ტიციან ტაბიძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 6:
}}
 
'''ტიციან ტაბიძე''' (დ. [[ძველი სტილი]]თ [21 მარტი], [[ახალი სტილი]]თ [2 აპრილი], [[1895]], [[ჭყვიში (ვანის მუნიციპალიტეტი)|ჭყვიში]], ახლანდელი [[ვანის მუნიციპალიტეტი]], — გ. [[16 დეკემბერი]], [[1937]], [[თბილისი]], [[საქართველოს სსრ]]) — ქართველი [[სიმბოლიზმი|სიმბოლისტი]] [[პოეტი]], მწერალი, „[[ცისფერყანწელები|ცისფერყანწელთა]]“ მოძრაობის ერთ-ერთი დამაარსებელი.
 
დაიბადა მღვდლის იუსტინიანე ტაბიძის ოჯახში, [[ქუთაისის მაზრა|ქუთაისის მაზრის]] სოფელ [[ჭყვიში (ვანის მუნიციპალიტეტი)|ჭყვიშში]] (ამჟ. [[ვანის მუნიციპალიტეტი]]). ტიციანის დედა – ელისაბედ ოქროპირის ასული ფხაკაძე მახლობელი სოფელ ფაცხანაყანებიდან იყო. ელისაბედი ძალზე შრომისმოყვარე და დაკვირვებული ქალი ყოფილა. {{ციტატა|მე არ მახსოვს, როგორ ვისწავლე წერა–კითხვა, ოთხი წლისა ვიყავი, როცა ჩვენსავე შენობაში მოწყობილ სკოლაში დავდიოდი და ადვილად ვერკვეოდი ანბანში. ეს ძალიან ახარებდა დედაჩემს}} – წერდა ტიციანი ავტობიოგრაფიაში.
დაიბადა მღვდლის ოჯახში, [[ქუთაისის მაზრა|ქუთაისის მაზრის]] სოფელ [[ჭყვიში (ვანის მუნიციპალიტეტი)|ჭყვიშში]] (ამჟ. [[ვანის მუნიციპალიტეტი]]). 1905 წლიდან სწავლობდა [[ქუთაისის კლასიკური გიმნაზია|ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიაში]]. [[1913|1913 წელს]] შევიდა [[მოსკოვის უნივერსიტეტი]]ს ფილოლოგიის ფაკულტეტზე. პირველი ლექსები დაბეჭდა XX ს-ის 10-იანი წლების მიჯნაზე. იყო ერთ-ერთი დამაარსებელი, ხელმძღვანელი და თეორეტიკოსი „ცისფერყანწელთა“ სიმბოლისტური ორდენისა, ავტორი ცნობილი წერილისა — „ცისფერი ყანწებით“. რედაქტორობდა გაზეთ „ბარიკადს“. ლირიკულ ლექსებთან ერთად წერდა პოემებს, მინიატურებს, წერილებს, ესეებს, ლიტერატურულ ნარკვევებს, თარგმნიდა სხვადასხვა ქვეყნის პოეტთა ნაწარმოებებს.
 
ტიციანის დედა – ელისაბედ ოქროპირის ასული ფხაკაძე მახლობელი სოფელ ფაცხანაყანებიდან იყო. ელისაბედი ძალზე შრომისმოყვარე და დაკვირვებული ქალი ყოფილა. {{ციტატა|მე არ მახსოვს, როგორ ვისწავლე წერა–კითხვა, ოთხი წლისა ვიყავი, როცა ჩვენსავე შენობაში მოწყობილ სკოლაში დავდიოდი და ადვილად ვერკვეოდი ანბანში. ეს ძალიან ახარებდა დედაჩემს}} – წერდა ტიციანი ავტობიოგრაფიაში. [[1901|1901 წელს]] მშობლებმა მომავალი პოეტი სასწავლებლად ქუთაისის[[ქუთაისი]]ს სასულიერო სასწავლებელში მიაბარეს, სადაც [[1901]] –[[1905|-1905 წლებში]] სწავლობდა თავის ბიძაშვილთან – გალაკტიონთან ერთად. [[1906|1906 წლის]] [[12 იანვარი|12 იანვარს]] ტიციანმა განცხადებით მიმართა [[ქუთაისი]]სქუთაისის კლასიკური [[გიმნაზია|ქუთაისის კლასიკურ გიმნაზიის]] დირექტორს ჩებიშს და თხოვა გიმნაზიის პირველ კლასში ჩარიცხვა. ტიციანმა წარმატებით ჩააბარა მისაღები საგნები და [[1906|1906 წლის]] [[6 თებერვალი|6 თებერვალს]] იგი ჩაირიცხა [[ქუთაისი]]ს ვაჟთა გიმნაზიის პირველ კლასში. ამდროინდელი ქუთაისი [[ქართული კულტურა|ქართული კულტურის]] მძლავრ კერას წარმოადგენდა. ამ გარემოში გამოიჭედა ტიციანისა და მისი მეგობრების მისწრაფებანი და ინტერესები.
 
