ვიკიპედია

ტიტუსი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
← წინა ცვლილებაშემდეგი ცვლილება →
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიზუალურივიკიტექსტი
მ clean up using AWB
მ clean up using AWB
ხაზი 53:
57-დან 59 წლამდე ტიტუსი გერმანიაში სამხედრო ტრიბუნი იყო. იგი, აგრეთვე, რომაულ ბრიტანეთშიც მსახურობდა, სადაც შესაძლოა 60 წლისათვის ჩასულიყო დამხმარე ძალასთან ერთად, რომელიც ბოუდიკას აჯანყების გამო გახდა საჭირო. 63 წლისათვის იგი რომში დაბრუნდა და დაქორწინდა არეცინა ტერტულაზე, პრეტორიანელთა გვარდიის ყოფილი პრეფექტის ქალიშვილზე. ტერტულა 65 წლისათვის გარდაიცვალა.<ref>[[გაიუს სვეტონიუს ტრანკვილუსი|სვეტონიუსი]], ''[[თორმეტი კეისრის ცხოვრება]]'', ღვთაებრივი ტიტუსი [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Titus*.html#4 4], with Jones and Milns, pp. 95–96</ref>
 
ამის შემდეგ ტიტუსი მეორედ დაქორწინდა. მისი ახალი ცოლი, მარცია ფურნილა, ბევრად უფრო სახელგანთქმული ოჯახიდან იყო, თუმცაღა ახლო კავშირი ჰქონდა იმპერატორ ნერონის მოწინააღმდეგეებთან. ფურნილას ბიძა, ბარეა სორანუსი და ამ უკანასკნელის ქალიშვილი, სერვილია, 65 წლის პიზონის წარუმატებელ შეთქმულებას შეეწირნენ.<ref>[[პუბლიუს კორნელიუს ტაციტუსი|ტაციტუსი]], ''[[Annals (Tacitus)|Annals]]ანალები'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 16#30|XVI.30–33]]</ref> ზოგიერთი თანამედროვე ისტორიკოსი აყალიბებს მოსაზრებას, რომ ტიტუსი ცოლს მისი ოჯახის შეთქმულებასთან კავშირის გამო გაშორდა.<ref>Gavin Townend, "Some Flavian Connections", ''The Journal of Roman Studies'' (1961), p 57. See [[გაიუს სვეტონიუს ტრანკვილუსი|სვეტონიუსი]], ''[[თორმეტი კეისრის ცხოვრება]]'', ღვთაებრივი ტიტუსი [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Titus*.html#4 4]</ref><ref>Jones (1992), p. 11</ref>
 
მომავალი იმპერატორი ხელახლა აღარ დაქორწინებულა. როგროც ჩანს, მას მრავალი ქალიშვილი ჰყავდა,<ref>[[Philostratus]], ''The Life of Apollonius of Tyana'' [http://www.livius.org/ap-ark/apollonius/life/va_7_06.html#%A77 VII.7]</ref> რომელთაგან სულ ცოტა ერთი მარცია ფურნილასაგან.<ref name="suetonius-titus-4">[[გაიუს სვეტონიუს ტრანკვილუსი|სვეტონიუსი]], ''[[თორმეტი კეისრის ცხოვრება]]'', ღვთაებრივი ტიტუსი [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Titus*.html#4 4]</ref> ერთადერთი, რომელმაც ზრდასრულ ასაკამდე იცოცხლა, იულია ფლავია იყო. შესაძლებელია, იგი ტიტუსს არეცინასგან ჰყოლოდა, რომლის დედასაც ასევე იულია ერქვა.<ref>Jones and Milns, pp. 96, 167.</ref> ამ პერიოდისათვის ტიტუსი პრაქტიკულად ვარჯიშობდა სამართალში და კვესტორის თანამდებობასაც მიაღწია.<ref name="suetonius-titus-4"/>
ხაზი 110:
ვესპასიანე 79 წლის 23 ივნისს გარდაიცვალა.<ref>[[კასიუს დიონ კოქცეიანუსი|დიონ კასიუსი]], ''რომის ისტორია'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/66*.html#17 LXVI.17]</ref> ტიტუსმა მყისვე დაიკავა მამის თანამდებობა.<ref name="dio-romanhistory-lxvi-18">[[კასიუს დიონ კოქცეიანუსი|დიონ კასიუსი]], ''რომის ისტორია'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Cassius_Dio/66*.html#18 LXVI.18]</ref> მისი მრავალი (სავარაუდო) ნაკლის გათვალისწინებით, ბევრ რომაელს ეშინოდა, რომ იგი შეიძლებოდა მეორე ნერონი გამხდარიყო.<ref name="suetonius-titus-7">[[გაიუს სვეტონიუს ტრანკვილუსი|სვეტონიუსი]], ''[[თორმეტი კეისრის ცხოვრება]]'', ღვთაებრივი ტიტუსი [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Titus*.html#7 7]</ref> ამ მოლოდინების საპირისპიროდ, ტიტუსმა დაამტკიცა, რომ ეფექტური იმპერატორი იყო და მოსახლეობამაც დიდად შეიყვარა, რომელმაც ხოტბა შეასხა მას, როდესაც დაინახა, რომ მანკიერებების ნაცვლად დიდებულ ღირსებებს ფლობდა.<ref name="suetonius-titus-7"/>
 
იმპერატორის რანგში გამოცემული პირველი განკარგულებებიდან ერთ-ერთი ეხებოდა სახელმწიფოს ღალატის ბრალდებაზე დაფუძნებული სასამართლო პროცესების შეწყვეტას,<ref name="suetonius-titus-8">[[გაიუს სვეტონიუს ტრანკვილუსი|სვეტონიუსი]], ''[[თორმეტი კეისრის ცხოვრება]]'', ღვთაებრივი ტიტუსი [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Suetonius/12Caesars/Titus*.html#8 8]</ref> რომელიც დიდი ხნის განმავლობაში პრინციპატის „შავ ჭირს“ წარმოადგენდა. სახელმწიფოს ღალატის ან უდიდებულესობის კანონი თავდაპირველად, იმ მიზნით შეიქმნა, რომ სასამართლო წესით ედევნა ისინი, ვინც უკანონოდ ვნებას აყენებდა რომის ხალხსა და უდიდებულესობას რაიმე სახის რევოლუციური ქმედებით.<ref name="tacitus-annals-i-72">[[პუბლიუს კორნელიუს ტაციტუსი|ტაციტუსი]], ''[[Annals (Tacitus)|Annals]]ანალები'' [[wikisource:The Annals (Tacitus)/Book 1#72|I.72]]</ref> თუმცაღა, ავგუსტუსის დროს, ეს ჩვეულება განახლადა და ცილისწამების საკითხსაც დაუკავშირდა.<ref name="tacitus-annals-i-72"/> ამან გზა მისცა ტიბერიუსის, კალიგულასა და ნერონის მმართველობის პერიოდებში უამრავ სასამართლო პროცესსა და სიკვდილით დასჯას და ჩამოაყალიბა დამსმენთა ქსელი, რომელიც ათწლეულების განმავლობაში ატერორებდა რომის პოლიტიკურ სისტემას.<ref name="suetonius-titus-8"/>
 
ტიტუსმა ამ პრაქტიკას წერტილი დაუსვა და განაცხადა:
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/ტიტუსი“-დან