ჰაიდელბერგის რუპრეხტ კარლს-უნივერსიტეტი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ჰაიდელბერგის გადასვლამ [[ბადენი|ბადენის]] მფლობელობაში [[1802|1802 წელს]] [[უნივერსიტეტი|უნივერსიტეტის]] მეორედ შექმნა განაპირობა. იგი რეორგანიზებული იქნა და სახელმწიფოს მიერ დაფინანსებულ სასწავლო დაწესებულებად გადაიქცა. უნივერსიტეტის დამფუძნებლის სახელს პირველი დიდი ჰერცოგის [[კაარლ ფრიდრიხ ბადენელი|კარლ ფრიდრიხ ბადენელის]] სახელი დაემატა და მას შემდეგ ის რუპერტისა და კარლის სახელობის ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტად იწოდება. იმ წლების უნივერსიტეტი [[ახალ ჰუმანიზმი|ახალ ჰუმანიზმს]] დეკლარირებდა, მაგრამ [[რომანტიკოსები|რომანტიკოსებსაც]] ჰყავდათ თავიანთი მიმდევრები პროფესორებსა და მასწავლებლებს შორის. ჰაიდელბერგში ორი წელი ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას [[გეორგ ვილჰელმ ფრიდრიხ ჰეგელი]], [[ფრიდრიხ შლოსერი|ფრიდრიხ შლოსერმა]] კი აქ პოლიტიკური ისტორიული მეცნიერებების სკოლა დააარსა. მაშინ როდესაც საბუნებისმეტყველო მეცნიერებები [[რობერტ ბუნზენი |რობერტ ბუნზენის]], [[გუსტავ კირხჰოფი|გუსტავ კირხჰოფის]] და [[ჰერმან ჰელმჰოლცი |ჰერმან ჰელმჰოლცის]] სახით უმაღლეს საფეხურზე იმყოფებოდნენ, XIX საუკუნის [[ჰაიდელბერგი]] ცნობილი იყო პირველ ყოვლისა როგორც იურიდიული უნივერსიტეტი.

[[1886|1886 წელს]] უნივერსიტეტმა თავისი 500-წლიანი იუბილე აღნიშნა.

=== XX საუკუნე ===

XX საუკუნის დასაწყისში უნივერსიტეტში მოღვაწეობდა [[ბადენის სკოლა|ბადენის სკოლის]] ორივე უმნიშვნელოვანესი წარმომადგენელი: [[ვილჰელმ ვინდელბანდი]] და [[ჰაინრიხ რიკერტი]]. ჰაიდელბერგი იყო მსოფლიო მასშტაბის ლიბერალური უნივერსიტეტი. ეს განპირობებული იყო არამარტო უცხოელ სტუდენტთა მრავალრიცხოვნებით, არამედ ჰაიდელბერგის განსაკუთრებული სულითაც, ინტერდისციპლინარული საუბრებით, რომლებიც ინსპირირებული იყო [[მაქს ვებერი|მაქს ვებერისა]] და მისი მეგობრების მიერ, რომელთა შორის პირველ რიგში მოიხსენიებენ თეოლოგ ერნსტ ტრიოლჩსა და მის გარშემო შემოკრებილი ახალგაზრდა მეცნიერთა წრეს.