გეოფიზიკური ობსერვატორია: განსხვავება გადახედვებს შორის

'''გეოფიზიკური ობსერვატორია''' — ლაბორატორიული იარაღებით და გამომთვლელი მანქანებით აღჭურვილი სამეცნიერო-კვლევითი დაწესებულება, სადაც სისტემატიურად მიმდინარეობს ამინდზე დაკვირვებებიდაკვირვება და ცალკეული ტერიტორიების კლიმატური დახასიათება.

[[XIX საუკუნე]] გეოფიზიკურ მეცნიერებათა ისტორიაში უწყვეტი, სისტემური და სრულფასოვანი მაგნიტური დაკვირვებით აღინიშნა. ეს იყო ხანა, როდესაც [[დედამიწის მაგნეტიზმი|დედამიწის მაგნეტიზმს]], მეტეოროლოგიას და დედამიწის შემსწავლელ სხვა დარგებს ფართო მასშტაბით ჩაეყარათ საფუძველი. დედამიწის კვლევის ასეთი ერტსულოვანიერთსულოვანი იმპულსი XIX საუკუნის პირველ ნახევარში მნიშვნელოვანწილად ემადლიერება დიდი გერმანელი მეცნიერის, ბუნებისმეტყველის, გეოლოგისა და გეოგრაფის [[ალექსანდრე ჰუმბოლტი|ალექსანდრ ფონ ჰუმბოლტისჰუმბოლტი]]ს შრომებს. აღიარებულია ისიც, რომ ჰუმბოლტის იდეას ეყრდნობოდა ინგლისის, რუსეთის იმპერიისა და ჩრდილოეთ ამერიკის სახელმწიფოების მიერ მაგნიტური ობსერვატორიების ფართო ქსელის დაარსებაც დედამიწის ზურგზე.

დედამიწის კვლევის ამ ერთიანი სისტემის ნაწილს [[თბილისის ობსერვატორიაცგეოფიზიკური ობსერვატორია]]ც წარმოადგენდა, რომელიც XIX საუკუნის დასაწყისში, [[1830]]-იან წლებში ჩაისახა და [[1844]] წლიდან მსოფლიო ობსერვატორიათა ერტიანერთიან სისტემაში გაერთიანდა. ამ წელს მან სისტემური, სრულფასოვანი მაგნიტური და მეტეოროლოგიური დაკვირვებები დაიწყო. ამიტამით საფუძველი ჩაეყარა კლიმატურ გამოკვლევებსაც, რომლებმაც ბოლო დროს განსაკუთრებული აქტივობა შიძინა გლობალური კლიმატის ცვლილების პრობლემასთან დაკავშირებით.