები მაზრის ისტორიაში თითქმის არ გვხვდება.
 
ჰობიტები საერთოდ ერიდებოდნენ საკუთარ ცხოვრებაში ზედმეტ ელემენტებს და, თუკი ამას შეიძლება ზედმეტი ეწოდოს, ზედმეტობა გამოიხატებოდა მხოლოდ მათ ტანსაცმელში. ტანსაცმელი კი ძირითადად ნათელ ფერებში იყო. მოსწონდათ მწვანე ფერის ხავერდის [[ბრიჯები]], წითელი ან ყვითელი ფერის ჟილეტები; ყავისფერი ან მწვანე ქურთუკები; ოქროს ან თითბერის ღილები; მუქი მწვანე ფერის კაპიუშონიანი მოსასხამი (რომლებსაც ძირითადად ჯუჯები ატარებდნენ)<ref>კარპენტერი, ჰამფრი: ''[[ჯ. რ. რ. ტოლკინის წერილები]]'', #27. ასე აღწერილია [[ბილბო ბეგინსი]].</ref> ამასთან, იყო კიდევ ერთი ფაქტორი, რომელიც სხვა საზოგადოებაში ზედმეტად მიიჩნევა – დღეში ექვსჯერ კვება, ან უფრო მეტიც – ვინ როგორ ისურვებს. ქეიფის მოყვარული ჰობიტები ღრეობაზე არასოდეს იტყოდნენ უარს<ref>''ბეჭდის საძმო'', პროლოგი. „ბევრს ხუმრობდნენ, ოღონდ კეთილად, ხშირად სვამდნენ და დღეში ექვსჯერ მიირთმევდნენ საჭმელს (თუკი ჰქონდათ ან რამე არ უშლიდათ ხელს ჭამაში).“</ref>.
ფეოდალიზმს ჰობოტები არ სცნობენ, ისინი მერს ირჩევენ, რომელიც თორმეტ ''წესრიგის დამცველს'' განაგებს. მესაზღვრეებს ჰობიტები თვითონ ირჩევენ. მართალია, რომ მოლაშქრე [[დუნადანები]] იცავენ სინამდვილეში მაზრას, მაგრამ ჰობიტებს მაინც არ სურთ სხვა ერებთან კავშირში შესვლა. ასე რომ არც მესაზღვრე ჰობიტები არიან ძალიან დაკავებულები.
ჰობიტები ძალიან განსხვავდებიან ადამიანებისაგან, დაპყრობა, კაცისკვლა და ძალაუფლებისკენ ლტოლვა მათთვის უცხოა.
 
ტოლკინი წერს, რომ სტუმართმოყვარე და გულღია ჰობიტებს ძალიან უყვარდათ წვეულებების გამართვა და საჩუქრების მიღება, თუმცა არც გაჩუქებაზე ძუნწობდნენ.<ref>გოლუმი [[ერთი ბეჭედი|ერთ ბეჭედს]] უწოდებს დაბადების დღის საჩუქარს.</ref> ძველ და უვარგის ნივთებს უწოდებდნენ „მათომებს“ (''mathom''). სწორედ მათ არიგებდნენ საკუთარ დაბადების დღეებზე ან ინახავდნენ საცავში, რომელსაც ''მათომ-სახლი'' ერქვა.
ჰობიტები არ ცხოვრობენ სახლებში, ისინი გორებში გამოქვაბულებს თხრიან, რომლებიც სიმყუდროვით გამოირჩევა. ასეთ სახლს [[სმიალი]] ეწოდება, აქედანაც მოდის მათი სახელი, „ჰობიტ“ ანუ გამოქვაბულის მაცხოვრებელი.
 
ჰობიტები არ ცხოვრობდნენ სახლებში, ისინი გორებში სოროებს თხრიდნენ, რომლებიც სიმყუდროვით გამოირჩეოდა. ასეთ სახლს „სმიალი“ ეწოდებოდა<ref>სმოლი, ი. ჯ.; ბიილი, ს., 2003. Hobbit holes as loess dwellings and the Shire as a loess region. New Zealand Soil News 51, 158-159</ref> .
ჰობიტებს არ უყვართ მოგზაურობა, ან სახლის დატოვება თუნდაც რამდენიმე კვირით. ფროდომ და ბილბომ ბევრი იმოგზაურეს, მაგრამ მათ ეს თავიანთი სურვილით არ გაუკეთებიათ. ბილბო გამონაკლისია, რადგან მას ძალიან შეუყვარდა თავგადასავლები და მოგზაურობა.
 
