ვენედები: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ხაზი 7:
ვენდბეის, კონკრეტულად ლუტიჩური სერბების დამორჩილების მცდელობა ჰქონდა [[კარლოს დიდი|კარლოს I დიდს]], მაგრამ მათ მიერ გაგზავნილი ჯარი [[საქსები|საქსებმა]] გაანადგურეს. ამ მოვლენამ სათავე დაუდო, გერმანელი ფეოდალების მიერ სლავების შევიწროვებას, ეს მოვლენა ცნობილია, როგორც "[[აღმოსავლეთით ზეწოლა|ზეწოლა აღმოსავლეთზე]]". IX საუკუნეში ვენდედელ-სერბების ტერიტორია გარკვეული დროის მანძილძე [[დიდი მორავია|დიდი მორავიის]] ნაწილი გახდა.
1040-იან წლებში, დაახლოებით 1129 წელს, შეიქმნა ადრეულ ფეოდალური ვენდების სახელმწიფო (ობოდრიტების სამთავრო), რომელიც აერთიანებდა ობოდრიტების ტომობრივ კავშირს, ლუჩიტებს და პომერიელების ნაწილს, სამთავროს შექმნის ძირითადი მიზეზი, საქსების და დანიელებისგან თავდაცვა იყო.<ref> {{ru icon}} იხილეთ სტატია «Вендская держава», რედ. Жукова, Е. М. "საბჭოთა ისტორიის ენციკლოპედია". მოსკოვი. საბჭოთა ენციკლოპედია. 1973—1982</ref> 1050-იან წლებში, ვენდების მთავარი გოტშალკი აქტიურად აწარმოებდა დამპყრობელ ომებს მეზობელ სლავების წინააღმდეგ: ლუტიჩების ნაწილი და გლინიანები მოხარკედ იქცნენ. მის დროს შენდებოდა ახალი ქალაქები, ეკლესიები და მონასტრები. მისი თხოვნით დაინიშნა მაკლენბურგის, ოლდენბურგის და რატცერბურგის ეპისკოპოსები. 1066 წელს ფეოდალებმა ჩამოაყალიბეს შეთქმულება მეფისა და მისი ქრისტიანული გარემოცვის წინააღმდეგ: გოტშალკი მოკლეს, ხოლო მისიონერები და ქრისტიანულ სარწმუნოებაზე გადასულები განდევნილი ან ნაწამები იქნა.
გოტშალკის უმცროსმა შვილმა ჰეინრიხმა, XI-XII საუკუნეებში გააძლიერა სამეფო. მას ხარკს უხდიდნენ ბრიზანელები და სტოდრანები. ჰეინრიხი გადავიდა მაკლენბურგიდან ძველ ლიუბეკში, რომელიც უკვე ჰეინრიხის დროს გადაიქცა ადრეულ საქალაქო ცენტრად, ვაჭრების და ხელოსნების დასახლებად. ახალ დედაქალაქად იქცა ქრისტიანი მისიონერების რეზიდენცია. ჰეინრიხის სიკვდილის შემდეგ ისევ დაიწყო შინა არეულობა. XII საუკუნის ბოლოდან ობოდრიტების სამთავროს საფუძველზე, განვითარდა საქსონიაზე დამოკიდებული როსტოკის, მაკლენბურგის და სხვა მცირე საჰერცოგოები, რომლებიც ობოდრიტბის მეფეების შთამომავლების მიერ იმართებოდა. XIII საუკუნეში ეს საჰერცოგოები გერმანიზაციის მსხვერპლი გახდნენ.<ref> {{ru icon}} Ронин, В. К. Государство и общество у полабских и поморских славян. Раннефеодальные государства и народности (южные и западные славяне VI—XII вв). [http://www.inslav.ru/images/stories/pdf/1991_Rannefeodalnye_gosudarstva_i_narodnosti.pdf წყარო] მოსკოვი. Наука. 1991, 123—125</ref>
| |||