მასონობა: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 3:
[[ფაილი:Square compasses.png|right|thumb|250px|თავისუფალი ქვისმთლელების სიმბოლო]]
[[ფაილი:Square and Compasses at Masonic Memorial 2.jpg|thumb|250px|ეროვნული მასონური მემორიალი, [[ჯორჯ ვაშინგტონის ბაღი]]]]
'''მასონობა''', '''თავისუფალი მასონობა''' ({{lang-fr|franc-maçonnerie;}} {{lang-en|Freemasonry}}) სიტყვასიტყვით ნიშნავს ქვისმთლელს. ძმობაზე, ღირსებაზე და
სხვადასხვა ავტორს თავისი შეხედულება და მოსაზრება გააჩნია მასონური საძმოს ჩამოყალიბების შესახებ. ავტორთა ნაწილი მიუთითებს იმ უტყუარ ფაქტებზე, რომ ჯერ კიდევ ეგვიპტის პირამიდების აგების ხანაში არსებობდნენ ქვისმთლელთა გილდიები; რიგი ავტორი მასონური ორდენების ისტორიას იწყებს ჯვაროსნური ლაშქრობების ხანიდან, ზოგიც პირდაპირ მეთვრამეტე საუკუნიდან, როდესაც ინგლისში ოფიციალურად დაარსდა ინგლისის დიდი ლოჟა. არის ავტორთა ჯგუფი, რომელიც მასონთა ისტორიას იწყებს ისრაელის '''მეფე სოლომონიდან''', რომელმაც იერუსალიმში ტაძარი ააგო<ref>მასონები - საიდუმლო საძმო, თუ საძმო საიდუმლოებებით; ავტ. სოლომონ ასურელი ('''ISBN: 978-9941-0-4370-3)'''</ref>.
შეჯერებული ვერსია, რომ მოვიშველიოთ რამდენიმე ორგანიზაციისა და პირთა ჯგუფის ისტორია და რეალობა უნდა დავაკავშიროთ ერთმანეთს. არ არსებობს პირდაპირი მტკიცებულება იმისა, რომ მასონები, როგორც ორგანიზებული საძმო, არსებობდა ეგვიპტის უძველესი პირამიდების აგების ხანაში. გარკვეული სიმბოლიკა და მითოსი წარმოდგენილია და ნაწილობრივ გამოიყენება მასონური რიტუალების დროს. არარეგულარული მასონური ფრთა - '''მემფის მიცრაიმი''' კი მხოლოდ ძველ ეგვიპტურ სიმბოლიკას და რიტუალებს იყენებს, აღიარებს, რომ რიგი რიტუალები პირდაპირ „ნასესხებიც“ აქვს და მასონობასთან მათ პირდაპირი კავშირი არც აქვთ.
თუ დავეყრდნობით კონკრეტულ ფაქტებს და გავაანალიზებთ მათ, დავინახავთ, რომ მასონურ ორდენს საფუძველი (დღევანდელი სახით) ჩაუყარეს შუა საუკუნეების ქვისმთლელებმა, რომლებიც იმ პერიოდში იყვნენ საკმაოდ საჭირო, იშვიათი და ძვირადღირებული ოსტატები, არქიტექტორები და ინჟინრები. მათ ანდობდნენ ევროპის ყველაზე მნიშვნელოვან საერო და საეკლესიო მშენებლობებს. გეომეტრიის, არქიტექტურისა და ინჟინერიის ცოდნა ისეთი იშვიათი იყო, რომ ქვისმთლელები ('''მასონი''' ფრანგული სიტყვაა და სწორედ ქვის მთლელს ნიშნავს, '''ფრანკ მასონი''' კი - თავისუფალ ქვის მთლელს) გაერთიანდნენ გილდიებში (პროფესიულ ერთობებში - პროფკავშირებში) სადაც ცოდნის გადაცემა ხდებოდა მხოლოდ თაობიდან თაობაზე. გილდიებში ახალი კანდიდატების მიღება საკმაოდ რთულად, სერიოზული სელექციისა და ნდობის საფუძველზე ხდებოდა. ოსტატებს ჰქონდათ უფლება თავისუფლად ემოძრავათ ერთი სამეფოდან მეორეში, რაც გამოწვეული იყო მათზე არსებული მოთხოვნილებით ევროპისა და ახლო აღმოსავლეთის მასშტაბით სხვადასხვა მეგა მშენებლობებზე. ამ პერიოდიდანვე ეწოდა ამ გილდიებს თავისუფალ ქვის მთლელთა კავშირები. შესაბამისად, საჭიროებამ მოიტანა მრავალი საიდუმლო ნიშნის, მისალმებისა და შეკრების დროს გამოსაყენებელი სიმბოლოების დანერგვა. უცხო ქვეყნიდან ჩამოსული ოსტატი თავისუფლად ამტკიცებდა გილდიასთან საკუთარ კავშირს, ვინაიდან სიმბოლოებისა და ნიშნების უმეტესობა (ლენდმარკები) საერთო იყო.<ref>მასონობა - საიდუმლო საძმო თუ საძმო საიდუმლოებით
ავტ. სოლომონ ასურელი ('''ISBN: 978-9941-0-4370-3)'''
</ref>
დღეს არსებული '''მასონური საზოგადოების წინამორბედნი და სულის ჩამდგმელნი''' იყვნენ: შუა საუკუნეების '''პროფესიონალი ქვისმთლელები''' (არქიტექტორები, ინჟინრები და მშენებლები); სხვადასხვა '''ქრისტიანული ორდენი''', მათ შორის ტაძრის რაინდთა (ტაძრელები) სამხედრო ორდენი, და '''რენესანსის''' ხანიდან მოყოლებული ის '''ხელოვანი, ინტელექტუალი და მოაზროვნე ადამიანები''', რომელთა საქმიანობაც კათოლიკური ეკლესიის წარმოსახვაში იყო საშიში, მისი აბსოლუტური მმართველობის საფუძვლებისთვის და მასების კონტროლის სისტემისთვის. '''პირველი დოკუმენტური''' ნიმუშები ლოჟების მუშაობის, ოპერირებისა და რიტუალების შესახებ გვხვდება 17-ე საუკუნეში. რაც, მიუთითებს იმაზე, რომ ლოჟები გაცილებით უფრო ადრე ჩამოყალიბდა და განვითარდა. მაგ. '''1646''' წლის დოკუმენტში ნათლად ჩანს, თუ როგორ მიიღეს წევრად ინგლისელი კაცი, ვინმე '''ელიას ეშმოლი''' ერთ-ერთ ლოჟაში. '''1717 წლის 24 ივნისს''' კი, ლონდონის ოთხი ლურჯი ლოჟა შეიკრიბა ლონდონის '''წმ. პავლეს საკათედრო ტაძრის''' ეზოს ტერიტრიაზე, ტავერნაში და შეიქმნა '''მსოფლიოში პირველი დიდი ლოჟა''', რომლის დიდ ოსტატად აირჩიეს '''ენთონი სოიერი'''. 1723 წელს გამოიცა მასონთა კონსტიტუციის წიგნი ('''ანდერსონის კონსტიტუცია'''). 1751 წელს შეიქმნა ალტერნატიული დიდი ლოჟა ინგლისში, რომელიც არ აღიარებდა იმ სიახლეებს, რომელიც მასონურ ორგანიზაციაში ინერგებოდა.<ref name=":0">"მასონობა - საიდუმლო საძმო თუ საძმო საიდუმლოებით" ავტ. სოლომონ ასურელი (ISBN: 978-9941-0-4370-3)</ref> 62 წლის შემდგომ '''1813 წლის 27 დეკემბერს''' ეს ორი დიდი ლოჟა გაერთიანდა და ჩამოყალიბდა '''ინგლისის გაერთიანებული დიდი ლოჟა''' (იგდლ -UGLE).[[Www.ugle.org.uk]]
