კლემენტ ეტლი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{ინფოდაფა ლიდერი
| სახელი = კლემენტ ეტლი
Line 26 ⟶ 25:
| რიგი = გაერთიანებული სამეფოს [[პრემიერ-მინისტრი]]
| თანამდებობა დაიკავა = [[26 ივლისი]] [[1945]]
| თანამდებობა დატოვა = [[26 ოქტომბერი]] [[
| მონარქი = [[ჯორჯ VI]]
| ვიცე-პრეზიდენტი =
Line 66 ⟶ 65:
პირველად პარლამენტში [[1922]] წელს აირჩიეს, [[ლაიმჰაუსი]]დან. [[1931]] წელს გახდა ლეიბორისტული პარტიის ლიდერის, [[რემსი მაკდონალდი]]ს მოადგილე. [[1935]] წელს დაიკავა პარტიის ლიდერის პოსტი. თავდაპირველად, ეტლი [[პაციფიზმი]]ს მომხრე იყო, მაგრამ [[1938]] წელს ის მწვავედ აკრიტიკებდა [[ნევილ ჩემბერლენი]]ს მცდელობებს [[ადოლფ ჰიტლერი]]ს შესაჩერებლად. [[1942]] წელს პრემიერ-მინისტრმა [[უინსტონ ჩერჩილი|უინსტონ ჩერჩილმა]] კლემენტ ეტლი დანიშნა თავის მოადგილედ. ჩერჩილის მოადგილეობის პერიოდში კლემენტი უფრო მეტად პარლამენტის ორგანიზაციულ მუშაობასთან დაკავშირებულ საკითხებზე მუშაობდა. [[1945]] წლის მაისში [[ფაშიზმი|ფაშიზმზე]] გამარჯვების შემდეგ, კოალიციური მთავრობა დაიშალა. ორი თვის შემდეგ ლეიბორისტულმა პარტიამ სენსაციურად დიდი უპირატესობით გაიმარჯვა საპარლამენტო არჩევებში და კლემენტ ეტლი პრემიერ-მინისტრი გახდა.
კლემენტ ეტლი ხელმძღვანელობდა მთავრობას [[მეორე მსოფლიო ომი]]ს შემდგომ პერიოდში. მისი მმართველობის პერიოდში გატარდა ბევრი სოციალური რეფორმა, ცხოვრების დონის გაუმჯობესების მიზნით. აგრეთვე, შეიქმნა ჯანდაცვის ეროვნული სამსახური. [[ინდოეთი|ინდოეთმა]], [[პაკისტანი|პაკისტანმა]], [[მიანმა]]მ და [[შრი-ლანკა]]მ დამოუკიდებლობა მოიპოვეს. კლემენტმა ხელი შეუწყო [[ნატო]]ს შექმნას, რათა ევროპულ ქვეყნებს ებრძოლათ [[სოციალისტური ბანაკი]]ს წინააღმდეგ. კლემენტ ეტლიმ მნიშვნელოვანი როლი შეიტანა ისრაელ-არაბეთის [[1947]]-[[1949]] წლების ომში. [[1950]] წლის არჩევნებში გამარჯვების შემდეგ, კლემენტმა გაგზავნა ბრიტანეთის სამხედრო ძალები [[კორეის ომი|კორეის ომში]] საბრძოლველად. [[1951]] წლის არჩევნებში ლეიბორისტებმა მარცხი განიცადეს. გაიმარჯვა [[კონსერვატიული პარტია (გაერთიანებული სამეფო)|კონსერვატიულმა პარტიამ]] და პრემიერ-მინისტრი კვლავ [[უინსტონ ჩერჩილი]] გახდა. ამის შემდეგ, კლემენტ ეტლი რჩებოდა ლეიბორისტთა ლიდერად, მაგრამ [[1955]] წლის არჩევნებში დამარცხების შემდგომ, ეს თანამდებობაც დატოვა.
== ლიტერატურა ==
| |||