ზმნა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მომხმარებლის 85.118.99.113 ცვლილებების გაუქმება (№3230306) |
|||
ხაზი 1:
{{წყარო}}
'''ზმნა''' — სრულმნიშვნელოვანი, ფორმაცვალებადი [[მეტყველების ნაწილები|მეტყველების ნაწილი]]. აღნიშნავს საგნის მოქმედებას ან მდგომარეობას. ზმნას გააჩნია პირი, დრო და რიცხვი. ქართულ ენაში ზმნას აქვს სამი პირი (I, II, II), სამი დრო (წარსული, აწმყო, მომავალი) და ორი რიცხვი (მხოლობითი და მრავლობითი).▼
▲ — სრულმნიშვნელოვანი, ფორმაცვალებადი [[მეტყველების ნაწილები|მეტყველების ნაწილი]]. აღნიშნავს საგნის მოქმედებას ან მდგომარეობას. ზმნას გააჩნია პირი, დრო და რიცხვი. ქართულ ენაში ზმნას აქვს სამი პირი (I, II, II), სამი დრო (წარსული, აწმყო, მომავალი) და ორი რიცხვი (მხოლობითი და მრავლობითი).
ქართული ზმნა რთული მეტყველების ნაწილია. სირთულეს უპირველესად ზმნურ კატეგორიათა სიმრავლე განაპირობებს. მნიშვნელობასთან მიმართების თვალსაზრისით ზმნის კატეგორიები შეიძლება ორ ჯგუფად დალაგდეს: უღლების და წარმოთქმის კატეგორიებად (ა.შანიძე). უღლების კატეგორიად მიჩნეულია ის, რომელიც ცვლის ზმნის გრამატიკულ მნიშვნელობას; ასეთებია [[პირი]], [[რიცხვი]], [[დრო]], [[კილო]], [[გზისობა]], [[აქტი]], [[თანამდევრობა]]; [[მწკრივი]]. წარმოთქმის კატეგორიებად მიჩნეულია ის, რომელიც ცვლის ზმნის ლექსიკურ მნიშვნელობას. ასეთებია [[გეზი]], [[ორიენტაცია]], [[ასპექტი]], გვარი, ქცევა, [[კონტაქტი]]. შესაძლებელია ძველ ქართულში ასპექტი უღლების კატეგორია იყო, ახალში კი იგი წარმოთქმის კატეგორიაა ([[შანიძე აკაკი|ა.შანიძე]]).
| |||