გრიგოლ ხურციძე

გრიგოლ ხურციძე (დ. 25 დეკემბერი, 1911 — გ. ივლისი,1942) — ქართველი მწერალი.

დაიბადა 1911 წელს ქუთაისის მაზრის სოფელ საპრასიაში (ამჟამინდელი ვანის მუნიციპალიტეტი) საშუალო შეძლების გლეხის, სერგო ხურციძის ოჯახში, 1927 წელს დაამთავრა ცხრაწლედი ქუთაისში, ხოლო 1931 წელს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის პედადოგიური ფაკულტეტი. ამავე წლის სექტემბრიდან 1941 წლის სექტემბრამდე მსახურობდა ვანის რაიონის სკოლებში მასწავლებლად და ერთხანს დირექტორად.

1941 წლის 10 სექტემბერს გაიწვიეს საბჭოთა არმიის რიგებში. მასთან ერთად ფრონტზე წავიდა მისი უახლოესი მეგობარი პოეტი გიორგი ნაფეტვარიძე, რომელთან ერთადაც ხურციძე სკოლაში მუშაობდა. ისინი ჯერ თბილისის სამხედრო სასწავლებელში გაგზავნეს, სამთვიანი სწავლების შემდეგ კი, 1941 წლის 29 დეკემბერს, ყირიმის ფრონტზე გადაისროლეს. 1942 წლის ივლისში, სევასტოპოლის მისადგომებთან მდებარე საპუნ-გორას ციხესიმაგრესთან მოქმედებების დროს, გრიგოლ ხურციძე გმირულად დაიღუპა, რამდენიმე ხნით ადრე დაიღუპა გიორგი ნაფეტვარიძეც. მათი საფლავები ცნობილი არ არის.

ლიტერატურა

• ხურციძე, გრიგოლ (1973). ჩვენი დღე და სოფელი. თბილისი: მერანი.