კვიპაროზი: განსხვავება გადახედვებს შორის

| სახელი = კვიპაროზიკვიპაროსი

| სურათის წარწერა = ხმელთაშუაზღვის კვიპაროზიკვიპაროსი

| სურათის აღწერა = ხმელთაშუაზღვის კვიპაროზიკვიპაროსი

| ოჯახი = [[კვიპაროზისებრნიკვიპაროსისებრნი]]

| გვარი = [[კვიპაროზიკვიპაროსი]]

'''კვიპაროზიკვიპაროსი''' (Cupressus) — მარადმწვანე ხეების, იშვიათად — ბუჩქების, გვარი [[კვიპაროზისებრნი|კვიპაროზისებრთაკვიპაროსისებრთა]] [[ოჯახი (ბიოლოგია)|ოჯახიოჯახიდან]]სა. პირამიდული ან გაშლილვარჯიანი ხეებიახეა. აქვთაქვს ყავისფერი ქერქი და ჯვარედინ-მოპირისპირედსაპირისპიროდ განწყობილიგანლაგებული ქერქლისებრი წიწვები. მეტნაკლებად მომსხომსხვილი, ბურთისებრიბურთის ფორმის [[გირჩა|გირჩები]] მწიფდებადარგვიდან მე-2მეორე წელს მწიფდება. გვარში 15-20 სახეობაა. გავრცელებულია [[ევროპა|ევროპის]], [[აზია|აზიის]], [[ჩრდილოეთი აფრიკა|ჩრდილოეთ აფრიკასააფრიკისა]] და [[ჩრდილოეთი ამერიკა|ჩრდილოეთ ამერიკის]] ზომიერად თბილ სარტყელში. [[ყირიმის ნახევარკუნძული|ყირიმში]], [[კავკასია|კავკასიასა]] და [[შუა აზია|შუა აზიის]] ზოგ რაიონში კულტივირებულია კვიპაროსის 11 სახეობა.

[[საქართველო]]ში 9 სახეობაა შემოტანილი და. მათგან უფრო ფართოდფართოდაა მოშენებულიაგავრცელებული [[მარადმწვანე კვიპაროზი|მარადმწვანე კვიპაროსი]] (Cupressus sempervirens). — ხე,ამ რომლისხის სიმაღლე 30-60 მ აღწევს. ცნობილია მისი 2ორი ფორმა: პირამიდული და ჰორიზონტული. კვიპაროზიკვიპაროსი [[მეზოფიტები|მეზოფიტია]], ყინვას —იტანს 20°C-მდე იტანსყინვას, ნიადაგის მიმართ საკმაოდ განურჩეველია. სამშობლოდ ჰიმალაის მთების სამხრეთ კალთებს მიიჩნევენ. XIX საუკუნამდე პირამიდულ კვიპაროზს საქართველოში [[ალვის ხე]]ს ეძახდნენ. ეს სახელი დაერქვა საქართველოში [[მაზდეანობა|მაზდეანობის]] გავრცელებასთან დაკავშირებით. სახელი „ალვის ხე“ ანუ „წვის ხე“ თავისი ვიწრო პირამიდული ჰაბიტუსის გამო მართლაც კარგად ესადაგებოდა მარადმწვანე კვიპაროზს, როგორც მაზდეანური სარწმუნოების ემბლემას. საქართველოში იზრდება აგრეთვე ლუზიტანური, ჰიმალაური, არიზონული და სხვა კვიპაროზები, რომლებიც გამოყენებულია ქარსაფარ ზოლებად და დეკორატიულ ბაღმშენებლობაშიუპრეტენზიოა.

[[კატეგორია:კვიპაროზისებრნიკვიპაროსისებრნი]]