გრიგოლ ხანძთელის ცხოვრება: განსხვავება გადახედვებს შორის

ნაწარმოებში ისეთი იდეაა გატარებული, რომ მეფეები, მთავრები დიდ დახმარებას უწევდნენ ეკლესია-მონასტრებს. სამაგიეროდ, თავის მხრივ, ეკლესია-მონასტრების წარმომადგენლებიც ადიდებენ მათ. გიორგი მერჩულეს გადმოცემით, გრიგოლი ადიდებს [[აშოტ კურაპალატი|აშოტ კურაპალატს]], როგორც პოლიტიკური ხელისუფლების უმაღლეს წარმომადგენელს. გრიგოლის სიტყვებით, მეფის ხელისუფლება ღვთისგანაა გაჩენილი,<ref>გიორგი მერჩულე, ცხოვრება გრიგოლ ხანძთელისა, 1949, გვ. 40.</ref> ამასთან, აშოტ კურაპალატის ხელისუფლების სიმტკიცეს გრიგოლ ხანძთელი აშოტის [[ბაგრატიონი (დინასტია)|ბიბლიური წარმოშობითაც]] ასაბუთებს: აშოტის გვარი [[დავით წინასწარმეტყველი]]დან მომდინარეობს, მაშასადამე, ეკლესია მთელი თავისი არსებით მხარს უჭერს საერო ხელისუფლებას.

 

 

საოჯახო საქმეებში, ქორწინების საკითხებში ეკლესია ფეოდალიზმის დროს გულმოდგინედ ერეოდა. [[ვახტანგ VI-ის სამართლის წიგნთა კრებული|ვახტანგის სამართლის წიგნი]]ს მიხედვით, საოჯახო საკითხებზე კათალიკოსსაც მიუწვდებოდა ხელი.<ref>ქართული სამარლის ძეგლები, I, ი. დოლიძის რედ, 1965, გვ. 499, მუხ. 64,65,66 და სხვა.</ref> გიორგი მერჩულეს აზრით, საერო ხელისუფლება მარცხდება ეკლესიის წარმომადგენლებთან შეჯახების დროს. ეკლესიის წარმომადგენელთა მოქმედება მუდამ გამართლებულია, მისაბაძი.