ალფონს მუხა: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
გარდაცვლილობის→გარდაცვალების
→‎სამშობლოში დაბრუნება: clean up, replaced: ერთერთი → ერთ-ერთი using AWB
ხაზი 37:
 
=== სამშობლოში დაბრუნება ===
პრაღაში დაბრუნებისთანავე ის იწყებს მუშაობას ზბიროგის სასახლის დიდ დარბაზში. შემდგომი თვრამეტი წლის განმავლობაში მან გამოსცა ოცი მონუმენტური ტილო, რომლებიც გადმოსცემდნენ სლავი მოსახლეობის ისტორიის გარდამავალ ეპოქებს. ამავე დროს ის [[მოდერნი]]ს სტილში მუშაობს პრაღის ყველაზე ცნობილი შენობების ინტერიერზე, როგორებიცაა: მუნიციპალური სახლი, ოტელები „ევროპა“ და „იმპერიალი“, აგრეთვე ქმინს ესკიზს [[წმინდა ვიტის კათედრალური ტაძარი|წმინდა ვიტის ტაძრის]] ვიტრაჟისთვის, ქალაქ [[გრადი|გრადში]]. 1918 წელს [[ჩეხოსლოვაკია|ჩეხოსლოვაკიის]] დამოუკიდებლობის გამოცხადების შემდეგ, მუხა სახელმწიფოს ოფიციალური დოკუმენტებისთვის ახალი გრაფიკული სტილის შექმნითაა დაკავებული. მის შემოქმედებას ეკუთვნის სახელმწიფოს პირველი [[ბანკნოტი|ბანკნოტებისა]] და [[საფოსტო მარკა|საფოსტო მარკების]] გამოსახულება, [[გერბი]]ს ერთერთიერთ-ერთი ვარიანტი, და აგრეთვე სამთავრობო ბლანკები და კონვერტები.
 
1928 წელს მუხა ასრულებს თავის „სლავურ ეპოპეას“ და ჩუქნის მას ქალაქ პრაღას. იმის გათვალისწინებით, რომ იმ დროისთვის პრაღაში არ მოიძებნა გალერეა, სადაც სრულიად დაეტეოდა ალფონს მუხას ეს შემოქმედება, ის ექსპონირებული იყო გასართობი პარკის სასახლეში, ხოლო ომის შემდეგ მოათავსეს ქალაქ [[მორავსკი კრუმლოვი|მორავსკი კრუმლოვის]] ({{lang-cs|Moravský Krumlov}}) სასახლეში. ცხოვრების ბოლოს მხატვრისადმი ინტერესი გაქრა. ჩეხოსლოვაკიის 30-იან წლებში მისი შემოქმედება მოძველებულ ([[ფუნქციონალიზმი]]ს აყვავების ეპოქა) და ნამეტანად ნაციონალისტურად ითვლებოდა.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ალფონს_მუხა“-დან