გიუსტავ ფლობერი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ფლობერის მსოფლმხედველობა [[ემილ ზოლა]]ს, [[გიდე მოპასანი|გიდე მოპასანსა]] და [[ივანე ტურგენევი|ივანე ტურგენევთან]] ურთიერთობაში ჩამოყალიბდა. იგი გაიზარდა [[რენე შატობრიანი]]სა გა [[ვიქტორ ჰიუგო]]ს ნაწარმოებებზე და იტაცებდა გამოსახვის რომანტიული სტილი. გუსტავ ფლობერმა ცხოვრების დიდი ნაწილი მიუძღვნა [[რელიგია|რელიგიურ]] თემებს, გაცნობიერებულ დანაშაულსა და [[ფილოსაფია]]ს. იგი ამბობდა: „ხალხი, რომელსაც მხოლოდ ათეისტები შეადგენენ, მომავალი არა აქვს“. ფლობერის შემოქმედებაში დღემდე დაუცხრომელ ინტერესს იწვევს მისი „[[წერილი|წერილები]]“„წერილები“ ([[1887]]-[[1893]]). მეგობრებისადმი ძალდაუტანებელ მიმართვაში იგი ქაღალდს ანდობს თავის აზრებს, არ ფიქრობს სტილზე და ამით უნიკალურ შანსს დავინახოთ [[მხატვარი]], რომელიც თავად აანალიზებს თავის ყოველდღიურ შრომას რა აყალიბებს ლიტერატურის დანიშნულების არსს. მწერლის თვალსაჩინო ავტოპორტრეტის გარდა, აქ მოცემულია ღრმა დაკვირვებები მეორე იმპერიის პერიოდის საზოგადოების მორალზე. ქლობერს „ახალი ხელოვნების კოდექსის“ ავტორად მიიჩნევდა.