აჰმედ III: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
გრამატიკის შესწორება; დამატებული ბმულები იარლიყები: რედაქტირება მობილურით მობილური აპლიკაციით რედაქტირება |
No edit summary |
||
ხაზი 33:
[[1710]] წელს, [[შვედეთი]]ს [[მეფე|მეფის]] რჩევით განაახლა ომი [[რუსეთის სამეფო|რუსეთთან]]. ოსმალეთის არმიასთან ერთად, იბრძოდა [[შვედეთი]]ს არმიაც. ოსმალეთისა და შვედეთის გაერთიანებულმა არმიამ, ბრწყინვალე გამარჯვება მოიპოვა პრუტის ბრძოლაში, რის შემდეგაც დაიდო პრუტის საზავო ხელშეკრულება, ამ მარცხისდა გამო, რუსეთი იძულებული გახდა ოსმალეთისთვის [[აზოვი]] დაეთმო.
[[1714]] წელს დაიწყო ომი [[ვენეციის რესპუბლიკა|ვენეციასთან]], [[1716]] წელს — [[ავსტრია]]სთან. [[1715]] წელს ოსმალეთის არმიამ [[სილაჰდარ დამატი ალი-ფაშა]]ს მეთაურობით, [[მორეის დესპოტატი|მორეა]] დაიბრუნა. [[1716]] წელს არმია განადგურდა ავსტრიასთან პეტროვადინის ბრძოლაში. ბრძოლის შემდეგ ცოტა ხანში ავსტრიელებმა [[ტიმიშოარა]] დაიკავეს. [[1717]] წელს აიღეს [[ბელგრადი]] და ოსმალეთი იძულებული გახდა, ზავი ეთხოვა. ამის შემდეგ გაფორმდა [[პოჟარევაცის საზავო ხელშეკრულებები]], რითაც ავსტრიასთან და ვენეციასთან ომი დასრულდა.
აჰმედი მშვიდად განაგრძობდა ქვეყნის მართვას 20 წლის განმავლობაში, თუმცა [[1730]] წელს ოსმალეთში კიდევ ერთმა აჯანყებამ იფეთქა. აჯანყებულები აპროტესტებდნენ იმპერიის სულთნისა და ვეზირების უმოქმედობას მათ სამფლობელოში შემოჭრილ სპარსულ ჯარზე. აჯანყების მოთავე იყო პატრონა ჰალილა. იანიჩრებმა ტახტიდან ჩამოაგდეს აჰმედი და მის მაგივრად აიყვანეს მისი ძმის, [[მუსტაფა II]]-ის შვილი, [[მაჰმუდ I]].▼
ამის შემდეგ, ოსმალეთში მშვიდობა დამყარდა და დაიწყო ''ტიტების ეპოქა''. [[1718]]-[[1730]] წლები ოსმალეთში სწორედ ამ სახელითაა ცნობილი. ამ პერიოდში, ოსმალეთში სრული სიმშვიდე სუფევდა, არ იყო აჯანყებები და ქვეყანა არ ომობდა სხვა რომელიმე ქვეყანასთან. ამასთან ერთად, სწორად ამ ეპოქაში დაიწყო იმპერიის დასავლური ღირებულებებისკენ სწრაფვა.
▲
აჰმედ lll გარდაიცვალა 1736 წელს, 63 წლის ასაკში, სტამბოლში.
| |||