ლექსების წერა ტიციანმა ბავშვობიდანვე, მოწაფეობის დროიდან დაიწყო. მისი ნოველები, მინიატურები და ლექსები უკვე 1911 წლიდან იბეჭდებოდა „[[კოლხიდა|კოლხიდაში]]“, „[[სახალხო გაზეთი|სახალხო გაზეთში“]], „[[ერი (გაზეთი)|ერში“]], „[[თეატრი და ცხოვრება|თეატრი და ცხოვრებაში“]].
 
[[1913|1913 წელს]] ტიციანმა სწავლა განაგრძო [[მოსკოვის უნივერსიტეტი|მოსკოვის უნივერსიტეტში]], [[ფილოლოგია|ფილოლოგიის]] ფაკულტეტზე. სტუდენტობის წლებში ტიციან ტაბიძე აქტიურ საზოგადოებრივ და შემოქმედებით მოღვაწეობას ეწეოდა. მოსკოვის უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ, [[1917|1917 წელს]], ტიციანი მცირე ხანს თბილისში, გაზეთ "საქართველოს” რედაქციაში მუშაობდა. გაზეთის ფურცლებზე მან მრავალი კორესპოდენცია და პუბლიცისტური სტატია გამოაქვეყნა, რომლებშიც თავისებურად აანალიზებს მაშინდელ რთულ პოლიტიკურ, ეროვნულ და სოციალურ მოვლენებს. ტ.ტიციან ტაბიძეს ეკუთვნის თარგმანები ფრანგული და რუსული ენებიდან. მან თარგმნა ა.ალეკსანდრ პუშკინის, ი. ბუნინის, ვ.ვლადიმერ მაიაკოვსკის, ლ. არაგონისა და სხვათა თხზულებები. 1935 წელს მოსკოვში გამოიცა მისი პოეტური კრებული რუსულ ენაზე. ტიციანის ლექსები თარგმნილია ფრანგულ, ინგლისურ, პოლონურ, იტალიურ და სხვა ენებზე.

სტუდენტობის წლებშივე ტიციანმა აქტიური მონაწილეობა მიიღო "ცისფერი ყანწების" ლიტერატურული ჯგუფის დაფუძნებასა და ამავე სახელწოდების ჟურნალის გამოცემაში, რედაქტორობდა გაზეთ „ბარიკადს“. ტიციან ტაბიძემ უარი განაცხადა რეპრესირებული პაოლო იაშვილის საჯარო დაკიცხვაზე. 1937 წელს ის [[სსრკ|ანტისაბჭოთა]] მოღვაწეობის ბრალდებით დააპატიმრეს და დახვრიტეს. სხვა ვერსიით, გადასახლებამისჯილი პოეტი [[ციმბირი]]ს ტრამალზე ჩამოსვეს და [[თოვლი]]ან ქარბუქში მიატოვეს. მისი საფლავი არ არსებობს.
 
ტიციან ტაბიძეს ცოლად ჰყავდა ნინა მაყაშვილი (დ. 1902 — გ. 1965), განათლებით ექიმი, მემუარების ავტორი.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ტიციან_ტაბიძე“-დან