ისმაილ II: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 35:
 
==მმართველობის პერიოდი ==
[[File:Ismail II Sahand Ace.jpg|[[ისმაილ II]] საბჭოს სხდომაზე. |thumbმინი|rightმარცხნივ]]
[[შაჰი]]ს ტიტულის მიღებისთანავე ისმაილმა ტახტის შენარჩუნების მიზნით მის მიერ შეპყრობილი 5 ძმა სიკვდილით დასაჯა. მან ასევე დაგეგმა მისი ბიძაშვილისა და მამამისის ერთგული მსახურის, იბრაჰიმ მირზას მკვლელობაც. იმ დროისთვის ისმაილს გადაურჩნენ მისი უფროსი ძმა, [[მუჰამად ხუდაბანდა]] თავის ოჯახთან ერთად, მაჰმუდ მირზა, ალი მირზა, აჰმად მირზა, აბედინ მირზა და მუსა მირზა. უკანასკნელი 4-ს შეპყტობა [[შაჰი]]ს მომხრეებმა მოახერხეს. [[1577]] წლის [[24 თებერვალი|24 თებერვალს]] ისმაილმა მისი 4 ძმაც დაახოცვინა. მან ვერ მოახერხა [[მუჰამად ხუდაბანდა]]ს დაკავება, რადგან ის ფარულად იყო გადამალული ირანის პროვინციებში. მრავალი სისასტიკის მიუხედავად ისმაილი მისი ბაბუის, [[ისმაილ I]]ის მსგავსად იყო პოეტი, მხატვარი და კალიგრაფი. ხელი შეუწყო ირანში ხელოვნების განვითარებას. ის ასევე დიდ ყურადღებას აქცევდა [[შიიზმი]]ს გავრცელებას მთელს იმპერიაში და თავიდან იცილებდა [[სუნიზმი|სუნიტ]] სპარსელებს. [[1577]] წლის კავკასიაში ლაშქრობის შემდეგ, მან 30 000 ქართველი და ჩერქეზი ტყვედ წაიყვანა ირანში, რის შედეგადაც, შემდეგში შეიქმნა ირანის საზოგადოების ახალი ფენა რასაც საფუძველი ჯერ კიდევ მამამისის — თამაზ I-ის მმართველობის პერიოდში ჰქონდა ჩაყრილი.<ref>Oberling, Pierre, ''Georgians and Circassians in Iran'', The Hague, 1963; გვ. 127-143</ref>
 
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ისმაილ_II“-დან