პინკ ფლოიდი: კედელი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ →წარმოშობა და გადაღება: clean up, replaced: ჯეიმს → ჯეიმზ using AWB |
|||
ხაზი 69:
დრო გადიოდა და ბობის დამოკიდებულება ამ სურათის მიმართ იცვლებოდა. ფილმმა, მისი თქმით, „აამაღლა ინტუიცია არნახულ დონემდე“ და მეტიც - ის გრძნობდა, „როგორ იქცეოდა თავად ამ გმირად“. ამ გაიგივების გამო მან უფრო შთამბეჭდავად ითამაშა სცენებში, რომლებიც [[სიდ ბარეტი]]ს პიროვნების შთაგონებით შეიქმნა. გადაღებაზე შემთხვევით მოხვდა ჯუნ ჩაილდი, [[მარკ ბოლანი]]ს ყოფილი მეუღლე და სიდის მეგობარი. ბობს იგი გაოგნებული უყურებდა: „იმდენად მაგონებდა სიდს, რომ ვერ ავიტანე. როდესაც მან ჩაიხედა სარკეში და გადაიპარსა თავი, ცრემლებს ვერ ვიკავებდი. ეს იმდენად ახლო იყო, ამ დროს სიდს შევყურებდი“.
მოგვიანებით გელდოფმა საკუთარ კონცერტებზე „[[Arnold Layne]]“-ის შესრულება სცდა, მაგრამ ფილმისთვის სიმღერების ჩაწერაზე უარს ამბობდა. ფილმის ორი პრაქტიკულად ცენტრალური ნომერია „[[In the Flesh]]“ და „[[In the Flesh?]]“, სადაც თხრობა მიმდინარეობს პინკის პოზიციიდან. ამ ნომრების ჩაწერა მიმდინარეობდა [[დევიდ გილმორი]]ს შინაურ სტუდიაში. გელდოფმა იმპროვიზაცია დაიწყო და ნეოფაშისტური მანიფესტისთვის ჩაიწერა გამოკვეთილი ირლანდიური აქცენტი. გილმორი და [[
ფილმში ამ ნომერს ბობი ასრულებს რეალური [[სკინჰედი|სკინჰედების]] წინაშე - ეს იყო გაერთიანება Tilbury Skins, [[სამხრეთ ლონდონი]]დან. სკარფის მიერ შემუშავებული უნიფორმა, ჯვარედინად წარმოდგენილი ჩაქუჩებისგან შედგენილი ლოგოტიპით იმდენად მიმზიდველი აღმოჩნდა, რომ ნამდვილი ნეო-ფაშისტები არარეალური ფორმის ტარებას არც სხვა დროს ერიდებოდნენ. „[[Run Like Hell]]“-ის ეპიზოდის გადაღებას კინაღამ შეეწირა ერთ-ერთი ადამიანი. მაგრამ სცენა, როდესაც თავგაპარსულები უმკლავდებიან შავკანიან მოსახლეს, იმდენად რეალისტური აღმოჩნდა, რომ მონტაჟისას დიდი ნაწილი ამოჭრეს.
ხაზი 79:
ეკრანზე გამოსულმა ფილმმა EMI გაოგნებული დატოვა. ვიდეოკასეტაზე გამოცემულ ვარიანტს მოჰყვა პროექტში ჩადებული მთელი თანხის უკან დაბრუნება (პინკ ფლოიდისთვის).
23 მაისს ფილმის პრემიერა [[კანის კინოფესტივალი|კანის კინოფესტივალზე]] გაიმართა. მსოფლიო კინოპრემიერა 1982 წლის 14 ივლისს, ლონდონში გაიმართა. ბილეთის ფასი 30-დან 50 გირვანქა სტერლინგამდე მერყეობდა (შემოსავალი საქველმოქმედო ფონდში გადაირიცხა). მოვლენას დაესწრნენ გელდოფი, პარკერი, სკარფი, როკ-შემსრულებლები, [[პიტ ტაუნსენდი]]ს და [[სტინგი]]ს სახით, ასევე პინკ ფლოიდის სამი მუსიკოსიც. [[რიჩარდ რაიტი]] ამ დროისთვის არსად ჩანდა და [[ნიკ მეისონი]] ჯგუფის სახელით თავს იმართლებდა, თითქოს იგი სადღაც ისვენებდა. სინამდვილეში, რაიტი მეუღლეს, ჯულიეტს გაშორდა და სადღაც როდოსის კუნძულზე ცხოვრობდა. იგი თითქმის არ მუშაობდა და ინგლისშიც იშვიათად ჩნდებოდა.
==DVD-ზე გამოცემა==
| |||