თავისუფალ მასონებს ერთმანეთთან აკავშირებთ ერთიანი მორალური და [[მეტაფიზიკა|მეტაფიზიკური]] იდეალები. მათი ერთ-ერთი ფუძემდებლური იდეალია უზენაესი არსების რწმენა. თავისუფალი მასონები სიმბოლოებად იყენებენ [[ქვისმთლელები]]ს იარაღებსა და ხელსაწყოებს. [[სოლომონის ტაძარი|სოლომონის ტაძრის]] მშენებლობის ალეგორიული სიმბოლოს წინააღმდეგ. მასონური იერარქია თავის წევრებს მოუწოდებს იღვაწონ კაცობრიობის „პროგრესისათვის“, თუმცა დაიტოვონ თავიანთი შეხედულება ამ სიტყვებზე<ref>ბელგიის დიდი ლოჟის საიტი [http://www.glb.be/FR/vrijmetselarij.htm#Wat%20is%20de%20universele%20broederlijkheid%20en%20de%20vooruitgang%20van%20de%20mensheid site de la Grande Loge de Belgique] (მასალა აღებულია 29/12/2007)</ref>.
ძმობა ადმინისტრაციულად დაყოფილია [[დიდი ლოჟა|დიდ ლოჟებად]] (ან ზოგჯერ ორიენტებად). თითოეულ [[დიდი ლოჟა|დიდ ლოჟას]] საკუთარი იურისდიქცია გააჩნია და მოიცავს დაქვემდებარებულ ლოჟებს. დიდი ლოჟები ერთმანეთს აღიარებენ მასონური სასაზღვრო ნიშნებისა და რეგულარული მასონური იურისდიქციის რიტუალით. არსებობენ, ასევე, ცალკეული ორგანიზაციები, რომლებიც დაკავშირებული არიან მასონთა ძირითად პალატასთან, მაგრამ დამოუკიდებელი მმართველობა გააჩნიათ. ეს ლოჟები და ორგანიზაციები გავლენას ახდენენ საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე<ref>[http://www.rusk.ru/newsdata.php?idar=176357 მასონებმა მოიწონეს ევროკომისიის თავმჯდომარის მუშაობა]</ref> .
== ჭორები მასონებზე და მასონთა იდეოლოგია ==
როდესაც ვეკითხებით მასონებს, არის თუ არა მასონური ორდენი საიდუმლო საზოგადოება, მათი უმეტესობა გიპასუხებთ, რომ ეს არის სა-ზოგადოება საიდუმლოებით. არის გარკვეული საკითხები, რომელთა ცოდნაც მხოლოდ ამ საზოგადოების წევრისთვის არის ხელმისაწვდომი. მიუხედავად არსებული შეხედუ-ლებებისა, დღევანდელ რეალობაში მასონები არ იმალებიან, მათი შეხვედრის ადგილები ბევრი ქალაქის ცენტრშია განთავსებული, ყოველგვარი კონსპირაციის გარეშე. მასონები ეწევიან საქველმოქმედო საქმიანობას, ბევრ ლოჟას გააჩნია მრავალი სოციალური პროექტი, ინტერნეტის ქსელში საკუთარი ვებ გვერდი, მათ შორის საქართველოს დიად ლოჟას [[Www.grandlodge.ge]] , რაც საზოგადოების ინფორმირებულობისთვის არის გამიზნული.
სამწუხაროდ, ბევრი გამოცემა, თუ სატელევიზიო პროექტი მასონებზე ორიენტირებულია სწორედ „გაყიდვადობაზე“ და არა რეალობის ობიექტურ ასახვაზე. ფაქტობრივად, ანტიმასონური კამპანია შუა საუკუნეებიდან მოყოლებული კათოლიკურმა ეკლესიამ ააგორა, რომელსაც მოგვიანებით ევროპის სხვადასხვა მონარქი და დიდებული ამოუდგა მხარში. იმ პერიოდში ყოველივე, რაც ეკლესიის ან მონარქის საპირისპიროს ამტკიცებდა (ანუ საფრთხე ექმნებოდა სუვერენს, მის აბსოლუტურ და იდეალურ მმართველობასა და წყობას) ითვლებოდა დანაშაულად, ერესად და იყო დასჯადი. გავიხსენოთ, როგორ უმოწყალოდ უსწორდებოდა ინკვიზიცია მეცნიერებს, მანდილოსნებს და მოაზროვნე ინდივიდებს! <ref name=":0" />
შესაბამისად, ყველა ეს ადამიანი ერთიანდებოდა საძმოში, მალავდა საკუთარ წევრობას და იკრიბებოდა ფარულად, საკუთარი აზრების ურთიერთგასაცვლელად და საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე სამსჯელოდ. მასონობა არც რელიგია და არც პოლიტიკური პარტიაა, იგი მხოლოდ აერთიანებს იმ მამაკა-ცებს, რომლებსაც სურთ რიტუალურ სიმბოლიკაზე დაყრდნობით შექმნან კარგისგან უკეთესი, გააკეთილშობილონ ადამიანის ზნეობა და მოუტანონ სიკეთე გარშემომყოფთ. მასონური ორდენის კანდიდატის მიმართ უმთავრესი მოთხოვნა უმაღლესი არსების და სულის უკვდავების რწმენაა. საზოგადოების გარკვეული ნაწილი (კათოლიკური ეკლესიის წარსული რიტორიკიდან გამომდინარე) აკრიტიკებს სწორედ ამ ცნებას - რატომ არ არის დაზუსტებული თუ „რომელი“ ღმერთი იგულისხმება, ვის გულისხმობენ მასონები '''სამყაროს დიად არქიტექტორში'''?! მასონის პასუხი ცალსახად ერთია და ბევრისთვის ნათელი - '''ღმერთი, როგორც ყველაფრის არსებულის შემქმნელი და სულის ჩამდგმელი, არის ერთი'''! საძმო მრავალსარწმუნოებრივია, ანუ მასში გაწევრიანებული მამაკაცები სხვადასხვა რელიგიურ კონფესიას მიეკუთვნებიან. ერთი, უნივერსალუ-რი ღმერთი არის ამ ადამიანებისთვის საერთო და აღიარებული. სწორედაც, რომ ღმერთია ყოვლისშემძლე და ნამდვილად დიადი არქი-ტექტორი, რომელმაც შექმნა სამყარო, ადამიანი და ყველაფერი დანარჩენი ამ სამყაროში!
