ეკლესია (ნაგებობა): განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ 109.172.146.250-ის რედაქტირებები გაუქმდა; აღდგა Abandoner-ის მიერ რედაქტირებული ვერსია |
მ clean up, replaced: ერთერთი → ერთ-ერთი using AWB |
||
ხაზი 11:
* მრევლს (მორწმუნე საზოგადოება)
* საკულტო ნაგებობას, რომელიც განკუთვნილია მორწმუნე საზოგადოების შესაკრებლად და ლიტურგიული მსახურების აღსასრულებლად.
* ზოგიერთ ახალ რელიგიურ მოძრაობას. (მაგ: სეანტოლოგთა ეკლესია; მორმონთა ეკლესია და ა.შ. )
კათოლიკე (საყოველთაო) ეკლესიაზე სასაუბროდ შემდეგი არსებითი ელემენტებია საჭირო:
ხაზი 23:
* საყოველთაო ეკლესია: ესაა მთელი ღმრთის ხალხი, ანუ ერთიანობა ყველა მონათლული ადამიანისა, რომელნიც „სარწმუნოების აღსარების, საიდუმლოთა და საეკლესიო მმართველობის ვალდებულებათა მეშვეობით“ არიან შეკავშირებულნი სრულ თანაზიარებაში (CIC, კან. 205);
* ცალკეული ეკლესია: ესაა ღმრთის ხალხის ნაწილი, „რომელშიც ნამდვილადაა წარმოდგენილი და მოქმედი ერთი, წმიდა, კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესია“ (CIC, კან. 369, შდრ. LG, 26); უპირვველეს ყოვლისა, ესაა დიოცეზი, რომელთანაც გათანაბრებულია „ტერიტორიული პრელატურა და ტერიტორიული სააბატო, სამოციქულო სავიკარიატო და სამოციქულო ადმინისტრაცია, გარდა ამისა, მუდმივმოქმედი სამოციქულო ადმინისტაცია“ (CIC, კან. 368);
* ადგილობრივი ეკლესია: ესაა ღმრთის ხალხის ის ნაწილი, რომელსაც მღვდელმსახური ხელმძღვანელობს (ადგილობრივი საკრებულო, სამრევლო...).
* შინაური ეკლესია ეწოდება ოჯახს (LG, 11ბ; Christifideles laici, 62).
Line 35 ⟶ 32:
ახალ აღთქმაში ამ სახელს უფრო ღრმა და საიდუმლო შინაარსი აქვს. თეოლოგიური თვალთახედვით, ეკლესია არის ქრისტეს სხეული, გვამი, ხოლო თითოეული მორწმუნე - მისი ესა თუ ის ნაწილი, ასო. ამდენად, ეკლესია აერთიანებს ქრისტეს მორწმუნეებს, ვინც უნდა იყვნენ ისინი, - ყველას და ყოველგან მყოფთ, ცოცხლებსაც და მკვდრებსაც. იგი, ამის გამო, არსით ერთიანია და განუყოფელი, მაგრამ მაინც ორნაწილედი:
* ზეციური
* ამქვეყნიური
ანუ უხილავი და ხილული. ისინი არსობრივად შეადგენენ ერთ სამწყსოს ერთი და იმავე მწყემსმთავრისა - ღმრთისა.
ქვეყნიური ეკლესია იბრძვის და გზად იმყოფება ჯერაც, მეორე კი, ზეცის ეკლესია, უკვე ზეიმობს გამარჯვებას, რადგან ეწია იდეალს.
აქედან ცხადია დასკვნა: ამქვეყნიური ეკლესია, წუთისოფლის დარად, დამძიმებულია სხვადასხვა ცოდვით, ზეციური კი არის ყოვლითურთ მრთელი და უმწიკვლო. პირველს უწოდებენ ,,ქვათა ეკლესიას“, ხორცთა ეკლესიას, მებრძოლ ეკლესიას, რომელიც ისწრაფვის და ელტვის მეორეს, უზენაესს, ჭეშმარიტ იდეალს - ციურს, მოზეიმეს ანუ მედღესასწაულეთა ეკლესიას.
ეკლესიას უხმობენ აგრეთვე სძლად, რადგან მისი საბოლოო მიზანი ქრისტესთან ჭეშმარიტი და მისტიური ქორწილია.
Line 50 ⟶ 47:
ეკლესია სულიწმიდის გარდამოსვლის დღეს აღმოცენდა და მას შემდეგ სული წმიდის წყალობით უცვლელად ინარჩუნებს თავის ბუნებასა და დანიშნულებას.
ქრისტიანული მოძღვრების მიხედვით, უფალმა [[იესო ქრისტე]]მ თავისი ტანჯვის წინ მოწაფეებს აღუთქვა [[სულიწმინდა]]-ნუგეშინისმცემლის გამოგზავნა, რომელიც მარადის მათთან დარჩებოდა - ეს იქნებოდა სული ჭეშმარიტებისა, რომელიც ასწავლიდა და შეახსენებდა ყოველივეს, რაც თავად [[მაცხოვარი|მაცხოვარმა]] იქადაგა და აუწყებდა მომავალს.
[[ელეონის მთა]]ზე იესო ქრისტეს ამაღლების შემდეგ [[მოციქულები]] შეპირებული ნუგეშინისმცემლის – სულიწმიდის მოსვლას სასოებით ელოდნენ. ისინი ხშირად იკრიბებოდნენ [[სიონის მთა]]ზე და განუწყვეტლივ ლოცულობდნენ ოთახში, რომელსაც ზოგიერთი მკვლევარი სწორედ იმ ოთახად მიიჩნევს, რომელშიც მაცხოვარმა ჯვარზე გაკვრის წინ [[საიდუმლო სერობა]] გამართა. ამ დროს [[იერუსალიმი|იერუსალიმში]] [[ქრისტიანები|ქრისტიანთა]] რაოდენობა მოციქულთა ჩათვლით 120 ადამიანს არ აღემატებოდა.
Line 104 ⟶ 101:
=== კათოლიკობა ===
სიტყვ „კათოლიკე“ (καθολικός) ბერძნული წარმოშობისაა, რაც ნიშნავს „ყოვლისმომცველს“, „საყოველთაოს“, „მსოფლიოს“ და ეს განსაზღვრება
იგი ძველბერძნულ, ქრისტიანობამდელ ლიტერატურაში მეტისმეტად იშვიათად გვხვდება. მაგრამ ქრისტიანულმა ეკლესიამ ძველთაგანვე აირჩია ეს სიტყვა თავისი ერთ-ერთი უმთავრესი თვისების - სამყაროსეული ხასიათის აღსანიშნავად.
Line 153 ⟶ 150:
* ქრისტიანობის ისტორია I-IX სს, გ. კოპლატაძე
* ქრისტაინობის ისტორია, ქ.პავლიაშვილი
* პეტროზილო, პიერო. ქრისტიანობის ლექსიკონი/პიერო პეტროზილო; [იტალ. თარგმნა მარიკა სააკაშვილმა; რედ. მერაბ ღაღანიძე; სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტი, ქრისტ. თეოლოგიისა და კულტ. ცენტრი]. - თბ.: სულხან-საბა ორბელიანის სასწ. უნ-ტის გამოც., 2011. - 434გვ.; 24სმ.. - ყდაზე: ბერნარდო დადი „ნეტარი ქალწული მარიამის გვირგვინით შემკობა“. - ISBN
== რესურსები ინტერნეტში ==
| |||