ალექსანდრე პუშკინი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
პეტრე იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით |
იარლიყები: რედაქტირება მობილურით საიტის რედაქტირება მობილურით |
||
ხაზი 8:
[[1811]] წელს პუშკინი შევიდა [[ცარსკოე-სელო]]ს ახლად გახსნილ ლიცეუმში. პუშკინის რევოლუციური-პატრიოტული მისწრაფებათა ჩამოყალიბებას ხელი შეუწყო მისმა მეგობრობამ [[ჩაადაევი, პეტრე|ჩაადაევთან]], პეტრე კავერინთან და ჰუსართა პოლკის სხვა ოფიცრებთან, რომლებიც [[1812]] სამამულო ომის დამთავრების შემდეგ დაბანაკებული იყვნენ ცარსკოე-სელოში. პუშკინმა ლიცეუმშივე აირჩია ლიტერატურის გზა, იქ სწავლისას დაწერა 120-მდე რომანსი, ელეგია, ოდა, ბალადა, ეპიგრამა. იგი განიცდიდა [[გავრილა დერჟავინი|დერჟავინის]], [[ვასილი ჟუკოვსკი|ჟუკოვსკის]], [[კონსტანტინე ბატიუშკოვი|ბატიუშკოვის]], [[ალექსანდრე რადიშჩევი|რადიშჩევის]] გავლენას; კრიტიკულად ითვისებდა მათ პოეტურ მემკვიდრეობას და თანდათანობით იკვლევდა საკუთარ გზას მწერლობაში.
[[1814]]
[[1820]] წელს იგი სამხრეთ [[რუსეთი|რუსეთში]] გადაასახლეს. იმხანად პუშკინმა დაამთავრა პოემა "რუსლან და ლიუდმილა" (გამოქვეყნდა [[1820]]), რომელშიც ფოლკლორთან დაკავშირებული ზღაპრული ამბავი რეალურ სინამდვილეს დაუახლოვდა და ხალხური ენით გადმოსცა. რეაქციული კრიტიკა აღაშფოთა პოემის "მდაბალმა" სტილმა და ენამ, მოწინავე საზოგადოება კი აღტაცებით შეხვდა ამ თხზულებას. [[1820]] პუშკინს ნება დართეს გენერალ [[რაევსკი, ნიკოლოზ|ნ. რაევსკის]] ოჯახთან ერთად გამგზავრებულიყო კავკასიის [[მინერალური წყლები|მინერალურ წყლებზე]], შემდეგ კი [[ყირიმი|ყირიმში]].
[[ფაილი:Pushkin derzhavin.jpg|thumb|250px|left|პუშკინი გამოცდაზე [[გავრილა დერჟავინი|დერჟავინის]] წინ, [[ცარსკოე-სელო]], [[ილია რეპინი]]ს ნახატი ([[1911]]).]]
|