'''ბაშკირული ენა''' ({{Audio|bashqort_tele.ogg|башҡорт теле}} {{IPA|[bɑʂ.ˌqʊ̞rt.tɪ̞ˈlɪ̞]}}) — ბაშკირეთის[[ბაშკირეთი]]ს მკვიდრი მოსახლეობის ენა. შედის [[თურქული ენებისენები]]ს დასავლური შტოს ყივჩაყურ ჯგუფში. 2010 წლის მდგომარეობით ბაშკირულ ენაზე ლაპარაკობს 1 245 990 [[ადამიანი]], ბაშკირული ენის ფონეტიკური სისტემისათვის დამახასიათებელია [[ხმოვანი|ხმოვნის]] დუნე და უკანა არტიკულაცია, მინიმალური ბაგისმიერობა, ეგრეთ წოდებული არასრული წარმოქმნის ხმოვნები, ლაბიალიზებული a° ხმოვანი, [[თურქული ენები|საერთო თურქული]] e, o ö და ბაშკირული i, u, ü ხმოვნებს შორის შესატვისობაშესატყვისობა. [[თანხმოვანი|თანხმოვანთა]] შორის აღსანიშნავია ინტერდენტალური [[ფონემა|ფონემების]] არსებობა. გრამატიკული სისტემა ძირითადად მისდევს [[თურქული ენები|თურქულ ენათა სისტემას]]. ძირითადი დიალექტებია აღმოსავლური, ჩრდილო-დასავლური და სამხრეთული. დამწერლობა 1929 წლამდე ეფუძნებოდა არაბულ გრაფიკას, 1929 წლიდან ლათინურს, 1939 წლიდან კი რუსულს. ბაშკირული ენის ამჟამინდელი დამწერლობა ეფუძნება კირილიცასა და ლათინურს[[კირილიცა]]ს.
