ვიკიპედია

პავლე ციციანოვი: განსხვავება გადახედვებს შორის

ისტორიის ინტერაქციულად გადახედვა
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
← წინა ცვლილებაშემდეგი ცვლილება →
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ვიზუალურივიკიტექსტი
No edit summary
No edit summary
ხაზი 47:
 
====ჭარ-ბელაქანზე გალაშქრება====
იქიდან გამომდინარე რომ ქართლ-კახეთი რუსეთს ექვემდებარეობოდა მისთვის ერთ-ერთ საშიშროებას წარმოადგენდა საინგილოს ტერიტორიაზე ბელაქანში გამაგრებული ლეკები რომლებიც დროდადრო აწიოკებდნენ კახეთის მოსახლეობას. ხოლო მას შემდეგ რაც უფლისწული ალექსანდრეც მათ შეუერთდა და იწევდა თბილისზე გასალაშქრად გადაწყდა რომ ბელაქანი გაენთავისუფლებინათ ლეკებისაგან და დაებრუნათ კახეთის იურისდიქციაში. 4500 ქართველ მოხალისეთა რაზმი რომელიც რუსეთის არმიას შეუერთდა, ციციანოვის მეთაურობით ალაზანს 1803 წლის 4 მარტს მიადგა, თუმცა მოწინააღმდეგის ცეცხლის გამო ვერ შესძლო მდინარეზე გადასვლა ხოლო 6 მარტს ალაზანი ანაგასთან გადაკვეთა. 1803 წლის 9 მარტს ბელაქანი იქნა აღებული ვასილი გულიაკოვის მეთაურობით, ხოლო ქალაქი ჯარი უბრძოლველად იქნა აღებული. 1803 წლის 12 აპრილს ჯარო-ბელაქნის მხარე რუსეთს ტერიტორიად გამოცხადდა. ილისუისკი სულთანათმა ყმობის ფიცი დადვა რუსეთთან. აღნიშნული ლაშქრობის გამო ციციანოვს [[ალექსანდრე ნეველის ორდენი]] მისცეს,
 
 
 
===განჯაზე გალაშქრება===▼
1803 წლის 22 ნოემბერს ციციშვილი დაიძრა განჯის დასაპყრობად, რომელიც 1804 წლის 3 იანვარს წარმაიტებით აიღო და ქალაქს ელიზავეტპოლი დაარქვა. ასე დაარსდა ელიზავეტპოლის მხარე რომელსაც საკვანძო მნიშვნელობა ჰქონდა რუსეთისათვის. განჯის აღებისათვის ციციშვილი დააჯილდოვეს ალექსანდრე ნეველის მედლით, ხოლო ქვედა ეშელონები დაასაჩუქრეს ფულადი ჯილდოებით. სწორედ ამ უკანასკნელთა შემოწირულობით აშენდა სიონის წინ ახალი სამრეკლო, ნიშნად იმისა რომ აღა-მაჰმად ხანის შემოსევისას ყველაზე დიდი როლი განჯელებმა შეასრულეს.▼
 
ციციშვილი ჯერ კიდევ როცა განჯის მისადგომებთან იდგა გამარჯვებული რუსეთიდან ჰქონდა მიღებული ბრძანება დასავლეთ საქართველოს აღების თაობაზე.▼
{{ციტირება|Чтобы по взятии Ганжи обратит все силы на занятие Имеретии, ибо царь Соломонъ коворствомъ своимъ и разными умыслами подаетъ все права на такое предприятие.}}▼
 
[[1804]] წლის 25 ივნისს ერევანთან დაამარცა სპარსელები. იყო რუსეთის იმპერიის ერთგული მსახური: მან ქვეშევრდომობის დამადასტურებელი ხელშეკრულებები დადო ამიერკავკასიის სახანოებთან, [[სამეგრელო]]ს მთავარ [[გრიგოლ დადიანი|გრიგოლ დადიანთან]] და [[იმერეთი]]ს მეფე [[სოლომონ II]]–სთან (,,[[ელაზნაურის შეთანხმება]]"), აღკვეთა ლეკთა თარეში და შემოიერთა [[ჭარ-ბელაქანი]], [[ბაგრატიონები|ბაგრატიონთა]] სამეფო საგვარეულოს წარმომადგენლები რუსეთში გადაასახლა.
Line 59 ⟶ 65:
 
