პეტრე ოცხელი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 3:
 
==ბიოგრაფია==
დაიბადა ცნობილი ქუთაისელი კათოლიკეების ოჯახში. [[ოცხელი, იოსებ|იოსებ ოცხელი]] იყო პეტრეს ბიძა.
დაიბადა ცნობილი ქუთაისელი კათოლიკეების ოჯახში. [[ოცხელი, იოსებ|იოსებ ოცხელი]] იყო პეტრეს ბიძა.[[1920]]-იდან ქუთაისის რეალურ სასწავლებელში სწავლის პარალელურად მეცადინეობდა სასწავლებელთან არსებულ მცირე სახელოსნო-სტუდიაში, [[1927]]-[[1928]] სწავლობდა თბილისის სამხატვრო აკადემიაში. [[1927]] ოცხელმა თბილისის მუშათა თეატრში გააფორმა [[ლუნაჩარსკი, ანატოლი | ა.ლუნაჩარსკის]] "ცეცხლის გამჩაღებლები". [[1928]] [[მარჯანიშვილი, კონსტანტინე | კ. მარჯამიშვილმა]] იგი ქუთაისის ქართული დრამის სახელმწიფო თეატრში მიიწვია, სადაც ოცხელმა გააფორმა [[დადიანი, შალვა | შ. დადიანის]] "კაკალ გულში" ([[1928]]) და [[გუცკოვი, კარლ | კ. გუცკოვის]] "ურიელ აკოსტა" ([[1929]]). ჯერ კიდევ სრულიად ახალგაზრდა მხატვარმა თავისი ნიჭისა და მხატვრული ხედვის წყალობით შექმნა განზოგადების ძალის მქონე მოცულობითი ესკიზები. [[1930]]-იან წლებში მხატვარმა გააფორმა [[შელი, პერსი ბიშ | პ. ბ. შელის]] "ბეატრიჩე ჩენჩი" ([[1930]]), [[პოგოდინი, ნიკოლოზ | ნ. პოგოდინის]] "ფოლადის პოემა" ([[1931]]), [[კალაძე, კარლო | კ. კალაძის]] "ხატიჯე" ([[1930]]),[[ ბააზოვი, გერცელ | გ. ბააზოვის]] "მუნჯები ალაპარაკდნენ" ([[1932]]), [[შექსპირი, უილიამ | უ. შექსპირის]] "ოტელო" ([[1933]], ყველა ქუთაისის ქართული დრამის თეატრი). ამ ნამუშევრებში გამოჩნდა ოცხელის დახვეწილი გემოვნება, კოლორიტის ფაქიზი გრძნობა, პოეტურობა, სცენის სივრცის აღქმის უტყუარი ალღო, ეპოქისა და ნაწარმოების შინაგანი არსის ღრმა წცდომის უნარი. [[1931]] კ. მარჯანიშვილმა [[მოსკოვი | მოსკოვის]] კორშის თეატრში დადგა [[ იბსენი, ჰენრიკ | ჰ. იბსენის]] "მშენებელი სოლნესი". სპექტაკლის გასაფორმებლად რეჟისორმა ოცხელი მიიწვია. სპექტაკლის მხატვრობას უდიდესი წარმატება ხვდა. [[1936]]-[[1937]] ოცხელმა მოსკოვის მცირე თეატრში გააფორმა [[შილერი, ფრიდრიხ | ფ. შილერის]] "ვერაგობა და სიყვარული" და [[გუსევი, ვიქტორ | ვ. გუსევის]] "დიდება", ამავე თეატრის ფილიალში - [[ვეგა, კარპიო |ლოპე დე ვეგას]] "ცხვრის წყარო". [[1939]] [[ლონდონი | ლონდონში]] თეატრის მხატვართა გამოფენაზე ოცხელის ესკიზები ოქროს დიდი მედლით დააჯილდოვეს. [[1937]] [[სტანისლავსკი, კონსტანტინე | კ. სტანისლავსკის]] მიერ მოწყობილ [[ვერდი, ჯუზეპე | ჯ. ვერდის]] "რიგოლეტოს" დადგმის კონკურსზე ოცხელის ესკიზებმა პირველი პრემია დაიმსახურა. ოცხელმა მხოლოდ 9 სეზონი იმუშავა თეატრში, მაგრამ მოკლე დროში შექმნა ნაწარმოებები, რომელთაც არსებითი როლი შეასრულეს ქართული თეატრის მკაფიოდ თავისებური სახის შექმნაში.
 