მაზრაში არსებობდა თაინის, ერთგვარი მერის თანამდებობა. თაინები ყოველთვის ტუკების საგვარეულოდან იყვნენ. ფეოდალიზმს ჰობოტები არ სცნობენ, ისინი მერს ირჩევენ, რომელიც თორმეტ ''წესრიგის დამცველს'' განაგებს. მესაზღვრეებს ჰობიტები თვითონ ირჩევენ. მართალიააგრეთვე ცნობილია, რომ მოლაშქრე [[დუნადანებიდუნედაინები]] იცავენიცავდნენ სინამდვილეში მაზრას, მაგრამ ჰობიტებს მაინც არ სურთსურდათ სხვა ერებთან კავშირში შესვლა. ასე რომ არც მესაზღვრე ჰობიტები არიან ძალიან დაკავებულები.
 
==ენა==
 
საკუთარ თავს ჰობიტები ვესტრონულად „კუდუკს“ უწოდებენ<ref>{{cite web|url=http://www.glyphweb.com/arda/h/holbytlan.html |title=Holbytlan: The ancient origin of the word ‘Hobbit’ |work=არდის ენციკლოპედია |date=6 ივნისი 2010 |accessdate=21 ივლისი 2016 }}</ref>. ადამიანები მათ უწოდებენ ნახევარკაცებს, [[ელფი (შუახმელეთი)|ელფები]] კი [[სინდარული|სინდარულად]] პერიანათებს (Perianath).
 
ჰობიტები ლაპარაკობენსაუბრობდნენ ვესტრონის ენაზე[[ვესტრონი|ვესტრონულად]], თუმცა აქვთჰქონდათ საკუთარი დიალექტი,. ამ დიალექტიდან მომდინარეობს სიტყვა ''ჰობიტი''.
 
==კალენდარი და წელთაღრიცხვა==
 
ჰობიტები იყენებდნენ [[მაზრის კალენდარი|მაზრის კალენდარს]]. მისი ყოველი წელი იწყებოდა შაბათს და მთავრდებოდა პარასკევს. თორმეტი თვიდან ყოველი გრძელდებოდა 30 დღეს. არსებობდა ისეთი დღეებიც, რომლებიც არ ეკუთვნოდა ამა თუ იმ თვეს - იულე 1 და 2 (ახალი წლის წინა დღე და თავად ახალი წლის დღე) და შუაწლის დღე. შუაწლის დღე ყოველი თვის ზაფხულის მზებუდობას ემთხვეოდა. შუაწლის დღის წინა ლითეს, პირველი ლითე, ხოლო მომდევნოს მეორე ლითე ეწოდებოდა. იულეს, წლის ბოლოს, პირველი იულე, ხოლო წლის დასაწყისში მეორე იულე ეწოდებოდა.
 
==საჩიბუხე მცენარის კულტურა==
 
საჩიბუხე მცენარე, რომელსაც განსაკუთრებულ ყურადღებას უთმობს ტოლკინი, ჰობიტების კულტურის შემადგენელი ნაწილია. ჩიბუხი და საჩიბუხე მცენარე არის ჰობიტის საყვარელი საქმე თავისუფალ წამს. იგი ერთი შეხედვით თუთუნს უფრო ჰგავს, მაგრამ აღწერილია, როგორც განსაკუთრებული სურნელოვანი ბალახი. „ბეჭდების მბრძანებლის“ პროლოგში დეტალურად არის მოთხრობილი ჰობიტების მის მიმართ განსაკუთრებულ სიყვარულზე.
 
==დაყოფა==
 
ჰობიტები იყოფიან სამ რასად . ესენია:
 