 
▲===განჯაზე გალაშქრება===
▲1803 წლის 22 ნოემბერს ციციშვილი დაიძრა განჯის დასაპყრობად, რომელიც 1804 წლის 3 იანვარს წარმაიტებით აიღო და ქალაქს ელიზავეტპოლი დაარქვა. ასე დაარსდა ელიზავეტპოლის მხარე რომელსაც საკვანძო მნიშვნელობა ჰქონდა რუსეთისათვის. განჯის აღებისათვის ციციშვილი დააჯილდოვეს ალექსანდრე ნეველის მედლით, ხოლო ქვედა ეშელონები დაასაჩუქრეს ფულადი ჯილდოებით. სწორედ ამ უკანასკნელთა შემოწირულობით აშენდა სიონის წინ ახალი სამრეკლო, ნიშნად იმისა რომ აღა-მაჰმად ხანის შემოსევისას ყველაზე დიდი როლი განჯელებმა შეასრულეს.
 
▲ციციშვილი ჯერ კიდევ როცა განჯის მისადგომებთან იდგა გამარჯვებული რუსეთიდან ჰქონდა მიღებული ბრძანება დასავლეთ საქართველოს აღების თაობაზე.
▲{{ციტირება|Чтобы по взятии Ганжи обратит все силы на занятие Имеретии, ибо царь Соломонъ коворствомъ своимъ и разными умыслами подаетъ все права на такое предприятие.}}
 
===იმერეთისა და სამეგრელოს შეერთება რუსეთთან===
Line 80 ⟶ 82:
 
 
В [[1803 год]]у остро нуждаясь в войсках, организовал грузинское [[ополчение]] из 4500 добровольцев, присоединившееся к русской армии. Весной объединённое русско-грузинское войско совершило удачный [[Джаро-Белоканский поход (1803)|поход в Джаро-Белоканские общества]], после которого на верность России присягает [[Илисуйский султанат]]. За этот поход Цицианов был награждён [[Орден Святого Александра Невского|орденом Святого Александра Невского]]. 4 декабря того же года на верность России присягнуло [[Мегрельское княжество]]. 3 (15) января [[1804 год]]а Цицианов взял [[Штурм Гянджи|штурмом]] [[Штурм Гянджи|Гянджу]], подчинив [[Гянджинское ханство]], за что 4 февраля был произведён в [[генерал от инфантерии|генералы от инфантерии]]. 20 апреля 1804 года ввёл войска в [[Имеретинское царство|Имеретию]] и 25 апреля заставил царя [[Соломон II|Соломона II]] подписать трактат о российском протекторате над Имеретией ([[:ka:ელაზნაურის შეთანხმება|Элазнаурский трактат]]). 20 и 30 июня 1804 года Цицианов наносит поражения персам во гласе с сыном шаха [[Аббас-Мирза|Аббас-Мирзой]] при [[Вагаршапат|Эчмиадзине]] и Канагире, после чего осаждает [[Ереван|Эривань]], за что 22 июля был награждён [[Орден Святого Владимира|орденом Святого Владимира]] 1-й степени. 17 июля Цицианов отражает попытку персов деблокировать город. Но 4 сентября, из-за нехватки продовольствия и сил, Цицианов снял осаду с Эривани и вернулся в [[Тбилиси|Тифлис]].
 
В начале 1805 года к российским владениям в Закавказье был присоединён [[Ширак (гавар)|Шурагельский султанат]]. В том же году, путём переговоров, Цицианов склонил принятию российского подданства [[Карабахское ханство|Карабахское]] (14 мая, путём подписания [[Кюрекчайский договор|Кюрекчайского договора]]), [[Шекинское ханство|Шекинское]] (21 мая) и [[Ширванское ханство|Ширванское]] ханства (27 декабря).
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/wiki/პავლე_ციციანოვი“-დან