მიგელ ანხელ ასტურიასი: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 1:
{{ინფოდაფა მწერალი}}
'''მიგელ ანხელ ასტურიასი''' (დ. [[19 ოქტომბერი]], [[1899]], [[გვატემალა (ქალაქი)|გვატემალა]] ― გ. [[9 ივნისი]], [[1974]], [[მადრიდი]]) — [[გვატემალელები|გვატემალელი]] მწერალი, [[საერთაშორისო ლენინური „პრემია ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის“|„ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის“ საერთაშორისო ლენინური პრემიის ლაურეატი]] ([[1966]]); [[ნობელის პრემია|ნობელის პრემიის]] ლაურეატი ([[1967]]). [[ლათინური ამერიკა|ლათინური ამერიკის]] რეალისტური პროზის ერთ-ერთი უდიდესი წარმომადგენელი. ახალგაზრდობისას რევოლუციურ მოძრაობაში მონაწილეობდა. რადიკალური შეხედულებების გამო იძულებული იყო ცხოვრების დიდი ნაწილი [[ემიგრაცია]]ში გაეტარებინა. მისი თხზულებებისათვის დამახასიათებელია მკვეთრი სოციალური-პოლიტიკური გამიზნულობა და [[გვატემალა|გვატემალის]] [[აბორიგენი (ტომი)|აბორიგენთა]] — [[მაია]]ს ფოლკლორის შემოქმედებითი გამოყენება. ავტორია წიგნისა „გვატემალის ლეგენდები“ ([[1930]]), [[რომანი (პროზა)|რომანებისა]] „სენიორ პრეზიდენტი“ ([[1946]]), „სიმინდის ხალხი“ ([[1949]]), ფართოდ ცნობილი ტრილოგიისა „ძლიერი ქარი“ ([[1950]]), „მწვანე პაპი“ ([[1954]]), „დამარხულთა თვალები“ ([[1960]]), მოთხრობათა კრებულისა „შაბათ-კვირა გვატემალაში“ ([[1956]]) და სხვა.
|