მასონები ხელმძღვანელობენ პრინციპით '''“გაუკეთე სხვას ის, რაც გინდა, რომ სხვამ გაგიკეთოს შენ“''', სიკეთე, ქველმოქმედება, სიმტკიცე და გამბედაობა მასო-ნის დამახასიათებელი თვისებებია. პირველ რიგში კი, მასონი ჯენტლმენია, ადამიანი რომე-ლიც ყოველდღე მიისწრაფის თვითგანვითარებისკენ, ოჯახის კეთილდღეობისკენ და სამშობლოს სიყვარულით - ქვეყნის გაძლიერებისაკენ. საკუთარი თავის გაუმჯობესებით, იგი მსოფლი-ოს გაუმჯობესებისაკენაც მიილტვის<ref name=":0" />.
=== მსოფლიო პოლიტიკა ===
Line 61 ⟶ 41:
[[თარლოუ ვიდი]]ს მეთაურობით ანტიმასონური და [[ენდრიუ ჯექსონი]]ს საწინააღმდეგო (ჯექსონი მასონი იყო) მოძრაობა გადაიქცა [[ანტიმასონური პარტია|ანტიმასონურ პარტიად]] და კენჭიც იყარა პრეზიდენტობისთვის [[1828]] წელს ისეთი სახელგანთქმული პოლიტიკოსების მხარდაჭერის მოპოვებისას, როგორიც იყო [[უილიამ ჰ. სევარდი]]. მათ ჰქონდათ ისეთივე გავლენა, როგორიც ჯექსონის სხვა მოწინააღმდეგეებს, მათ შორის [[ჯონ ქუინსი ადამსი|ჯონ ქუინსი ადამსს]], რომელიც გმობდა მასონებს. [[1847]] წელს ადამსმა დაწერა ფართოდ გაყიდული წიგნი სახელწოდებით „წერილები მასონურ ინსტიტუციაზე“, სადაც მასონები მკაცრად იყვნენ გაკრიტიკებულნი. [[1832]] წელს პარტიამ წარადგინა [[უილიამ უირთი]], როგორც საპრეზიდენტო კანდიდატი. ეს მეტწილად ირონია უფრო იყო, რადგან რეალურად უირთი იყო მასონი და ხშირად გამოსულა კიდეც სიტყვით ანტიმასონური ორგანიზაციებისაგან თავისი დაწესებულების დასაცავად. პარტიამ არჩევნებში მხოლოდ შვიდი ხმა მიიღო. სამი წლის შემდეგ პარტია დაიშალა.
==
მასონობა არ არის რელიგია და არც არასოდეს ჰქონდა და ექნება მსგავსი პრეტენზია. მასონობა არის მამაკაცების საძმო, რომელსაც გააჩნია საკუთარი მორალური პრინციპები და ეფუძნება ალეგორიულ და სიმბოლურ რიტუალებს, მუშაობს საკუთარი თავისა და გარშემომყოფთა გასაუმჯობესებლად. შეკითხვაზე, თუ რატომ ეწინააღმდეგება ძირითადი რელიგიური ინსტიტუტები მასონურ გილდიებს (სხვადასხვა ფორმით და გამოვლენით), პასუხი შეიძლება ვიპოვოთ შემდეგ ახსნაში: '''ფაქტობრივად ანტიმასონური კამპანია კათოლიკურმა ეკლესიამ წამოიწყო''' შუა საუ-კუნეებიდან მოყოლებული, რომელსაც მოგვიანებით ევროპის სხვადასხვა მეფე და დიდებული ამოუდგა მხარში. იმ პერიოდში, ყოველივე რაც ეკლესიისა ან მონარქიის საპირის-პიროს ამტკიცებდა, ითვლებოდა დანაშაულად და იყო დასჯადი. გავიხსენოთ თუნდაც ინკვიზიცია, რომელიც უმოწყალოდ უსწორდებოდა მეცნიერებს, ქალბატონებს, მოაზროვნე საზოგადოებას. '''გალილეოს და ნიუტონის''' ამბები და მათ წინააღმდეგ გამოთქმული ბრალდებები ყველასთვის ცნობილია. შესაბამისად, ამავე პერიოდში ყველა ეს ადამიანი ერთიანდებოდა საძმოში, მალავდა საკუთარ წევრობას და იკრიბებოდა ფარულად, საკუთარი აზრების გასაცვლელად და სამსჯელოდ. მასონობა არ არის რელიგია, არ არის პოლიტიკური გაერთიანება, იგი მხოლოდ აერთიანებს იმ მამაკაცებს, რომლებსაც სურთ რიტუალურ სიმბოლიზმზე დაყრდნობით შექმნან უკეთესი კარგისგან, გააკეთილ-შობილონ ადამიანის სული და მოუტანონ სიკეთე მათ გარშემომყოფთ. მასონობის კანდიდატის მიმართ უმთავრესი მოთხოვნაა მისი რწმენა უმაღლეს არსების, ღმერთის რწმენა. <ref name=":1">"მასონური საიდუმლოს ფესვები - სინათლის ძიებაში", ავტ. სოლომონ ასურელი (ISBN: 978-9941-0-4370-3)</ref>
როგორც ქართველი მასონი მკვლევარი და ავტორი რამდენიმე ქათულენოვანი გამოცემისა, ფსევდონიმით სოლომონ ასურელი წერს თავის წიგნში "მასონური საიდუმლოს ფესვები - სინათლის ძიებაში", (ISBN: 978-9941-0-4370-3)... "კათოლიკური ეკლესიისთვის მასონები წარმოადგენდნენ ინტელექტუალურ კასტას, რომელსაც თავისი ნიჭით, შემოქმედებით და ავტორიტეტით შეეძლო შუასაუკუნეებში და რენესანსის ხანაში აბსოლუტიზმის არეალში მყოფი რომის ეკლესიის ძალაუფლების შერყევა. თუნდაც იმიტომ, რომ შეეძლოთ დაესვათ შეკითხვა "რატომ", რაც უკვე იმ პერიოდში მკრეხელობა იყო, ამასთანავე კათოლიკუ-რი ეკლესია შიშობდა რომ ძმობა, თანასწორო-ბა და თავისუფლება შეარყევდა იმ წყობას, რომლის მეშვეობითაც ეს ინსტიტუცია მდიდრდებოდა... მუსულმანურ ქვეყნების ნაწილში მასონობა ითვლება დასავლეთის ჩანასახად და შესაბამისად ის საწყისშივე არის ანტი-ისლამური, ამასთანავე ბევრი მასონია მუსულმანი და მთავარია ის ინტელექტი რომელიც გააჩნია ადამიანს და არა მისი რელიგიური კუთვნილება. იუდაიზმი, ინდუიზმი და ბუდიზმი მასონებისადმი შემწყნარებლურია, მათ არ გააჩნიათ არაფერი საწინააღმდეგო მასონობასთან. მაგ. ინდოეთში, მასონური ლოჟებისა და მასო-ნების რიცხვი საკმაოდ მაღალია. გრიგორიანული ეკლესიისთვის კი, ყველაფერი რაც ემსახურება „დიდ სომხურ საქმეს“ უკვე კარგია და მისასალმებელი."
