სტრაბონი: განსხვავება გადახედვებს შორის

 

წარმოშობით პონტოელი ბერძენი ქალაქ [[ამასია (ქალაქი)|ამასია]]დან, წარჩინებული წრიდან. თავისი დროისათვის ბრწყინვალე განათლება მიუღია. ბევრი უმოგზაურია, ფიქრობენ, რომ [[კოლხეთი|კოლხეთშიც]] ყოფილა. ცნობილია, მისი ორი ნაწარმოები : „საისტორიო ნარკვევები“ და „გეოგრაფია“. პირველი ნაშრომი 47 წიგნისაგან შედგებოდა და წარმოადგენდა [[პოლიბიოსი]]ს ნაშრომის, „ისტორიის“, გაგრძელებას. მისგან მხოლოდ 19 ფრაგმენტია მოღწეული, მეორე ნაშრომი — „გეოგრაფია“, რომელიც 17 წიგნისაგან შედგება, თითქმის მთლიანადაა დაცული. სტრაბონი თხზულების XI-XVI წიგნებში აზიის შესახებ მოგვითხრობს, ხოლო XVII-ში — აფრიკის შესახებ. ავტორის მონათხრობი ნაწილობრივ საკუთარი მოგზაურობის დროს შეკრებილ მასალას ემყარება, ნაწილობრივ კი — უფრო ადრეული ავტორების ([[ერატოსთენე]], [[არტემიდორე]], [[პოლიბიოსი]], [[მეგასთენე]]) შრომებს.

 

==ბიოგრაფია==

პერგამის სკოლის გრამატიკოსი და ტირანიონის გეოგრაფიის ნაშრომების ავტორი იყო მისი მასწავლებელი და შთამაგონებელი. პეგამის სკოლა, ალექსანდრიის მსგავსად დაკავებული იყო გომერის პოემების თარგმნით. გეოგრაფიული სახელების ახსნა ამ პოემებში ქმნიდა ძველთაძველ ბერძნულ გეოგრაფიას სწავლობდა. სტრაბონი არისტარხოვსკის მეშვეობით გაიცნო ცნობილი ალექსანდრიის გეოგრაფი [[ერატოსთენე]] და უმზერდა პომერს, როგორც პოეტს.

სტრაბონის მასწავლებელი იყო ასევე პერიპატეტიკი ქსენარიხი. საქმე იმაშია, რომ აროსტოტელეს მიმდევრები ასევე დაინტერესებული იყვნენ გეოგრაფიით და მემკვიდრეობით მიიღეს მასწავლებლისგან ზოგიერთი საერთო მდგომარეობა ამ საგანში.

 

==გეოგრაფია==

"გეოგრაფიის" მე-17 წიგნიდან პირველი ორი შეადგენს შესავალს. თხზულებები გვაძლევდა საშუალებას გაგვეგო სტრაბონის შეხედულება მიწათაღწერილობაზე, როგორც ფილოსოფიურ მეცნიერებაზე, გეოგრაფიის ცოდნის სარებელზე ყველა განათლებულ ადამიანისთვის, განსაკუთრებით მხედარმთავარზე და მმართველზე. დიდი ადილი უკავია [[ერატოსთენე]] კრიტიკას და იცავს გომერს, როგორც უდიდეს მწერალთაგან, ასევე გეოგრაფიის მიმართ.

შესავლის ბოლო ეხება სტრაბონის პირად შეხედულებას მიწათმოქმედებაზე, [[გეოგრაფია|გეოგრაფიის]] აუცილებლობაზე შეესწავლა [[ფიზიკა]] და [[მათემატიკა]]. აღწერილობთ გეოგრაფია იწყება III წიგნიდან, აქედან 8 (III-X) წიგნი ეკუთვნის [[ევროპა|ევროპას]], 6 წიგნი (XI-XVI) [[აზია|აზიას]], ბოლო ( XVII )-[[აფრიკა|აფრიკას]].

 

==ევროპის აღწერა==

ევროპის აღწერა იწყება იბერიის ნახევარკუნძულიდან . შემდეგ ავტორი ჩერდება [[ელადა|ელადაზე]] და ახლომდებარე კუნძულებზე. ამას ეძღვნება 3 წიგნი ( VIII, IX, X ). [[ელადა|ელადას]] აღწერა იწყება [[პელოპონესის ნახევარკუნძული|პელოპონესით]] და მთავრდება [[ეტოლია და აკარნანია|ეტოლის და აკარნანის]] კუნძულებით. დიდი ყურადღება აქვს გამახვილებული [[იტალია|იტალიაზე]] და მის უახლოვეს კუნძულებზე ( V, VI ) .მე - III წიგნში მოთხრობილია [[იბერია|იბერიაზე]], მე-IV [[გალია|გალიაზე]], მე-VII რეინის გაღმა მცხოვრებ [[გერმანელები|გერმანელებზე]], [[კიმერიელები|კიმერიელებზე]], [[სკვითები|სკვითებზე]], [[სარმატები|სარმატებზე]], [[გეტებორგი|გეტებზე]]. მისთვის ცნობილია [[მაკედონია]], [[თრაკია]], ბრიტანეთის სამხრეთ ნაწილი.

 

==აზიის აღწერილობა==

აზიაში აღწერილია [[ტავრი]] ტროადა, [[პერგამონი]] და [[ლიდია]]. აზიის იმ ნაწილს მიეკუთვნება ინოეთი (მდ. ინდის და განგის შუაში). დედამიწის აღმოსავლეთ ნაწილს შეადგენს [[ინდოეთი]], სამხრეთ [[იბერია]] და [[ალბანეთი]]. სერებს (ჩინელებს) ეძახდნენ ინდოეთის ხალხს. გეოგრაფწბი აღნიშნავნენ მათი დიდი ხნის სიცოცხლეს და მათ ბამბის ქსოვილებს.

 

==აფრიკის აღწერა==