ბესარიონი (ბარათაშვილ-ორბელიშვილი): განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 5:
[[1680]]-[[1724]] წლებში გარეჯის [[გარეჯის ნათლისმცემლის მონასტერი|იოანე ნათლისმცემლის მონასტრის]] მღვდელ-მონაზონია. [[ვახტანგ VI]] რუსეთში გამგზავრებისა და [[დომენტი IV|დომენტი]] კათოლიკოსის [[ლორე|ლორეს ციხეში]] შეხიზვნის შემდეგ „ბესარიონ დაიპყრა იესეს გამო კათალიკოზობა“. დომენტი კათოლიკოსი ამჯერად მალე დაუბრუნდა საკათოლიკოსო ტახტს, რადგანაც „... მოინდო ფაშამ კათალიკოზი დომენტი...“, თუმცა მალე კათოლიკოსი თავად „...ევედრა, რათა წარავლინოს წინაშე ხონთქარისა, რამეთუ ჰგონებდა მუნიდამ ლხინებასა რასმე ქართლისასა...“ [[1725]] წელს „დომენტის წარსვლის შემდეგ ერწმუნა კათალიკოზობის კათედრა დავით გარეჯის ბერს ბესარიონ ბარათაშვილ-ორბელიანს, ბეჟან ბარათაშვილის ძეს, ავქსონს გრდემლისას“.
 
ბესარიონ ბარათაშვილის საზოგადოებრივ-პოლიტიკური მოღვაწეობის შესახებ არსებული ცნობები მეტად მწირია. ის ჯერ კიდევ ბერობაში მოუწოდებს [[მამია III გურიელი|მამია გურიელს]] მის საბატონოში ტყვის სყიდვის აკრძალვისაკენ. საინტერესოა ასევე მის მიერ [[1733]] წელს კონსტანტინე კახთ ბატონის გარდაცვალების შემდეგ ასტრახანში ვახტანგ მეექვსისა და [[ბაქარ ბატონიშვილი]]სადმი გაგზავნილი წერილი, საიდანაც კარგად ჩანს ბესარიონ კათოლიკოსის არსებული პოლიტიკური ვითარების რეალურად შეფასების უნარი. აღნიშნულ წერილში ბესარიონ კათოლიკოსი დაჟინებით მოითხოვს ვახტანგისაგან სამშობლოში დაბრუნებას, აღუწერს რა საამისოდ ხელსაყრელ პოლიტიკურ სიტუაციას და ქვეყნის სათავეში ჩადგომას თხოვს.
ბესარიონი გარეჯის ლიტერატურული სკოლის ერთ-ერთი აქტიური მოღვაწე იყო. მას მიეწერება ქართული „ჰაგიოგრაფიული კრებული“-ს II რედაქცია: დომენტი კათოლიკოსის ინიციატივით შედგენილი ადრინდელი კრებული ბესარიონმა შეავსო ახალი თხზულებებით ([[რაჟდენ პირველმოწამე|რაჟდენ პირველმოწამის]], [[ლუარსაბ II|ლუარსაბ მეფის]], [[ჩოლოყაშვილი, ბიძინა|ბიძინა ჩოლოყაშვილის]], [[შალვა და ელიზბარ ერისთავები|შალვა და ელიზბარ ერისთავების]] ცხოვრებანი). ბესარიონს მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის ქართული ლიტურგიკული და პოლემიკური მწერლობის განვითარებაშიც. სლავურ-რუსულ პროლოგ-სვინაქსარების მიხედვით მან შეადგინა „სადღესასწაულო“-ს ახალი რედაქცია. საქართველოში მართლმადიდებლური რწმენის დასაცავად კათოლიკობისა და კათოლიკური ეკლესიის წინააღმდეგ დაწერა პოლემიკურ-დოგმატიკური თხზულება „გრდემლი“.
 
ბესარიონიბესარიონ ბარათაშვილ-ორბელიშვილი გარეჯის ლიტერატურული სკოლის ერთ-ერთითვალსაჩინო აქტიურიწარმომადგენელია. მოღვაწეის სრულყოფილად ფლობდა ძველ ქართულ ენას, იყო ფილოსოფიურ-დოგმატიკური და პოლემიკური მწერლობის შესანიშნავი მცოდნე, შემდგენელი ქართველ წმინდანთა საკითხავების ახალი კრებულისა. მას მიეწერება ქართული „ჰაგიოგრაფიული კრებული“-ს II რედაქცია: დომენტი კათოლიკოსის ინიციატივით შედგენილი ადრინდელი კრებული ბესარიონმა შეავსო ახალი თხზულებებით ([[რაჟდენ პირველმოწამე|რაჟდენ პირველმოწამის]], [[ლუარსაბ II|ლუარსაბ მეფის]], [[ჩოლოყაშვილი, ბიძინა|ბიძინა ჩოლოყაშვილის]], [[შალვა და ელიზბარ ერისთავები|შალვა და ელიზბარ ერისთავების]] ცხოვრებანი). ბესარიონს მნიშვნელოვანი წვლილი მიუძღვის ქართული ლიტურგიკული და პოლემიკური მწერლობის განვითარებაშიც. სლავურ-რუსულ პროლოგ-სვინაქსარების მიხედვით მან შეადგინა „სადღესასწაულო“-ს ახალი რედაქცია. საქართველოში მართლმადიდებლური რწმენის დასაცავად კათოლიკობისა და კათოლიკური ეკლესიის წინააღმდეგ დაწერა პოლემიკურ-დოგმატიკური თხზულება „გრდემლი“.
 
„[[ქართლის ცხოვრება|ქართლის ცხოვრების]]“ თანახმად, „მოკუდა ბესარიონ კათალიკოზი. შემდგომად მოვიდა კათალიკოზი დომენტი სტამბოლიდამ იმერეთს, მოიყვანეს იგივე კათალიკოზად“.
 
== იხილეთ აგრეთვე ==