აი, რაც ეხება მართლმადიდებლობას, აქ ჯერ-ჯერობით ნაწილობრივ ინერციით და ნაწილობრივ მასონებთან ურთიერთობის დეფიციტის გამო არსებობს გარკვეული გაორება და გაურკვევლობა. ეკლესიური ელიტის ნაწილი 1917 წლის რევოლუციამდე პირიქით მასონობაში ხედავდა მორალურ ეტალონს, ხოლო მეორე ნაწილი კი იყო ანტაგონისტურად განწყობილი. საქართველოს მართლმადიდებლური ეკლესიის ოფიციალური დამოკიდებული არ არსებობს ამ საკითხისადმი.
კათოლიკური ეკლესიის მკვეთრი პოზიციის კიდევ ერთი გამომწვევი მიზეზია ის, რომ მასონები ამბობენ - ყველა ადამიანი ღვთის შვილია, ყველა ღმერთის ძეა და ყველა ადამიანი ღვთის წიაღში დაბრუ-ნდება და ზეცაში მოხვდება. კათოლიკური ეკლესია კი ამბობს სიტყვასიტყვით, რომ ღმერთთან მიგიყვანს მხოლოდ წმინდა რომის კათოლიკური ეკლესია. ეს ძალაუფლებაზე ეკლესიის ექსკლუზიური პრეტენზიაა - მხოლოდ მას აქვს უფლება ღმერთთან ადამიანის მიყვანისა და ამიტომ მიგვიჩნევს ის ჩვენ კონკურენტად. ჩვენ არ ვართ ეკლესიის კონკურენტები! ყოველ ადამიანს აქვს უფლება აირჩიოს თავისი რწმენა. ყოველი ადამიანი, ფერადკანიანი თუ ინდი-ელი, მდიდარი თუ ღარიბი, პროფესორი თუ დამხმარე მუშა, დიდი თუ პატარა, ყველა ღვთის შვილია და ეს კათოლიკურ ეკლესიას არ მოსწონს და ამიტომაც არ მოსწონს თავისუფალი მასონობა.<ref name=":1" />
ლუთერანულ და პროტესტანტულ ეკლესიას საძმოს მიმართ მშვიდი დამოკიდებულება აქვს. დიდ ბრიტანეთში, სადაც ანგლიკანური ეკლესიის მეთაური ბრიტანეთის მონარქი ითვლება, ამავე დროს, სამეფო ოჯახის წარმომადგენელი, როგორც წესი, ინგლისის გაერთიანებული დიდი ლოჟის დიდ ოსტა-ტად ირჩევა. ანგლიკანური ეკლესიის ბევრი ეპისკოპოსი მასონი იყო. მსგავსი შერეული სისტემაა შვედეთში, სადაც მეფე მეთაურობს ეკლესიას და ამავე დროს მეურვეობს შვედეთის მასონურ მოძრაობას, რომელიც თავის მხრივ ქრისტიანულ ლოჟად ითვლება. ისეთ ისლამურ სახელმწიფოებში, როგორიც არიას მოროკო, ლიბანი და თურქეთი, კრიტიკა მასონებთან მიმართებაში ძალიან იშვიათია. მუსულმანების წინააღმდეგობა მნიშვნელოვანწილადაა დაფუძნებული ანტისემიტიზმზე და ანტისიონიზმზე, რიგ შემთხვევაში - ანტიდასავლურ განწყობაზე.
ტოტალიტარულ სახელმწიფოებში, როგორიც არის მაგ. ჩრდ. კორეა და ირანი, მასონობა აკრძალულია, როგორც თავისუფალი აზრისა და ლიბერალური შეხედულებების გამოვლინება.
=== რა კავშირშია რელიგია და მასონები? ===
მასონურ საძმოს, როგორც ერთობას, ორგანიზაციას, არც ერთ რელიგიასთან არანაირი კავშირი არ აქვს, გარდა იმისა, რომ სხვადასხვა ლოჟაში მყოფი ორდენის წევრი სხვადასხვა რელიგიის მიმდევარია. ან შეიძლება ინდივიდი, მასონი, არც იყოს კონკრეტული აღმსარებლობის მიმდევარი, უბრალოდ სწამდეს ღმერთის და იყოს მორწმუნე. '''თითოეული მასონი თავისუფალია თავის ცხოვრებისეულ არჩევანში და აქვს ის სარწმუნობა და რწმენა, რომელიც მისი არჩეულია მასონურ ორდენში გაწევრიანებამდე.''' რწმენის საკითხი ინდივიდუალური ძმის (მასონის) სუბიექტური საქმეა. მთავარია მას სჯეროდეს ღმერთის, შემქმნელის, რომელიც ერთია და მხოლოდ ერთი. '''მავანს სწორედ ეს უქმნის დიდ პრობლემას, სხვადასხვა რელიგიის, პოლიტიკური, სოციალური თუ ეთნიკური მსოფლმხედველობის და წარმომა-ვლობის მამაკაცი, ადამიანი, რომელიც არის ერთი იდეით და ერთი სიყვარულით გაერთიანებული!'''
