კონდიციონერი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ →გაუმართაობა: clean up, replaced: ერთერთი → ერთ-ერთი (2) using AWB |
No edit summary |
||
ხაზი 3:
== ისტორია ==
«კონდიციონერი» თანამედროვე გაგებით ([[ინგლისური ენა|ინგლ.]] ''air'' — ჰაერი და ''condition'' — მდგომარეობა) არის ისეთი ხელსაწყო რომელიც გამოიყენება შენობაში მოცემული ტემპერატურის შესანარჩუნებლად. მისი განსაზღვრება ცნობილია უკვე დიდი ხნის განმავლობაში. საინტერესოა ის რომ პირველად სიტყვა კონდიციონერი ნახსენები იქნა ჯერ კიდევ [[1815]] წელს. სწორედ მაშინ როდესაც ფრანგი [[ჟან შაბანესი|ჟან შაბანესმა]] მიიღო ბრიტანეთის პატენტი «საცხოვრებელ და სხვა შენობებში [[ჰაერის
ყველა თანამედროვე ფანჯრის და [[სპლიტ-სისტემა|სპლიტ-სისტემების]] «მარხულ» წინაპრად შეიძლება ჩაითვალოს პირველი ოთახის კონდიციონერი, რომელიც გამოუშვა კომპანია [[General Electric]]-მა ჯერ კიდევ [[1929]] წელს. რადგანაც ამ სისტემაში [[მაცივარ აგენტი|მაცივარ აგენტად]] გამოიყენებოდა ადამიანისათვის საშიში ნივთიერება [[ამიაკი]], რომლის ორთქლი საშიშია ადამიანის ჯანმრთელობისათვის, კონდიციონერის [[კომპრესორი]] და [[კონდენსატორი]] გარეთ იყო გატანილი. ანუ თავისი არსით ეს მოწყობილობა იყო ნამდვილი [[სპლიტ-სისტემა]]. მაგრამ [[1931]] წლიდან მოყოლებული, როდესაც სინთეზირებული იქნა ადამიანისათვის უსაფრთხო [[ფრეონი]], კონსტრუქტორებმა გადაწყვიტეს კონდიციონერის ყველა კვანძისა და აგრეგატის ერთ კორპუსში აწყობა. ასე გაჩნდა პირველი ფანჯრის კონდიციონერი.
დიდი ხნის განმავლობაში ჰაერის ვენტილაციისა და
ასე [[1958]] წელს იაპონურმა კომპანიამ [[Daikin]] წარმოადგინა პირველი [[სითბური ტუმბო]], რითაც კონდეციონერით შენობაში შეიძლებოდა როგორც ცივი ისე ცხელი ჰაერის მიწოდება.
ხოლო კიდევ სამი წლის შემდეგ მოხდა მოვლენა, რომელმაც მნიშვნელოვანწილად განსაზღვრა საყოფაცხოვრებო და ნახევრადსამრეწველო ჰაერის
დღეს იწარმოება ბევრი სხვადასხვა ტიპის შიდა ბლოკები: კედლის, ჭერქვეშა, იატაკის და [[დაკიდული ჭერი|
დაკიდულ ჭერში]] ჩამონტაჟებულნი — კასეტური და არხული. ეს მნიშვნელოვანია როგორც დიზაინის თვალსაზრისით — ისე იმით რომ ამ ტიპების შიდა ბლოკებით შესაძლებელია გაცივებული ჰაერის ოპტიმალური განაწილება გარკვეული ფორმისა და დანიშნულების ნაგებობებში.
ხაზი 20:
'''პრეციზიული კონდიციონერები (ზუსტი კონდიციონერი) — ''' ძირითადად გამოიყენება ისეთ შენობებში, სადაც საჭიროა მოცემული პარამეტრების დაცვა საიმედოდ და მაღალი სიზუსტით, როგორებიცაა სამედიცინო დაწესებულებები, საწარმოო შენობები, ლაბორატორიები, მართვის ცენტრები, კავშირგაბმულობის კვანძები, ელექტრონული გამომთვლელი მანქანების დარბაზები, სადისპეჩერო პუნქტები და სხვა ნაგებობები. ის წარმოადგენს მონობლოკს, რომელიც შედგება ვენტაგრეგატისაგან, ფილტრისაგან, მაცივარ მანქანისაგან (ფრეონის ჰაერგამაცივებელით), წყლის გამაცხელებელისაგან და ელექტროკალორიფერისაგან. კონდიციონერი გამოიყენება როგორც ჰაერის რეცირკულაციურ სისტემებში, ისე ჰაერის 100% შეწოვად სისტემებშიც.