* '''ტერფბალნიანები''' (Harfoots) – მუქი ფერის კანით და თმებით. უყვართ გორაკები და ჯუჯები. ეს იყო ჰობიტების პირველი ნაკადი, რომელიც [[ერიადორი|ერიადორში]] დასახლდა. ტოლკინმა ამ სახეობის დასახელება აწარმოა ''hairfoot''-ისგან<ref name="guide"/>.
მეოთხე ეპოქაში მაზრა, ისევ გაერთიანებული სამეფოს ვასალი გახდა. მეფე [[არაგორნი|არაგორნ]] II ჰობიტებს მშვიდობას შეჰპირდა, რომელიც დიდხანს გაგრძელდა მაზრაში და მთელს [[შუახმელეთი|შუახმელეთში]].
* '''თეთრონები''' (Fallohides) – 1150 წელს ერიადორში გადმოვიდა ეს ჯგუფი. მათი რიცხვი ყველაზე მცირეა. ისინი მაღალი აღნაგობის იყვნენ, ნათელი ფერის კანითა და თმებით, უყვარდათ ტყეები და ელფებთან მეგობრობდნენ. მიწათმოქმედების მაგივრად ისინი ნადირობდნენ, მაგრამ ყველაზე მთავარი ის იყო, რომ ლიდერობისკენ მიდრეკილება ჰქონდათ. სახეობის დასახელება მომდინარეობს ინგლისური ''fallow'' და ''hide''-ისგან და ''ფერმკრთალს'' ქმნის<ref name="guide">{{cite web|url=http://www.tolkien.ro/text/JRR%20Tolkien%20-%20Guide%20to%20the%20Names%20in%20The%20Lord%20of%20the%20Rings.pdf|title=ბეჭდების მბრძანებლის სახელების მეგზური|last=ტოლკინი|first=ჯ. რ. რ.|year=1967|work=A Tolkien Compass|accessdate=23 იანვარი 2012}}</ref>
* '''ჯანიანები''' (Stoors) – ერიადორში დასახლებული უკანასკნელი ჯგუფი. იგი ყველაზე მეტად ჰგავდა ადამიანებს და ჰობიტების სხვა ჯგუფებისგან განსხვავებით, მის წარმომადგენლებს წვერებიც კი ეზრდებოდა. თუკი წინა ორი ჯგუფი მიწათმოქმედებისა და ნადირობის მოყვარული იყო, ამ ჰობიტებს განასხვავებდა თევზაობის, ნავით ცურვისა და საერთოდ, წყალთან ურთიერთობის სურვილი. ნახსენებია, რომ ისინი ფეხსაცმელსაც ატარებდნენ - მხოლოდ ცუდ ამინდში. გოლუმი და სმეაგოლი, მაგალითად, ჯანიანები იყვნენ<ref>{{ME-ref|UT|ნაწილი მესამე, IV. "ნადირობა ბეჭედზე", გვ. 353, შენიშვნა 9}}. კრისტოფერ ტოლკინის მიერ ციტირებულ წერილში ჯ. რ. რ. ტოლკინი დეაგოლს და სმეაგოლს ჯანიანებს უწოდებს.</ref>.
 
