'''რენდოლფ პიტერ ბესტი''' ({{lang-en|Randolph Peter «Pete»„Pete“ Best}}; დაიბადა [[1941]] წლის [[24 ნოემბერი|24 ნოემბერს]] [[ბრიტანეთის ინდოეთი]]ს ქალაქ [[ჩენაი|მადრასში]]) — [[ბრიტანელები|ბრიტანელი]] [[მუსიკა|მუსიკოსი]] და [[სიმღერა|სიმღერების]] ავტორი. ცნობილია, როგორც ჯგუფ [[The Beatles]]-ის [[დასარტყმელი საკრავები|ბარაბანზე დამრტყმელი]] [[1960]] წლიდან [[1962]] წლის ჩათვლით.
== ბიოგრაფია ==
ხაზი 97:
=== The Beatles ===
[[ფაილი:Pete Best drumming.jpg|thumb|200px|left|პიტერ ბესტი 2006 წლის სცენაზე გამოსვლის დროს]]
პიტერ ბესტის დედა — მონა ბესტი — იყო [[ლივერპული|ლივერპულული]] კლუბ «კაზბას»„კაზბას“ (Casbah) მფლობელი, სადაც საკმაოდ ხშირად გამოდიოდნენ [[The Beatles]], რომლებმაც მოიწვიეს პიტერ ბესტი ჯგუფში შეესრულებინა რამდენიმე კომპოზიცია 1959 წელს. მცირეხნიანი შესვენების შემდეგ ბესტი ისევ შეუერთდა მათ 1960—1961 წლებში [[ჰამბურგი|ჰამბურგში]] ([[გერმანია]]) ვიზიტის დროს. ის 1962 წელს ჯგუფში [[EMI]]-სთვის უკრავდა The Beatles-ის პირველ ხმის სესიამდე და 16 აგვისტოს იგი შეცვალა [[რინგო სტარი|რინგო სტარმა]].
იმის შესახებ, რომ მას ჯგუფიდან «ითხოვდნენ»„ითხოვდნენ“, ბესტს უთხრეს არა თავისმა ჯგუფის ყოფილმა მეგობრებმა, არამედ შეატყობინა The Beatles-ის მენეჯერმა [[ბრაიან ეპსტაინი|ბრაიან ეპსტაინმა]]. ბესტის წასვლას ხელი შეუწყო ჯორჯ მარტინმა, რომელიც მაშინ ჯგუფის ახალდანიშნული პროდუსერი იყო და საკმაოდ უკმაყოფილო იყო ბესტის ბარაბანზე დაკვრით.
მაგრამ ბესტის წასვლის მიზეზები იმალება არა მარტო იმაში, რომ ის ცუდად უკრავდა. პიტი ფაქტიურად არ იყო ჯგუფის სრულუფლებიანი წევრი ჯგუფის სხვა წევრებთან საკუთარი ურთიერთობების გამო. [[ჯონ ლენონი]], [[პოლ მაკ-კარტნი]] და [[ჯორჯ ჰარისონი]] პრაქტიკულად მთელ თავისუფალ დროს ერთად ატარებდნენ, მუზიცირებდნენ და უბრალოდ საუბრობდნენ, ბესტი კი ამ დროს მარტო სეირნობდა. ის არ აღიარებდა ჯგუფის საერთო სტილს — არ დათანხმდა ჯგუფის სხვა წევრების მიერ არჩეულ ვარცხნილობას და ტანსაცმელს. პიტი ვერ შეეთვისა ჯგუფის სხვა წევრების ხასიათს.
მეორე ვერსიით, რომლის შესახებაც ალბერტ გოლდმანმა დაწერა წიგნში «ჯონ„ჯონ ლენონი»ლენონი“, პიტი იყო ჯგუფში ერთადერთი, რომლის გარეგნობაც შეესაბამებოდა ვარსკვლავის სტანდარტებს. ზუსტად ბესტის სილამაზე გახდა The Beatles-იდან მისი გაქრობის მიზეზი, რადგანაც ჯგუფში სადავეები გაყოფილი ჰქონდათ მაკ-კარტნის და ლენონს და არც ერთ მათგანს არ სურდა შეგუებოდა იმას, რომ რომელიმე მესამე გადაუსწრებდა მათ საზოგადოების თვალში.
