'''დუხტია''' — ქართლის დედოფალი. [[ბაკურ II]]-ის მეუღლე. დედოფალ დუხტიას და მისი მეუღლის ბაკურ II-ის ამბები დაცულია „პეტრე ქართველის ცხოვრებაში“, რომელიც [[ასურული ენა|ასურულ ენაზე]] დაუწერიადაწერა [[V საუკუნე|V საუკუნის]] გასულს (ან V საუკუნის დასაწყისში) ზაქარია ქართველსქართველმა. ბაკურ II და მისი მეუღლე ქველმოქმედები იყვნენ. კვირაში სამჯერ ისინი სატახტო ქალაქის ეკლესიაში მოწყალებას არიგებდნენ, სასახლეში საჭმელს ამზადებდნენ და ღამღამობით თვითინვეთვითონვე ურიგებდნენ ღარიბებს, რომელთათვის თავშესაფარიც კი აუგიათააგეს. დედოფალ დუხტიას, სამეფო სამოსელსა და სამკაულს ქვეშ ძაძა ეცვა, ხოლო თავისი ოქრო-მარგალიტი კი ღარიბთათვისღარიბებს მიუციამისცა. მათ შესახებ ჰაგიოგრაფი წერს: „თავისი ღირსების დამცირებად არ თვლიდა, თავის სასახლეში, ნაირნაირი საჭმელები დაემზადებინა, შემდეგ ეს საჭმელები კალათებით მიჰქონდა ღამით თვითონ მის მიერ აგებულ ღარიბთა თავშესაფარში და იქ მყოფთ მეფე-დედოფალი საკუთარი ხელით აჭმევდა, ხოლო ცხონებულმა დუხტიამ, ისეთივე გამრჭველობითგამრჯელობით დაჯილდოვებულმა მისმა მეუღლემ, მეფური სამკაულები უგულებელყო და ჩაიცვა ბალნის სამოსელი, ძაძა, გაჰყიდა თავისი ტახტრევანი,... აგრეთვე ყოველგვარი ოქროს ნივთები და მარგალიტები და ღარიბებს დაურიგა იქიდან აღებული თანხა“. დედოფალ დუხტიას დაბადებისა და გარდაცვალების წლები უცნობია. იცხოვრა სამცხეში და მოღვაწეობდა IV-V საუკუნეებში. ჰყავდა შვილი [[ბაკურდუხტია]].