საქართველოში საზოგადოების ნაწილი მცდარად ფიქრობს, რომ მასონობა არის ანტირელიგიური გაერთიანება ან თვითონ არის რელიგია, რომელიც ტრადიციულ რელიგიებს ებრძვის და ცდილობს გადაიბიროს მათი მრევლი (ხშირ შემთხვევაში, იგივე ხალხი თვლის, რომ დანარჩენი ყველა რელიგია მასონური ორდენისგან დიდად არ განსხვავდება და არის მწვალებლური, ა.შ.). <ref>"მორალი და დოგმა; მასონობა, ადამიანი, რელიგია", ავტ. სოლომონ ასურელი, 1 გამოცემა</ref>
რელიგია, ლოჟის მიღმა აღმოჩნდა. მას პოლიტიკასთან ერთად ორდენის შიგნით არ განიხილავენ, რომ არ მოხდეს ძმებს შორის უსიამოვნება და დაპირისპირება. მასონური ორდენი არის მამაკაცთა ერთობა, რომელსაც თავისი განვითარების ფილოსოფია გააჩნია - ჰარმონიული და ჰუმანური.
== როგორ ხდებიან მასონები და მასონური იერარქია ==
Line 71 ⟶ 69:
# 21 წლის მაინც
# არ იყოს ნასამართლევი სისხის სამართლის დანაშაულზე
# არ გააჩნდეს
# იყოს ღირსეული და მის ცხოვრებაში არ იყოს არა ღირსეული საქციელი
# სჯეროდეს შემქმნელის, ღმერთის
# მამაკაცი
# გააჩნდეს საკუთარი სურვილი, ანუ მხოლოდ საკუთარი სურვილით მიიღოს გადაწყვეტილება
Line 125 ⟶ 121:
მასონობას საქართველოში 200 წელზე მეტი ისტორია გააჩნია<ref>საქართველოს დიადი ლოჟის საგამომცემლო სახლი https://www.facebook.com/Freemason.ge</ref>. პირველი ქართველი მასონები 18-ე საუკუნის ბოლოს - 19ე საუკუნის დასაწყისში გამოჩნდნენ. საქართველოში 2-3 ლოჟა ფუნქციონირებდა, ქ. ქუთაისში, ქ. ბათუმსა და ქ. თბილისში. ამასთანავე, ეს ქართული ლოჟები, რუსეთის დიადი ლოჟის შემადგენლობაში შედიოდნენ, ისევე, როგორც ქართული ლოჟები, რომელიც პეტერბურში მუშაობდნენ. სამწუხაროდ, საქართველოს გასაბჭოებამ, ხელი შეუშალა საქართველოს დიადი ლოჟის, როგორც ეროვნული, დამოუკიდებელი, სუვერენული იურისდიქციის ჩამოყალიბებას. საბჭოთა მმართველობის დროს, მასონობა, ისევე როგორც სხვა მრავალი პროგრესული აზროვნება და საზოგადოება, იყო აკრძალული.
საქართველოში მასონური სინათლის შემოსვლა დამოუკიდებლობის აღდგენის შემდეგ დაიწყო, დასავლური იურისდიქციების მცდელობა უშედეგო იყო, რადგან საქართველოში არასტაბილური გარემო და სამოქალაქო ომი მძვინვარებდა. 1998-2008 წწ რუსეთის დიადი ლოჟის რამდენიმე მცდელობა იყო, საქართველოს მოქალაქეების მიღების ჩათვლით, მაგრამ 2005-2008 წლებში ეს პროცესი შეფერხდა.<ref>"ქართველი
ავტ. სოლომონ ასურელი, ISBN: 978-9941-0-8557-4, ქ. თბილისი
</ref>
2009 წელს სომხეთის დიადი ლოჟის და საზღვარგარეთ სომხური დიასპორის (მ.შ. ვაშინგტონში და კალიფორნიაში) ინიციატივით საქართველოს მოქალაქეებისთვის მასონური ლოჟა "ერევანი"#6 სომხეთის დიადმა ლოჟის ფარგლებში გაიხსნა, სომხეთმა მოგვიანებით ქ.თბილისში გახსნა ლოჟები „ოქროს საწმისი“# 7 (2011წ) და „თბილისი“ # 10 (2013წ) დაფუძნდა. ყველა ეს ლოჟა დაკომპლექტებულია როგორც საქართველოს, ასევე სომხეთის რესპუბლიკის მოქალაქეებისგან და მიეკუთვნება სომხეთის დიად ლოჟას. ფაქტობრივად, სომხებს აქვთ მცდელობა საქართველოს ტერიტორიაზე საკუთარი ანკლავური-სატელიტი ორგანიზაციის შექმნა და ხელს უშლიან ქართული სუვერენული ორდენის დამოუკიდებელ განვითარებას.
2012-2013 წლიდან პარალელურად საქართველოში ლოჟები გახსნეს რუსეთის, უკრაინის და თურქეთის დიადმა ლოჟებმა.
2013 წლის თებერვლიდან ქ. თბილისის აღმოსავლეთით ლოჟას ხსნის რუსეთი (ღირსეული ლოჟა "წმინდა თამარ მეფე #41), ამავე პერიოდში რუსეთის დიადი ლოჟა აფუძნებ მასონურ დისტრიქტს "კავკასია", რომელშიც გარდა ლოჟა "წმინდა თამარ მეფე"-სი შედიოდა, ღირსეული ლოჟა "მეფე დავით აღმაშენებელი" #40 და ღირსეული ლოჟა "ლეონ დიდი" (სოხუმი, აფხაზეთის ა/რ, საქართველო), ხოლო 2014 წელს ფუნძნდება კიდევ ერთი ქართული ლოჟა - "გიორგი V ბრწყინვალე". აღნიშნული ლოჟები იქნა გადმოცემული საქართველოს დიადი ლოჟის იურისდიქციაში, 2015 წლის მარტიდან. ლოჟები მუშაობენ ძველ და აღიარებულ შოტლანდიურ რიტუალში.<ref>საქართველოს დიადი ლოჟის საზოგადოებრივი გვერდი სოც. ქსელში - https://www.facebook.com/pages/ქართული-მასონური-ორდენი-მასონები-საქართველოში/108266295933247</ref>. საქართვ ელოს დიადი ლოჟამ, როგორც ერთადერთმა სუვერენულმა და დამოუკიდებელმა მასონურმა გაერთიანებამ საქართველოს მთელს ტერიტორიაზე, 2015 წლის მარტიდან 2017 წლის მარტამდე, ზემოთ ხსენებული ლოჟების გარდა, 6 ახალი ღირსეული ლოჟა დააფუძნა - ქალაქ თბილისში - ღლ "იოანე პეტრიწი" #4, ქ. რუსთავში - "გრიგოლ I ბაგრატიონი" #5, ქ. მცხეთაში "ა.ს. გრიბოედოვი" #6, ქ. ქუთაიში - "სოლომონ II" #8, ქ. ბათუმში "ამადეუს მოცარტი" #7 და ქ. მარნეულში "ან ნურ" #9. 2017 წლის მარტის მონაცემებით, საქართველოს დიადი ლოჟის შემადგენლობაში 9 სიმბოლური ღირსეული ლოჟა და 86 ძმა მასონია.<ref>www.grandlodge.ge საქართველოს დიადი ლოჟის ოფიციალური გვერდი</ref>
2013 წლის მარტში დაფუძნდა ლოჟა სტამბულში, რომელიც მოგზაურობს ქ. ბათუის აღმოსავლეთით - "პრომეთ" #1004, თურქეთის დიადი ლოჟის თაოსნობით
2013 წლის აპრილიდან საქართველოსთვის ლოჟას აფუძნებს უკრაინის დიადი ლოჟა - "წმინდა გიორგი" #10. ა. 2016 წლის 28 მაისში უკრაინის დიადი ლოჟა აფუძნებს საქართველოს მასონურ დისტრიქტს, რომლის შემადგენლობაში შედის ოთხი ღირსეული ლოჟა - „წმინდა გიორგი“ # 10, „ილია მართალი“ #12, „ვაზი“ # 13, „უფლისციხე“ # 14. ამ ლოჟების უმეტესობა ძველ და აღიარებულ შოტლანდიურ რიტუალში მუშაობს. ყველა ეს ლოჟა მიეკუთვნება უკრაინის დიადი ლოჟის იურისდიქციას.
