აჰმედ სანჯარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 28:
'''აჰმედ სულთან სენჯერი'''({{lang-tr|Ahmed Sultan Sencer}}; დ. [[სინჯარი]], [[1086]] — გ. [[მერვი]], [[1157]]) — [[სელჩუკთა სახელმწიფო|სელჩუკთა იმპერიის]] უკანასკნელი [[სულთანი]] [[1118]]-[[1153]] ან [[1157]] წლებში, [[მალიქ-შაჰი]]ს მესამე ვაჟი.
 
ტახტზე ასვლამდე მონაწილეობდა შიდა ომში და სარგებლობდამართავდა [[ხორასანი]]სა და [[თათრები|თათრულიხორასანს]] სახანოების მოსახლეობის მხარდაჭერით. [[1118]] წელს მისი უფროსი ძმა, [[მაჰმედ I]] გარდაიცვალა და დროებით, [[ბაღდადი]]სა და [[ირანი]]ს ტახტი დაიკავა მისმა ვაჟმა, [[მაჰმუდ II (სელჩუკთა სახელმწიფო|მაჰმუდ II-მ ]], მაგრამ იმავე წელს, [[თათრები|თათრული]] სახანოების მხარდაჭერით აჰმედ სენჯერმა დაამარცხა ისთავისი ძმისშვილი ბაღდადის ბრძოლაში და [[სელჩუკთა სახელმწიფო|სელჩუკთა იმპერიის]] სულთნის ტიტული მიიღო.
 
მისი მმართველობა დაიწყო სახელმწიფოს არასტაბილურობითა და ეკონომიკური დაღმასვლით. [[ჯვაროსნული ლაშქრობები]] თურქებისთვის წარუმატებლად დაიწყომიმდინარეობდა, [[1121]] წელს, ქართველებთან [[დიდგორის ბრძოლა]]ში დამარცხების შემდეგ კი [[საქართველოს სამეფო]] საბოლოოდ გამოეყო მათ. ამას დაემატა [[1123]]-[[1124]] წლებში [[დავით აღმაშენებელი|დავით აღმაშენებლის]] მიერ [[სომხეთი]]ს თურქებისგან გაწმენდვაც.
 
დასავლეთის ქვეყნებისგან განსხვავებით, აჰმედ სენჯერმა აღმოსავლეთით, კერძოდ [[შუა აზია|შუა აზიის]] ქვეყნებზე მოახერხა კონტროლის დამყარება. აქტიურად ებრძოდა და დევნიდა [[ასასინები|ასასინებს]]. [[1141]] წელს თავს დაესხა [[ჩინეთი|ყარა-კიტაის]] ტერიტორიებს. [[1142]] წელს [[სამარყანდი]] აიღო. ის ეწეოდა ისლამურ პოლიტიკას და სასტიკად უსწორდებოდა არამუსლიმ მოსახლეობას.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/აჰმედ_სანჯარი“-დან