== ცნობილი ჰობიტები ==
 
*მარჩო და ბლანკო – გაუძღვნენ სხვა ტერფბალნიან ჰობიტებს სერის შემოგარენიდან - ანუ შემდგომში უკვე ჰობიტონის სახელით ცნობილი ადგილებისკენ.
*[[ბილბო ბეგინსი]] - რომელმაც იპოვა ძალაუფლების ბეჭედი და დაესწრო [[ხუთი ლაშქრის ბრძოლა]]ს.
*ბანდობრას (ხარბღავილა) ტუკი - ოთხი ფუტისა და ხუთი დუიმის აღნაგობის ჰობიტი, რომელიც ჰობიტებს მწვანე მინდვრის ბრძოლაში მეთაურობდა (ორკების წინააღმდეგ). ცნობილი იყო, რომ მან თავისი ხის უროთი ორკების მეთაურს, გოლფიმბულს თავი მოჰკვეთა. ტოლკინი წერს, რომ სწორედ ასე გამოიგონეს [[გოლფი]]ს თამაში.
*[[ფროდო ბეგინსი]] - მას გადაეცა ძალაუფლების ბეჭედი და მაზრიდან [[ბედისწერის მთა]]მდე ატარა ეს ბეჭედი. მას უწოდებდნენ ასევე ''ბეჭდის მფლობელს''.
*ჭაობელი ბუკა – როდესაც 1979 წელს არნორელი თავადის თანამდებობა აღარ არსებობდა, ერიადორში დაფუძნდა თაინის თანამდებობა და სწორედ მისი პირველი წარმომადგენელი იყო ეს ბუკა, რომელიც ჭაობებიდან იყო მოსული.
*[[სემუაიზ გემჯი]] - ფროდოს მებაღე. სემი მორდორის შუაგულამდე გაჰყვა მის ბატონს, ფროდოს და ბევრი საფრთხიდან დააღწევინა თავი.
*ტობოლდ მებუკე – პირველმა გამოიყვანა ღრმაძირეთში მცენარის ახალი ჯიში - გალენასი, რომელიც მოგვიანებით თუთუნად იქცა. თუთუნის ერთ-ერთ ცნობილ ჯიშს მის პატივსაცემად ეწოდა „მოხუცი ტობი“.
*[[მერიადოკ ბრენდიბაკი]] - იგივე მერი. ფროდოს ნათესავი. იგი ბაკლენდიდან მოყოლებული, ჰენეთ-ანუნამდე ფროდოს გვერდით იყო. მონაწილეობა მიიღო იზენგარდის აღებაში, ენტებთან ერთად.
*იზენგრიმ ტუკი – კიდევ ერთი გმირი, რომელიც იზენგრიმ II-ს სახელით იყო ცნობილი. ეს იყო მაზრის 22-ე თაინი.
*[[პერეგრინ ტუკი]] - იგივე პიპინი. მერიადოკის ბიძაშვილი და ფროდოს ნათესავი. იგი ხშირ შემთხვევაში მერიადოკის გვერდით იყო, სანამ განდალფმა არ წაიყვანა მინას ტირითში, სადაც მან ფიცი დაუდო მეფისშემცვლელ დენეთორს. პერეგრინმა მონაწილეობა მიღო ფელენორის ბრძოლაში, ეოვინთან ერთად, ამ ორმა [[გრძნეულთა მეფე]]ს მუსრი გაავლო.
*[[ბილბო ბეგინსი]] - რომელმაც იპოვა ძალაუფლების ბეჭედი და დაესწრო [[ხუთი ლაშქრის ბრძოლა]]ს.
*[[სმეაგოლი]] - იგივე [[გოლუმი]]. მან ბეჭდის გამო საკუთარი მეგობარი მოახრჩო. 500 წლის განმავლობაში მალავდა ბეჭედს ნიასლიან მთებში, სანამ ბილბომ არ "მოპარა". მისი იერი სრულიად შეიცვალა ბეჭდის მითვისებასთან ერთად და იგი გადაიქცა საზარელ არსებად.
*[[ფროდო ბეგინსი]] - მას გადაეცა ძალაუფლების ბეჭედი და მაზრიდან [[ბედისწერის მთა]]მდე ატარა ეს ბეჭედი. მას უწოდებდნენ ასევე ''ბეჭდის მფლობელს''.
*[[სემუაიზ გემჯი]] - ფროდოს მებაღე. სემი მორდორის შუაგულამდე გაჰყვა მის ბატონს, ფროდოს და ბევრი საფრთხიდან დააღწევინა თავი.
*[[მერიადოკ ბრენდიბაკი]] - იგივე მერი. დედით ფროდოს ნათესავი. იგი ბაკლენდიდან მოყოლებული, [[ჰენეთ- ანუნი|ჰენეთ ანუნამდე]] ფროდოს გვერდით იყო. მონაწილეობა მიიღო იზენგარდის[[იზენგარდი]]ს აღებაში, ენტებთან ერთად.
*[[პერეგრინ ტუკი]] - იგივე პიპინი. მერიადოკის ბიძაშვილი და ფროდოს ნათესავი. იგი ხშირ შემთხვევაში მერიადოკის გვერდით იყო, სანამ [[განდალფი|განდალფმა]] არ წაიყვანა მინას ტირითში, სადაც მან ფიცი დაუდო მეფისშემცვლელმოურავ დენეთორს. პერეგრინმა მონაწილეობა მიღო ფელენორისპელენორის მინდვრებზე ბრძოლაში, [[ეოვინი|ეოვინთან]] ერთად,. ამ ორმა [[გრძნეულთაანგმარის გრძნეული მეფე]]ს მუსრი გაავლოგაანადგურა.
*[[სმეაგოლი]] - იგივე [[გოლუმი]]. მან [[ერთი ბეჭედი|ერთი ბეჭდის]] გამო საკუთარი მეგობარი მოახრჩომოკლა. 500 წლის განმავლობაში მალავდა ბეჭედს ნიასლიანნისლიან მთებში, სანამ ბილბომ არ "მოპარა"„მოპარა“. მისი იერიგარეგნობა სრულიად შეიცვალა ბეჭდის მითვისებასთან ერთად და იგი გადაიქცა საზარელ არსებად.
 
== რესურსები ინტერნეტში ==
{{Tgw|Hobbits}}
 
==სქოლიო==
{{ესკიზი-ტოლკინი}}
;ლიტერატურა
*{{cite book|first=ჰამფრი |last=კარპენტერი |title= ჯ. რ. რ. ტოლკინი: ბიოგრაფია|publisher= George Allen & Unwin |year= 1977}}
*{{ME-ref|Letters}}
*{{cite book|first=პოლ |last=კოჩერი |title= შუახმელეთის ოსტატი. ჯ. რ. რ. ტოლკინის მიღწევა |publisher= Thames and Hudson |location= ლონდონი |year= 1972}}.
*{{ME-ref|FotR}}
;სხვა წყაროები
{{სქოლიოს სია}}
 
{{შუახმელეთი}}
{{ჰობიტი}}
 
[[კატეგორია:ტოლკინის პერსონაჟებიჰობიტი]]
[[კატეგორია:შუახმელეთის ჰობიტები|*]]
[[კატეგორია:ბეჭდების მბრძანებელი]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ჰობიტი“-დან