მანუე: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''მანუე''' (Manwë, „[[სილმარილიონი]]ს“ ქართულ გამოცემაში "მანუე") — [[ჯ. რ. რ. ტოლკინი]]ს ლეგენდარიუმის პერსონაჟი, [[შუახმელეთი]]ს მთავარი [[ვალარები|ვალა]].

მანუე და მელკორი ითვლებოდნენ [[აინურები|აინურთა]] შორის ყველაზე ძლიერ არსებებად. „[[სილმარილიონი]]ს“ მიხედვით, სამყაროს შექმნამდე, სწორედ ისინი მიხვდნენ [[ერუ]]ს ჩანაფიქრს. როდესაც მელკორმა აინურთა მუსიკაში დისონანსი შეიტანა, მანუემ საკუთარ თავზე აიღო სიმღერის მართვა. არდის ჩამოყალიბების შემდეგ მანუე დანიშნული იქნა მის მმართველად. იგი კეთილი მმართველი იყო, რომელიც საკუთარი ძალაუფლების ზედმეტად გამოყენებას ერიდებოდა. [[ელფი (შუამიწეთიშუახმელეთი)|ელფებიდან]] ყველაზე ძლიერ უყვარდა [[ვანიარები]], რომლებიც მასთან ერთად ცხოვრობდნენ. მაგრამ მას არ ესმოდა ბოროტების და სწორედ მისი ინიციატივით მოხდა [[მანდოსი]]ს მიერ დატყვევებული მელკორის გათავისუფლება. ამას მოჰყვა [[ფეანორი]]ს ამბავი, [[ვალინორის ორი ხე|ორი ხის]] განადგურება, [[ფინუე]]ს მოკვლა, [[სილმარილები|სილმარილთა]] მოპარვა და ნოლდორთა დიდი აჯანყება.

[[ელდარები|ელდართა]] გასამხნევებლად მანუემ [[აულე]]ს შეაქმნევინა ჭურჭელი, რომლითაც ცის კაბადონზე [[მზე]] და [[მთვარე]] იყო გამაგრებული. მანუემ იცოდა, რომ ატანთა ([[ადამიანი (შუახმელეთი)|ადამიანთა]]) გამოჩენის ჟამი მალე დადგებოდა და მისი დავალებით [[თორონდორი]] და სხვა [[არწივი (შუამიწეთიშუახმელეთი)|არწივები]] მათ თვალს ადევნებდნენ. რისხვის ბრძოლაში მორგოთის დაცემის შემდეგ მანუემ ძმა სიცარიელეში გადაისროლა. ამბობენ, რომ [[დაგორ დაგორათი|უკანასკნელ ბრძოლაში]] (წინასწარმეტყველება) მანუე და მორგოთი/საურონი ვალინორში ერთმანეთს შეერკინებიან, მაგრამ ერთმანეთს ვერ მოკლავენ, ვინაიდან მორგოთი [[ტურინ ტურამბარი]]ს მიერ იქნება განადგურებული.

[[Categoryკატეგორია:სილმარილიონის პერსონაჟები]]

[[Categoryკატეგორია:შუამიწეთისშუახმელეთის ვალარები]]