შესაბამისად, საქართველოს ტერიტორიაზე ფუნქციონირებს ერთადერთი დამოუკიდებელი ქართული მასონური ორგანიზაცია, ამასთანავე რიგი საქართველოს მოქალაქეები გაერთიანებული არიან სომხეთის, უკრაინის და თურქეთის დიად ლოჟებში და ატარებენ მუშაობას საქართველოში, რაც მუდმივი დავის საგანია.
=== '''დიადი ლოჟის დაფუძნების საკითხი''' ===
საქართველოში ერთიანი ქართული იურისდიქციის შექმნის საკითხი მასონური საზოგადოების განხილვის საგანს წარმოადგენს.
ჯერ კიდევ 2013 წლის შემოდგომაზე საქართველოს ტერიტორიაზე იგეგმებოდა საქართველოში დიადი ლოჟის ჩამოყალიბება,
საქართველოს დიადი ლოჟის წარმომადგენელთა აზრით, რუსეთის დიადი ლოჟის მიერ ინსტალირებული საქართველოს დიადი ლოჟა არის ერთადერთი კანონიერი და სუვერენული მასონური იურისდიქცია საქართველოს მთელ ტერიტორიაზე, რომელიც არის მასონური ტრადიციების და წესების სრული დაცვით და ლეგიტიმურად დაფუძნებული. საქართველოს დიადი ლოჟა დარეგისტრირდა იუსტიციის სამინისტროში, მისი წარმომადგენლები აქტიურად იღწვიან მისი აღიარებისთვის სხვა მასონური იურისდიქციების მხრიდან.
2016 წლის ოქტომბრისთვის საქართველოს დიად ლოჟას უკვე 7 რეგულარული მასონური იურისდიქციის აღიარება გააჩნდა, მსოფლიოს სხვადასხვა კონტინენტიდან. 2016 ოქტომბრიდან, საქართველოს დიადი ლოჟას ახალი დიადი ოსტატი ხელმძღვანელობს. [http://masonicpressagency.blogspot.co.uk/2016/11/irakli-m-is-new-grand-master-of-georgia.html] საქართველოს დიად ლოჟაში 9 ღირსეული ლოჟა და 80-ზე მეტი ძმა მასონი შედის.
საქართველოს დიადი ლოჟის 8 ლოჟა ძველ აღიარებულ შოტლანდიურ რიტუალში მუშაობენ (აქედან 1 ლოჟა რუსულენოვანია, 6 ქართულენოვანი), ხოლო 1 ლოჟა ინგლისურენოვანია და მუშაობს ბრიტანულ ერთიანობის ანუ ემულეიშენის რიტუალში. ლოჟები გახსნილია ქალაქ თბილისის, რუსთავის, მცხეთის, ქუთაისისა, მარნეული და ბათუმის აღმოსავლეთით. ახლო მომავალში იგეგმება კიდევ 2 ღირსეული ლოჟის დაფუძნება ქ. გორში და ქ. ზუგდიდში.
# წმ. თამარ მეფე 2. მეფე დავით აღმაშენებელი 3. გიორგი V ბრწყინვალე 4. იოანე პეტრიწი (ინგლისურენოვანი) - თბილისის აღმოსავლეთით მომუშავე სიმბოლური ლურჯი ლოჟები 5. გრიგოლ I ბაგრატიონი - ქ. რუსთავის აღმოსავლეთი 6. ა.ს. გრიბოედოვი - ქ. მცხეთას აღმოსავლეთით (რუსულენოვანი) 7. ამადეუს მოცარტი - ქ. ბათუმის აღმოსავლეთით 8. სოლომონ II - ქალაქ ქუთაისის აღმოსავლეთით 9. ან ნური (სინათლე) - ქ. მარნეულის აღმოსავლეთით
საქართველოში მოქმედი სხვა მასონური იურისდიქციებში შემავალი საქართველოს მოქალაქეები ეჭვქვეშ აყენებენ საქართველოს დიადი ლოჟის წარმოშობის კანონიერებას და მისი არსებობის ფაქტს არ აღიარებენ. საქართველოში მოქმედ მასონურ იურისდიქციებს შორის ინტენსიურად მიმდინარეობს დისკუსია ერთიანი ეროვნული დიადი ლოჟის ჩამოყალიბებასთან დაკავშირებით.
ამასთანავე,სუვერენული საქართველოს დიადი ლოჟა, დაფუძნებიდან 18 თვის განმავლობაში, აღიარა რამდენიმე რეგულარულმა მასონურმა იურისდიქციამ, მათ შორის ვენესუელა, საბერძნეთი, მავრიტანია, რუსეთი, სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა, ა.შ.[http://www.aafm.ge] ამასთანავე, დიადი ლოჟის მიერ გავრცელებულ 2 წლის საიუბილეო საინფორმაციო მიმართვაში, აღნიშნულია, რომ უახლოეს მომავალში (მიმდინარეობს საბოლოო მოლაპარაკებები) იგეგმება საქართველოს დიადი ლოჟის აღიარება კიდევ რამდენიმე რეგულარული დიადი ლოჟის მიერ, მ.შ. ისრაელი, უნგრეთი, სლოვენია, აქტიურ ფაზაშია მოლაპარაკებები ნიდერლანდების სამეფოსთან. როგორც, საქართველოს დიადი ლოჟის დიადი სამდივნოს კანცელარიაში აცხადებენ, აღიარების პროცესი მიმდინარეობს ნელა, მაგრამ სტაბილურად.