'''
საყოფაცხოვრებო კონდიციონერების უმრავლესობას არ შეუძლია მუშაობა გარე უარყოფითი ტემპერატურის დროს, განსაკუთრებით გაცხელების რეჟიმში. კონდიციონერები რომლებიც ადაპტირებულნი არიან უარყოფითი ტემპერატურის პირობებში მუშაობაზე უწოდებენ '''ყოველსეზონურს''' (ან — ყოველსეზონურ ბლოკიან კონდიციონერებს).
ხაზი 64:
== გაუმართაობა ==
ერთ-ერთი ყველაზე სერიოზული გაუმართაობა დაკავშირებულია კონდიციონერის მოწყობილობაზე და წარმოიქმნება იმ შემთხვევაში, თუკი ამაორთქლებელში ფრეონი მთლიანად ვერ ასწრებს აიროვან ფაზაში გადასვლას. ამ შემთხვევაში კომპრესორის შესასვლელში ხვდება სითხე, რის შედეგადაც კომპრესორი გამოდის მწყობრიდან - [[ჰიდროდარტყმა|ჰიდროდარტყმის]] გამო. იმის მიზეზი რომ ფრეონი ვერ ასწრებს აიროვან მდგომარეობაში გადასვლას, შეიძლება იყოს რამდენიმე, მაგრამ ყველაზე გავრცელებულია - ცუდად დაპროექტებული კონდიციონერის არასწორი ექსპლუატაცია. უპირველეს ყოვლისა - გაუმართაობის მიზეზი შეიძლება იყოს დაბინძურებული ფილტრები (ამ დროს უარესდება ამაორთქლებლის შებერვა და თბოგაცვლა), მეორე — კონდიციონერის ჩართვა გარეთა ჰაერის უარყოფითი ტემპერატურის დროს. უარყოფითი ტემპერატურისას (−10 [[ცელსიუსის გრადუსი|°C]] ქვევით) არსებობს რეალური საშიშროება თხევადი ფრეონის მოხვედრისა კომპრესორში, რაც იწვევს მის მწყობრიდან გამოსვლას.<ref>კოტზაოგლანიანი. შემკეთებლის სახელმძღვანელო: სამაცივრო დანადგარების შეკეთების პრაქტიკული სახელმძღვანელო. მ., გამ-ბა მსუ, «ოსტროვი», 1999. ფ. 156</ref> უფრო ძვირიან, სწორად დაპროექტებულ სისტემებში არსებობენ დამატებითი სენსორები, ჭურჭლები, რომლებიც გამორიცხავენ თხევადი ფრეონის მოხვედრას კომპრესორის შესასვლელში. ასეთ სისტემებში მწყობრიდან გამოსვლის ყველაზე მეტად სავარაუდო მიზეზია ერთ-ერთი სენსორის დაზიანება, რაც იწვევს მაცივრის გაჩერებას. საყოფაცხოვრებო ფანჯრის კონდიციონერებში БК-1500, БК-2500 [[სსრკ]] წარმოება (ბაქოს ქარხანა), ამ მოვლენის თავიდან ასაცილებლად გამოიყენებოდა [[докипатель]] (ის გამოიყენება ბევრ საშუალო და მაღალი ღირებულების დიაპაზონის
[[გაჟონვა]]მ მაცივარ აგენტისა ასევე შეიძლება გამიწვიოს კონდიციონერის არასწორი/არაეფექტური მუშაობა. გაჟონვის ძირითად მიზეზს წარმოადგენს ფრეონის მაგისტრალის შეცდომით არასწორად დამონტაჟება. დროთა განმავლობაში, ყველაზე შესამჩნევ მიზეზად გაჟონვისა, წარმოადგენს სითხის სარქველის გაყინვა (მაღალი წნევის მხარე) სპლიტ-სისტემის გარე ბლოკზე, რაც განპირობებულია მაცივარ აგენტის წნევის დაწევით. კონდიციონერებისათვის, მაცივარ აგენტით R22 შეადგენს 4.5 — 5.5 [[ბარი (ერთეული)|ბარს]], რის შედეგა თხევადი მაცივარ აგენტი იწყებს აორთქლებას მილაკში, ამაორთქლებლამდე მისვლამდე (შიდა ბლოკის რადიატორი). მაგრამ გაყინვა სხვა მიზეზითაც შეიძლება მოხდეს.
ხაზი 71:
== იხილეთ აგრეთვე ==
* [[ჰაერის
* [[ინვერტორული კონდიციონერი]]
|