[[1920]]-იდან ქუთაისის რეალურ სასწავლებელში სწავლის პარალელურად მეცადინეობდა სასწავლებელთან არსებულ მცირე სახელოსნო-სტუდიაში. [[1927]]-[[1928]] წლებში სწავლობდა თბილისის სამხატვრო აკადემიაში. [[1927]] ოცხელმა თბილისის მუშათა თეატრში გააფორმა [[ანატოლი ლუნაჩარსკი]]ს "ცეცხლის გამჩაღებლები". [[1928]] წლის [[კოტე მარჯანიშვილი|კოტე მარჯანიშვილმა]] იგი ქუთაისის ქართული დრამის სახელმწიფო თეატრში მიიწვია, სადაც ოცხელმა გააფორმა [[შალვა დადიანი]]ს "კაკალ გულში" ([[1928]]) და [[კარლ გუცკოვი]]ს "ურიელ აკოსტა" ([[1929]]).
1937 წლის 21 სექტემბერს პეტრე ოცხელი დააპატიმრეს, დახვრეტა მიუსაჯეს, როგორც „კონტრევოლუციური, ტროცკისტული, ნაციონალისტური ორგანიზაციის წევრს“ და ამავე წლის 2 დეკემბერს დახვრიტეს.
 
[[1930]]-იან წლებში ოცხელმა ქუთაისის დრამის ტეატრში გააფორმა [[პერსი ბიშ შელი]]ს "ბეატრიჩე ჩენჩი" ([[1930]]), [[ნიკოლოზ პოგოდინი]]ს "ფოლადის პოემა" ([[1931]]), [[კარლო კალაძე|კარლო კალაძის]] "ხატიჯე" ([[1930]]), [[გერცელ ბააზოვი]]ს "მუნჯები ალაპარაკდნენ" ([[1932]]), [[უილიამ შექსპირი]]ს "ოტელო" ([[1933]]).
 
[[1931]] წელს კოტე მარჯანიშვილმა [[მოსკოვის]] კორშის თეატრში დადგა [[ჰენრიკ იბსენი]]ს "მშენებელი სოლნესი". სპექტაკლის გასაფორმებლად რეჟისორმა ოცხელი მიიწვია. სპექტაკლის მხატვრობას უდიდესი წარმატება ხვდა. [[1936]]-[[1937]] ოცხელმა მოსკოვის მცირე თეატრში გააფორმა [[ფრიდრიხ შილერი]]ს "ვერაგობა და სიყვარული" და [[ვიქტორ გუსევი]]ს "დიდება", ამავე თეატრის ფილიალში — [[ლოპე დე ვეგა]]ს "ცხვრის წყარო".
 
[[1939]] წელს [[ლონდონი|ლონდონში]], თეატრის მხატვართა გამოფენაზე, ოცხელის ესკიზები ოქროს დიდი მედლით დააჯილდოვეს. [[1937]] [[კონსტანტინე სტანისლავსკი]]ს მიერ მოწყობილ [[ჯუზეპე ვერდი]]ს "რიგოლეტოს" დადგმის კონკურსზე ოცხელის ესკიზებმა პირველი პრემია დაიმსახურა. მხატვარმა თეატრში მხოლოდ ცხრა სეზონის განმავლობაში იმუშავა, მაგრამ მოკლე დროში შექმნა ნაწარმოებები, რომელთაც არსებითი როლი შეასრულეს ქართული თეატრის მკაფიოდ თავისებური სახის შექმნაში.
 
1937 წლის 21 სექტემბერს პეტრე ოცხელი დააპატიმრეს, დახვრეტა მიუსაჯეს, როგორც „კონტრევოლუციური„კონტრრევოლუციური, ტროცკისტული, ნაციონალისტური ორგანიზაციის წევრს“ და ამავე წლის 2 დეკემბერს დახვრიტეს.
 
==ლიტერატურა==
 
* ''ალიბეგაშვილი გ.,'' პეტრე ოცხელი, თბ., 1964;
*პეტრე ოცხელი, (ალბომი), შემდგ. ლ. ლომთათიძე, თბ., 1973;
Line 20 ⟶ 29:
[[კატეგორია: ქართველი მხატვრები]]
[[კატეგორია:საბჭოთა კავშირის რეპრესიების მსხვერპლნი საქართველოში]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1907]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1937]]
[[კატეგორია:ქუთაისში დაბადებულები]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/პეტრე_ოცხელი“-დან