ბრაიან ეპსტაინი: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 22:
[[1961]] წლის ნოემბერში ეპსტაინმა ბითლზი [[Cavern Club]]-ში გაიცნო. იგი შთაგონებული იქნა და ჯგუფში დიდი პოტენციალი დაინახა. <ref name="EpsteinCom2">{{cite web|url=http://www.brianepstein.com/brian.html|title=Mr. Brian Epstein|publisher=Springtime! |accessdate=16 May 2011}}</ref> მას შემდეგ, რაც ლონდონის ყველა ძირითადმა ხმისჩამწერმა კომპანიამ შეხვედრაზე უარი უთხრა, იგი დაუკავშირდა [[ჯორჯ მარტინი|ჯორჯ მარტინს]], [[EMI]]-ს ლეიბლ [[Parlophone]]-ის ხელმძღვანელს. 1962 წლის მაისში მარტინი დათანხმდა ბითლზთან კონტრაქტის გაფორმებაზე, ნაწილობრივ ეპსტაინის გამო, რომელსაც სწამდა, რომ ჯგუფი საერთაშორისო წარმატებას მოიპოვებდა. <ref name="EpsteinCom3">{{cite web |url=http://www.brianepstein.com/brian.html |title=Mr. Brian Epstein |publisher=Springtime! |accessdate=26 May 2011}}</ref>
 
ბითლზის ადრეული წარმატების მიზეზად ითვლება ეპსტაინის მართვის სტილი, რომელსაც ჯგუფი უპირობოდ ენდობოდა. გარდა ბითლზის ბიზნეს-საქმიანობის მართვისა, ბრაიანი ხშირად მონაწილეობდა ჯგუფში კამათების დროს შუამავლად. თუმცა, ბითლზის მხრიდან მისი მუშაობისადმი ნდობა საზარალო აღმოჩნდა, ვინაიდან ჯგუფი იშვიათად კითხულობდა კონტრაქტებს, სანამ მათ ხელს მოაწერდა. {{sfn|მაილზი|1997|p=146}} მას შემდეგ, რაც 1963 წელს ჩარტების სათავეეშისათავეებში სიმღერა „[[Please Please Me (სიმღერა)|Please Please Me]]“ მოექცა, ეპსტაინის შემოთავაზებით შეიქმნა საგამომცემლო კომპანია [[Northern Songs]], რომელიც გააკონტროლებდა [[ლენონი/მაკ-კარტნი|ლენონის/მაკ-კარტნის]] 1963-1973 წლებში შექმნილი კომპოზიციების საავტორო უფლებებს. მუსიკალური გამომცემელი [[დიკ ჯეიმზი]] და მისი პარტნიორი ჩარლზ სილვერი ფლობდნენ კომპანიის 51%-ს, ლენონი და მაკ-კარტნი - 20%-ს (თითოეული), ხოლო ეპსტაინი - 9%-ს. {{sfn|კროსი|2004|p=87}} 1969 წლისთვის ლენონმა და მაკ-კარტნიმ დაკარგეს კონტროლი საგამომცემლო უფლებებზე, რომლებიც Sony/ATV Music Publishing-ის მფლობელობაში გადავიდა. ეპსტაინის 1967 წელს გარდაცვალებით დაიწყო ჯგუფის დაცემა. მოვლენამ გავლენა იქონია ბითლზის ყოველ წევრზე. 1997 წელს [[პოლ მაკ-კარტნი]] ამბობდა: „თუკი ვინმე იყო [[მეხუთე ბითლი]], ასეთი ბრაიანი იყო.“ {{sfn|გელერი|1999|p=49}}
 
1980-იანი წლების დასაწყისში ეპსტაინი კვლავ გაიხსენეს ბითლზზე გავლენისა და მისი რთული პირადი ცხოვრების გამო. 2012 წელს [[ტომ ჰენკსი]]სგან ცნობილი გახდა, რომ მისი კომპანია [[Playtone]] მონაწილეობას მიიღებდა ბითლზის მენეჯერის შესახებ ბიოგრაფიული ფილმის წარმოებაში. ფილმი აღწერილი იქნა, როგორც „ამბავი ადამიანისა, რომელმაც 1960-იანებში უდიდესი წვეულება მოაწყო, მაგრამ საკუთარი თავი არ მიიწვია.“ 2013 წელს ავტორმა [[ვივეკ ტიუერი]]მ გამოსცა კომიქსი „მეხუთე ბითლი: ბრაიან ეპსტაინის ამბავი.“ ამავე სახელწოდების ფილმი, რომლის პროდიუსერი [[ბრიუს კოენი]], ხოლო რეჟისორი [[პეიტონ რიდია]], დაგეგმილია 2014 წლისთვის. ტიუერიმ აღნიშნა, რომ ფილმი „იქნება ნაკლებად მუსიკალური ბიოგრაფია და უფრო მეტად შეეხება აუტსაიდერის შთამბეჭდავ ადამიანურ ამბავს.“ <ref>{{cite news |title=IAR Exclusive Interview: Producer Vivek Tiwary talks 'The Fifth Beatle' |url=http://www.iamrogue.com/news/interviews/item/4175-iar-exclusive-interview-producer-vivek-tiwary-talks-the-fifth-beatle.html |quote=Broadway theater producer Vivek Tiwary stated that his project: 'will be less a music bio and more of an inspirational human-interest story about an outsider.' |work=[[I Am Rogue]] |date=8 July 2011 |accessdate=22 January 2013 }}</ref>