ექსპერტების და მკლევარების აზრით, საქართველოს სუვერენული დიადი ლოჟის აღიარების პროცესის მთავარი შემაფერხებელი და ხელის შემშლელი ფაქტორი სომხეთი და სომხური ლობია (დიასპორა) საზღვარგარეთ
== თქმაულებები მასონებზე ==
=== „ყოვლისმხედველი თვალი“ ბანკნოტებზე ===
Line 163 ⟶ 164:
=== მასონთა შეთქმულება ===
<u>'''ლეგენდა ბაფომეტზე'''</u>
თვითონ სახელი '''„ბაფომეტი“''' წარმოიშვა სახელ "'''მუჰამედი'''საგან“, შუასაუკუნეების პე-რიოდში. ბაფომეტი არ არის მასონური „პერსონაჟი“, არცერთი მასონი მას არ "ეთაყვანება". შუასაუკუნეებში „ბაფომეტთან კავშირი“ გამოიყენებოდა ინკვიზიციის ბრალდებად, სხვადასხვა სასამართლო პროცესზე. მაგ. ტაძრელების შემთხვევაში ბრალდებელმა განაცხადა, რომ ბაფომეტი იყო დემონი, რომლის ვითომდა მცირე ზომის სკულპტურა იპოვეს ტაძრელებმა იერუსალიმში და მას შემდგომ ეთაყვანებოდნენ. მსგავსი ბრალდებები მოგ-ვიანებითაც ხშირად ისმოდა, სხვა "საშიშ და არამორჩილ" ინდივიდების, თუ ორგანიზაციების საინკვიზიციო სასამართლო პროცე-სებზე. ტაძრელთა დაპატიმრების ორდერში "ბაფომეტის" ხსენებაც არ იყო! '''არანაირი დოკუმენტური თუ სხვა მტკიცებულება არ არსებობს''' იმისა, რომ ტაძრელები იყენებდნენ რაიმე კერპს ან თუნდაც პენტაგრამას - ხუთ ქიმიან ვარსკვლავს, როგორც „თაყვანისცემის“ ობიექტს! საინტერესოა, რომ ბაფომეტს (მის გამოსახულებას) არანაირი კავშირი არ აქვს არც პენტაგრამასთან (რომელიც რამდენიმე ათასწლეულით ადრე არსებობდა, ტრადიციული რელიგიების გაჩენამდე) და არც '''მენდესის თხასთან'''. ეს სახელი პირველად 12-ე საუკუნეში საფრანგეთში "გამოჩდა" და რაც ყველაზე საინტერესოა, მისი "გამოსახულება" - '''მხოლოდ 1855 წელს'''! '''ანტონ ჟდანოვ ლავაიემ''' და მისმა სატანისტურმა სექტამ პენტაგრამა, როგორც სატანისტური "ლოგო" 1966 წელს მიიღო, ისევე როგორც მენდესის თხის გამო-სახულება.
'''ელიფას ლევის''' 1855 წელს თეორია ეკუთვნის მხოლოდ მას, ელიფას ლევის! იგი აკავშირებს ძველ ეგვიპტურ ღმერთს (თხის გამოსახუ-ლებით), ხუთქიამიან ვარსკვლავთან და სწო-რედ მასზე საუბრობს როგორც ბაფომეტზე. მოგვიანებით, ალბერტ პაიკი, მოექცა ლევის გავლენის ქვეშ და ასევე აკავშირებდა ამ ორ სიმბოლოს ერთმანეთს, მაგრამ ბოლოს სხვა დასკვნებამდე მივიდა. რაც ეხება ბაფომეტის მასონებთან "მიწებებას", ეს ყველაფერი '''ლეო ტაქსილის''' მოღვაწეობის შედეგია. ლეგენდა, რომელიც შეთხზა ტაქსილმა, "გალამაზდა", შეიძინა დამატებითი საფრთხობელა მომენტები და ასე მოვიდა დღევანდელ დღემდე. მაგრამ, როგორი იყო რეალური ისტორია? რატომ და რისთვის გადაწყვიტა ლეო ტაქსილმა მასონებზე შურისძიება და მსგავსი უტოპიური ბრალდების შეთხვზა? ლეო ტაქსილი დაიბადა ქალაქ მარსელში, საფრანგეთში, '''1854''' წლის 21 მარტს და მიბარებული იქნა იეზუიტთა ორდენის წარმომადგენლებს აღსაზრდელად. მისი ნამდვილი სახელი '''მარი-ჟოზეფ გაბრიელ ანტუან იოგანდ პაჟე''' იყო, რომლის შეცვლა დაკავშირებული იყო მის შავ-ბნელ ფინანსურ მაქინაციებთან, რის გამოც მას მოუწია საფრანგეთიდან შვეიცარიაში გადაპარვა. იქაც მრავალი ფინანსური თაღლითობისათვის ძებნილმა ისევ საფრანგეთში დაბრუნდა (ამნისტიით,1879წ). ის გამოირჩეოდა სასტიკი ანტი-ეკლესიურობით და განსაკუთრებით ანტი-კათოლიკური განწყობით, მან რამოდენი პუბლიკაციაც გამოუშვა მიმართული კათოლიკური ეკელსის წინააღმდეგ. გამოირჩეოდა განსაკუთრებულად ბინძური ხუმრობების კრებულით კათოლიკური ეკლესიის მესვეურებზე.<ref name=":1" />
იმ იმედით, რომ ამ საქმეში მას მასონები დაეხმარებოდნენ ლეო ტაქსელი წევრიანდება მასონურ ლოჟაში (lodge Le Temple de L'Honneur Français), პარიზში, 1881 წელს. მისი გეგმების და მიზნების გამოაშკარავების შემდგომ იგი გაირიცხა ამ ლოჟიდან პირველივე საფეხურზე. ლეო ტაქსელი თვლიდა (არსებობს კონკრეტული მიმოწერაც), რომ მისი ანტი - კათოლიკური გამოსვლები და გამოცემები, მას პოპულარობას და ფინანსურ მოგებას ვერ მოუტანდა და იგი ახალი სამიზ-ნის ძიებაში, განაწყენებული მასონურ ლოჟაზე, რომელმაც "მას ვერ გაუგო" გადაწყვიტა ახალი პუბლიკაციით მოეხვეჭა სახელი და ფინანსები. 1885 წლიდან, მან რამდენიმე ანტი-მასონური გამოცემა-პუბლიკაცია გამოსცა (მაგ. "The Three-point Brothers"; "The Anti-Christ" და "the Origin of masonry"; ასევე "The Cult of the Great Architect"; "Pius IX, Freemason?" და ბინძური წიგნი "The masonic Assassins"). ის საკმაოდ მოხერხებულად იყენებდა ალბერტ პაიკის ფსევდო გამოცემებს (ანუ გამოცემებს, რომელიც რეალურად ალბერტ პაიკს არც ეკუთვნოდა) და ამონარიდებს,
კონტექსტიდან ამოგლეჯილ ტექსტებს, იმისათვის, რომ ხალხი დაერწმუნებინა მის სიმართლეში, თუმცა თვითონ არც ახმაურებდა, რომ ის გამორიცხეს მასონური ლოჟიდან. ამ პუბლიკაციებმა, ნელ-ნელა მისდამი საზოგადოებრივი ინტერესი გამოაღვიძა.1897 წელს მან საჯარო შეხვედრა მოაწყო პარიზში ჟურნალისტებთან. ამავე შეხვედრას ესწრებოდა კათოლიკური ეკლისიის ყველა მაღალჩინოსანი. ლეომ პირდაპირ განაცხადა, რომ იცრუა და ყველაფერი რაც ეხებოდა მასონების დე-მონებისადმი თაყვანისცემას, იყო მისი აზროვნების ნაყოფი. მეორე დღეს, ყველა წამყვანმა გაზეთმა გამოაქვეყნა მისი 33 გვერდიანი გამოსვლა.
