ახვლედიანები: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1:
'''ახვლედიანები''' — ლეჩხუმის ერთ-ერთი წარჩინებული საგვარეულო. ახვლედიანები ლეჩხუმის[[ლეჩხუმი]]ს მკვიდრნი იყვნენ. ამ გვარისანი სამი სოციალური კატეგორიის (თავადი, აზნაური, გლეხი) წარმომადგენლები იყვნენ. ახვლედიანების შესახებ ყველაზეადრინდელიყველაზე ადრინდელი საისტორიო საბუთები [[XVII საუკუნე|XVII საუკუნიდან]] გვაქვსმოიპოვება. მაგალითად, 1639-1659 წლების დოკუმენტით გიორგი ახვლედიანისათვის და მისი სახლიკაცისათვის ხოსიასათვის ალექსანდრე მეფეს უწყალობებია ღვირიშის ციხე, სოფელი ცხუკუშერი და ტვიშში მცხოვრები გლეხები: ნემსიწვერიძე და სვანიძე (პალ 1991: 205). 1669 წლის გან ინებაში ვკითხულობთ:
 
ახლა ლეჩხუმის ბატონი ხოსია ახვლედიანი არის და იმისისავალობისათვის დაგანებეთ ლეხანელს ჭალის ბოლოს რომგზა გაიარს, იმას დაღმან~ (ქსძ 1972: 124). [[XVII საუკუნეშისაუკუნე]]ში ახვლედიანები გადასახლებულიგადასახლდნენ ანან[[აღმოსავლეთი საქართველო|აღმოსავლეთ საქართველოში]]. 1683 წლის საბუთით თამაზ ახვლედიანი სვეტიცხოვლისათვის შეუწირავთ (პალ 1991: 205). 1759 წელს სოლომონ პირველისათვის სხვა თავადაზნაურებთან ერთად ახვლედიანებსაც მიუციათ პირობა ტყვის გაუსყიდველობის თაობაზე (ქსძ 1977: 713). 1755 წლის წყალობის წიგნში მოწმედ დასახელებულია დათუნა ახვლედიანი (ბურჯანაძე 1958: 99). 1904 წლის საარქივო მონაცემებით ლე ხუმში თავადი ახვლედიანები ყმა-მამულს ფლობდნენ შემდეგ სოფლებში: ალპანა, აჭარა, ზოგიში, ცაგერა, ღვარდია. აზნაური ახვლედიანები
 
საგვარეულოს მთავარი ცენტრი იყო სოფელი [[დეხვირი]].
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ახვლედიანები“-დან