ცოლიკოური: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
ხაზი 1:
'''ცოლიკოური''' (სინ.: ცოლიკაური, ობჩური ცოლიკოური, მელქოს ცოლიკოური, კობახიძის ცოლიკოური და სხვა) - ქართული აბორიგენული თეთრყურძნიანი ვაზის ჯიშია. მიეკუთვნება იმერეთის ვაზის ჯიშთა ჯგუფს. იმერეთის გარდა გავრცელებულია რაჭა-ლეჩხუმში, გურიაში, სამეგრელოში, აჭარასა და აფხაზეთში. ფართობის მიხედვით რქაწითელის შემდეგ მეორე ადგილი უკავია საქართველოში. გამორჩევა მაღალი სამეურნეო-ტექნოლოგიური მახასიათებლებით. მისგან მზადდება ევროპული და იმერული ტრადიციული წესით დაყენებული მაღალხარისხიანი სუფრისა და ბუნებრივად ნახევრად ტკბილი ღვინოები, რომელთაც ახასიათებს ღია ჩალისფერი შეფერვა, დიდი სხეული, ალკოჰოლისა და მჟავიანობის ნორმალური შემცველობა, სიხალისე და მაღალი გემური მაჩვენებლები, ჯიში საგვიანო სიმწიფის პერიოდისაა, ყურძენი ოქტომბრის მეორე ნახევრიდან მწიფდება. ყურძნის წვენში შაქარი შეადგენს 20,0-25,0%-ს, ხოლო მჟავიანობა - 7,5-9,5 გ/ლ-ს. ცოლიკოურისაგან მზადდება ადგილწარმოშობის დასახელების ღვინოები „სვირი“ (ციცქასთან ერთად) და „ტვიში“.
'''ცოლიკოური''' — თეთრყურძნიანი საღვინე [[ვაზი]]ს ჯიში. გავრცელებულია დასავლეთ საქართველოს რაიონებში. ვენახის ფართობისა და არეალის მიხედვით ცოლიკოურს [[რქაწითელი|რქაწითლის]] შემდეგ პირველი ადგილი
უჭირავს [[საქართველო]]ში. ცოლიკოური საგვიანო სიმწიფის ჯიშია. ივითარებს საშუალო ზომის კონუსურ ან განიერკონუსურ, მომრგვალომარცვლიან მტევანს.
 
გამოირჩევა უხვმოსავლიანობით, ღვინის მაღალი ხარისხით, სოკოვან დაავადებათა მიმართ გამძლეობით, გარემოსადმი კარგი შეგუების უნარით.
Line 10 ⟶ 9:
 
== ლიტერატურა ==
*{{ქსე|11|240|გოცირიძე ვ.}}
* Pierre Galet, „Dictionnaire encyclopédique des cépages“, 1, Hachette Livre, 2000, 2-0123633-18
 
==რესურსები ინტერნეტში==
* [http://www.vivc.de/datasheet/dataResult.php?data=12710 ცოლიკოური] {{de}}
* http://georgianwine.gov.ge/geo/text/125/
 
[[კატეგორია:ქართული ვაზის ჯიშები]]
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ცოლიკოური“-დან