მიღებული "სიამოვნების" შემდეგ (ყველა რომ გაასულელა), ლეო სოფელში გადაბარგდა და წყნარად, მშვიდად იცხოვრა გარდაცვალებამდე (1907წ). სამწუხაროდ, მიუხედავად მისი აღიარებისა და ყველა მისი მითის დენონსიაციის, ყველა ანტი-მასონი მწერალი სწორედ მის წიგნებს და სიმბოლიკის ახსნას ეყრდნობა, ისევე როგორც '''აბატ აუგუსტინ ბაროლის''' და გრაფ '''ჯუზეფე კალიოსტროს''' ნაშრომებს.
=== ილუმინატები და მასონები ===
ილუმინატების საზოგადოება ჩამოყალიბდა ბავარიაში 1776 წლის 1 მაისს, მისი მამამთა-ვარი იყო '''ადამ ვაისჰაუპტი'''. ილუმინატების ორდენი აქტიურად უწევდა პოპულარიზა-ციას '''დეიზმს''' და ბევრი პრინციპი „გადმოიღო“ მასონური ორდენიდან. განსხვავებით მასონებისგან ამტკიცებდა, რომ ადამიანი როგორც ესეთი ცუდი არ არის, მაგრამ მასზე უარყოფითად მოქმედებს სახელმწიფო და რელიგია. თვითონ ვაისჰაუპტი იეზუიტი იყო, და „ილუმინატების ორდენი“ აქტიურ ანტიკათო-ლიკურ კამპანიას ეწეოდა.
ორდენის დაფუძნებიდან წელიწად ნახევრის მერე, როდესაც ვაისჰაუპტმა ამოწურა „ადამიანური რესურსების“ მოზიდვის სქემა (მან, როგორც '''ინგოლშტატის უნივერსიტეტის''' პროფესორმა, თავის ორდენში ამავე უნივერსიტეტის ყველა პროფესორი, გარდა ორისა, გააერთიანა), იგი წევრიანდება მიუნხენის მასონურ ლოჟაში, საიდანაც (მოგვიანებით კი სხვა ლოჟებიდანაც) '''ბარონ ფონ ცვაკის''' დახმარებით, საკმაოდ ბევრი მასონი „გადმოქაჩა“ მის „ილუმინატების ორდენში“. მოგვიანებით მასონურმა ლოჟამ გაკიცხა ეს ორდენი და ყველა მისი წევრი, ვინაიდან ორდენის წევრები ამორალურ და არაღირსეულ ქმედებებს სჩადიოდნენ, როგორიც იყო ქურდობა, მოტყუება (აფიორები), გარყვნილება .ორდენი ძლიერდებოდა, თუმცა, 1784 წელს გაღვივდა კონფლიქტი ხელმძღვანელობაში, კონკრეტულად კი ბარონ ფონ კნიგესა და ვაისჰაუპტს შორის.
ბარონი იყო ვაისჰაუპტის მარჯვენა ხელი და დიდი წვლილი მიუძღვოდა ორდენის გაძლი-ერებაში. ამავე წელს ბარონი ტოვებს ორდენს და მის წინააღმდეგ იწყებს გამოსვლებს. ამის ფონზე, 1787 წელს ბავარიის ხელისუფლება აცხადებს ბრძოლას ორდენის წინააღმდეგ, აცხადებს მას კანონგარეშე და მასში გაწევრიანების მსურველებს თავის მოკვეთით ემუქრება. რამდენიმე დაპატიმრებისა და დარბევის შემდგომ, ორდენი კარგავს საკუთარ სიძლიერეს და იშლება. რა თქმა უნდა მტკიცებულება იმისა, რომ ორდენი სრულად დაიშალა და არ წავიდა იატაკქვეშეთში არ არის.
1830 წელს ვაისჰაუპტი გარდაიცვალა ემიგრაციაში. 1896 წელს ორდენი აღდგა დრეზდენში, დღეს კი არსებობს რამდენიმე განშტოება, რომელიც იბრალებს, რომ „მარტო ის და მხოლოდ ის“ წარმოადგენს ვაისჰაუპტის მიერ დაფუძნე-ბული ორდენის სამართალმემკვიდრეს. ორდენმა გადმოიღო მასონური იერარქიაც, რიგი ტრადიციები და რიტუალებიც. ორდენის ერთ-ერთი მთავარი იდეოლოგი '''არეოპაგი''' იყო. ყველა ინიცირებულ წევრს ქონდა საკუთარი ფსევდონიმი, მაგალითად ვაისჰა-უპტი იყო „'''სპარტაკი'''“. ორდენს ევროპის თითქმის ყველა ქვეყანაში ყავდა წარმომადგე-ნელი, თუმცა საერთო რაოდენობა ორი ათას წევრზე მეტი არასოდეს ყოფილა.
== იხილეთ აგრეთვე ==
|